Oι Ναζί έξω από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς έχουν τοποθετήσει την επιγραφή: "Arbeit Macht Frei" η εργασία απελευθερώνει. Δεν είναι μικρός ο συμβολισμός: Όταν οι Γερμανοί-Ναζί εκείνης της εποχής λένε ότι η εργασία απελευθερώνει τι άλλο περιμένει να ακούσει κάποιος για να καταλάβει τη σκοτεινή πλευρά της εργασίας;
Βέβαια εκτός από τους Γερμανούς ναζιστές το ίδιο πράγμα μας λένε και σήμερα: "Η εργασία απελευθερώνει, δούλευε σκλάβε!!"....
Ιδίως σήμερα που η χώρα μας περνάει δια πυρός και σιδήρου και αρχίζει να απειλείται η εθνική μας κυριαρχία λόγω των ελλειμμάτων του προϋπολογισμού, είναι πλέον επιβεβλημένο να εργαζόμαστε ακόμη περισσότερο. Για το καλό της πατρίδας αυτή τη φορά....
Πιστεύω ότι όχι μόνο με άλλη οργάνωση οικονομίας και κοινωνίας αλλά ακόμη και με την τρέχουσα οργάνωση, η ανάπτυξη της τεχνολογίας και των επικοινωνιών κάνουν περιττή την σπατάλη τόσων δισεκατομμυρίων ανθρωποωρών εργασίας.
Αλλού όμως είναι η ουσία της εργασίας και όχι στην παραγωγικότητα. Ο εξαναγκασμός στην δουλειά δεν συνιστά πλέον οικονομικό ζήτημα αλλά κοινωνικό και εξουσιαστικό. Το σύστημα σήμερα χρησιμοποιεί την εργασία ως μέσω εξαναγκασμού και εκμετάλλευσης. Εξαναγκασμού γιατί στις δουλειές δεν επικρατεί δημοκρατία, άρα όσο περισσότερο εργάζονται οι άνθρωποι τόσο περισσότερο είναι ενταγμένοι στον μη δημοκρατικό τομέα της κοινωνίας.
Η δημοκρατία έτσι ισχύει μόνο από την ώρα που σχολάει κάποιος στις 19.00 το βράδυ μέχρι να πάρει το μετρό και να πάει σπίτι του για ύπνο. Ναι υπάρχει ελευθερία στον ύπνο καθώς και κανένα Σαββατοκύριακο δημοκρατίας, αν δεν υπάρχει εταιρικό μίτινγκ ή άλλη εταιρική εκδήλωση...
Με τη διάλυση των κοινωνικών κρατών η εργασία έγινε ένα ακόμη πιο τρομακτικό μέσο επιβολής: "Θα είσαι καλό παιδί αλλιώς θα χάσεις τη δουλειά σου. Αν χάσεις τη δουλειά σου θα είσαι ένα μηδενικό". Η εργασία έτσι αποτελεί το ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΝΑΜΟΡΦΩΤΗΡΙΟ όπου ο άνθρωπος μαθαίνει τους αυτονόητους εξουσιαστικούς και γλωσσικούς κοινωνικούς προσδιορισμούς. Το σχολείο και η εκπαίδευση δεν παίζουν πλέον κανέναν ρόλο παρά μόνο ως ινστιτούτα επαγγελματικής προετοιμασίας για τον χώρο της εργασίας. Την εκπαίδευση την έχουν αναλάβει οι επιχειρήσεις. Γι' αυτό άλλωστε η συμβατική εκπαίδευση είναι σε τέτοια παρακμή. "Εξελίχτηκε" και εμείς ακόμη κοιτάμε το λείψανό της στα σχολεία και τα πανεπιστήμια...
Το αναμορφωμένο - μέσα από την εργασία- άτομο είναι το άτομο που δέχεται τα πάντα από τους εργοδότες και τους ιδιοκτήτες, είτε κοινωνικά, είτε οικονομικά, είτε ψυχολογικά. Το αναμορφωμένο άτομο ποτέ δεν τα βάζει με το σύστημα, τα βάζει πάντοτε με τον εαυτό του, γι' αυτό σε πολλές χώρες οι αυτοκτονίες έχουν εξελιχθεί σε επιδημία.
Άπαξ και ο άνθρωπος ενταχθεί αναμορφωμένος σε αυτούς τους μηχανισμούς είναι ασφαλώς τελειωμένος. Θα αποτελεί από εκεί και πέρα το κύριο καύσιμο του οικονομικού και κοινωνικού συστήματος, όπως και στο Άουσβιτς άλλωστε πρωταγωνιστής δεν ήταν ο κάθε ναζί λοχαγός αλλά ο κάθε Εβραίος που έμελλε να γίνει σαπούνι.
Σημείωση: Από τα παραπάνω εξαιρούνται μόνο όσοι εργάζονται ακριβώς στο αντικείμενο το οποίο θέλουν και η δουλειά είναι ταυτόχρονα και το χόμπι τους.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ.
Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου