Απίστευτη περιπέτεια Αλβανού που ζει δέκα χρόνια νόμιμα στην Ελλάδα: Η αστυνομία τον χαρακτήρισε «δουλέμπορο κατ' επάγγελμα» και τον απελαύνει, γιατί φιλοξένησε τον λαθρομετανάστη αδελφό του! Ο ανακριτής στον οποίο οδηγήθηκε τον είχε αφήσει ελεύθερο χωρίς κανέναν περιοριστικό όρο.
Τα δύο αδέλφια είχαν να βρεθούν μήνες. Καθώς πλησίαζαν οι γιορτές, ο Φατμίρ πήρε την απόφαση να περάσει παράνομα τα ελληνικά σύνορα, αφού δεν μπορούσε να εξασφαλίσει νόμιμη άδεια παραμονής. Ξεκίνησε με τα πόδια από την Αλβανία και κατάφερε να βρεθεί στη χώρα μας, από κάποιο επικίνδυνο πέρασμα του νομού Καστοριάς. Υπό αυτές τις συνθήκες βρέθηκε στο σπίτι του αδελφού του, που ζει νόμιμα τα τελευταία δέκα χρόνια, στον Εύοσμο της Θεσσαλονίκης.
Ο 28χρονος Αστρίτ, θέλοντας να βοηθήσει τον Φατμίρ που αναζητούσε μια καλύτερη τύχη, του αγόρασε ένα εισιτήριο του ΟΣΕ με προορισμό την Αθήνα. Τον συνόδευσε μάλιστα ώς τον σιδηροδρομικό σταθμό της Θεσσαλονίκης. Εκεί όμως, λίγα λεπτά πριν αναχωρήσει το τρένο, αστυνομικοί τούς εντόπισαν και στον έλεγχο που ακολούθησε διαπίστωσαν ότι ο μικρός δεν είχε τα απαιτούμενα ταξιδιωτικά έγγραφα.
Ο παραλογισμός
Στο σημείο αυτό αρχίζει ο παραλογισμός. Η αδελφική αγάπη που οδήγησε στην παρανομία θεωρήθηκε «δουλεμπόριο κατ' επάγγελμα»! Τα δύο αδέλφια συλλαμβάνονται και «τυλίγονται» σε μια κόλλα χαρτί. Ο Αστρίτ χαρακτηρίζεται από τους αστυνομικούς «σκληρός διακινητής λαθρομεταναστών, επικίνδυνος για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια». Σε βάρος του ασκείται ποινική δίωξη για διευκόλυνση μεταφοράς λαθρομετανάστη σε βαθμό κακουργήματος.
Την υπόθεση αντιμετωπίζει στη λογική της βάση ο τακτικός ανακριτής, που τους αφήνει και τους δύο ελεύθερους χωρίς κανέναν περιοριστικό όρο. Ο μικρός αδελφός απελαύνεται στη χώρα του, όπως είναι φυσικό, αφού βρίσκεται παράνομα στην Ελλάδα. Παραδόξως, η αστυνομία θεωρεί ότι και ο μεγάλος πρέπει να απελαθεί και δεν τον απελευθερώνει.
Ο Αστρίτ έχει καταφύγει στα διοικητικά δικαστήρια με πληρεξούσιο δικηγόρο, προκειμένου να αποτρέψει τη διοικητική του απέλαση. Νωρίτερα η αστυνομία είχε απορρίψει άλλη προσφυγή, αγνοώντας ότι ο άνθρωπος φιλοξένησε και προσπάθησε να βοηθήσει τον ίδιο του τον αδελφό. *
Του ΝΙΚΟΥ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου