Εκτός από τους αριθμούς, υπάρχει και η πραγματικότητα, κύριε Τρισέ

κ. Τρισέ,

Κατοικώ στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Αθήνα. Δουλεύω περίπου 12 ώρες την ημέρα και αν δεν δουλέψω δεν πρόκειται να με πληρώσει κανείς, δηλαδή είμαι ελεύθερη επαγγελματίας.

Στην εφορία χρωστάω συνολικά περίπου 800 ευρώ, τα οποία προέρχονται από κάποια περαίωση και κλήσεις της τροχαίας.

Πάνω από ένα χρόνο τώρα ακούω και διαβάζω διάφορα νούμερα που υποτίθεται ότι δείχνουν την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας.

Δυσκολεύομαι ωστόσο να καταλάβω το νόημα αυτών των αριθμών διότι:

Ποτέ δεν είναι οι ίδιοι για διάστημα πάνω από μια εβδομάδα.

Κανείς δεν μπορεί να ελέγξει την ορθότητά τους, ούτε αυτοί που τα βγάζουν, γιατί είναι μια αλυσίδα επιτροπών που η μία δουλεύει με τα στοιχεία που δίνει η άλλη, χωρίς να έχει την αρμοδιότητα ή τη δυνατότητα να ελέγξει τις πηγές και τη μέθοδο με την οποία της δόθηκαν οι αριθμοί. Επίσης σας βεβαιώνω ότι ελάχιστοι βουλευτές του κοινοβουλίου μας γνωρίζουν πώς ακριβώς βγαίνουν αυτοί οι αριθμοί.

Εκτός όμως από τους αριθμούς, υπάρχει και η πραγματικότητα. Η πραγματικότητα λοιπόν, κ. Τρισέ, για μένα είναι ίδια εδώ και πολλά χρόνια, πριν ακόμα από το ευρώ. Δηλαδή δουλειά, δουλειά, δουλειά και λογαριασμοί, λογαριασμοί, λογαριασμοί…

Μάλιστα μετά το ευρώ μπήκαν στη ζωή μας και τα δάνεια. Ξέρετε πριν από το ευρώ, η μόνη που έδινε δάνεια ήταν η Εθνική Τράπεζα και αν δεν είχες κάποιο γνωστό ή δεν ήσουν δημόσιος υπάλληλος, δεν υπήρχε περίπτωση να πάρεις δάνειο, και έτσι ούτε που το σκεφτόσουν να πάρεις δάνειο.

Μετά το ευρώ, όμως , εσείς το ξέρετε καλύτερα από μένα, τα δάνεια ήρθαν να καλύψουν τη διαφορά των εσόδων - εξόδων σε όλα τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, κι αυτή ήταν μια απόφαση που πήρατε εσείς, γιατί διαφορετικά η Ελλάδα δεν μπορούσε να μπει στη ζώνη του ευρώ. Έτσι, ενώ προηγουμένως ξοδεύαμε μόνο αυτά που είχαμε, με αποτέλεσμα να μην είμαστε καλή αγορά γιατί καταναλώναμε λίγα, μας δανείσατε για να καταναλώνουμε πολύ, εμείς μπήκαμε σ’αυτό το παιχνιδάκι με τον ενθουσιασμό που μας διακρίνει, αλλά νομίζαμε ότι αυτό είναι μια συμφωνία. Δηλαδή εσείς θα μας δανείζετε, εμείς θα μασάμε, θα ντυνόμαστε, θα χτίζουμε για να αναπτυχθεί η οικονομία της ευρωζώνης και όλα θα ήταν μια χαρά.

Ξαφνικά αρχίσαμε να ακούμε ότι είμαστε σπάταλοι, ότι δανειζόμαστε χωρίς μέτρο και γενικά ότι υπάρχει οικονομική κρίση, και μάλιστα είπαν οι τράπεζες εδώ στην Ελλάδα ότι πρώτα θα ξεπεραστεί η κρίση και μετά θα αρχίσουν πάλι να δανείζουν, γιατί όπως καταλαβαίνετε ο δανεισμός έχει διακοπεί.

Τώρα όμως η κατάσταση είναι διαφορετική, κ. Τρισέ μου. Τώρα, χωρίς να ξέρουμε τι έσοδα θα έχουμε και αν θα έχουμε, γιατί έχει αρχίσει μια ιστορία και όλοι θέλουν να απολύσουν τους πάντες και άρα τι πελάτες θα έχουμε και εμείς οι ελεύθεροι επαγγελματίες, ξέρουμε όλοι τι πρέπει να πληρώσουμε. Δηλαδή πιο απλά, γιατί ξέρω ότι σας δυσκολεύω, μπορώ να μην έχω δουλειά, αλλά δεν μπορώ να μην πληρώνω. Καταλάβατε;

Και κάτι άλλο. Εγώ προς το παρόν πληρώνω. Αν το τραβήξετε όμως κι άλλο, θα το ξανασκεφτώ. Όσο όμως πληρώνω, όποτε ξανααναφερθείτε στην Ελλάδα και στους Έλληνες με τον γνωστό τρόπο που συνηθίζετε, θα προσθέτετε τη φράση «εξαιρείται η κ. Φ. Νικολιδάκη», γιατί, αν δεν το κάνετε αυτό, θα σας κάνω μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση και θα σας ζητήσω μεγάλη αποζημίωση. Διότι, εκτός του ότι δεν με αφορά καθόλου η κρίση την οποία επικαλείσθε, σας πληροφορώ ότι είμαι αριστερή και ουδέποτε ψήφισα ΠΑΣΟΚ η Νέα Δημοκρατία, άρα ποτέ κανένας δεν δανείστηκε με δική μου εντολή. Το καταλάβατε, κ. Τρισέ μου;

Φλώρα Νικολιδάκη