Σάββατο 1 Μαΐου 2010

Η οικονομική κρίση στον ζωολογικό κήπο

Ήταν επόμενο η μεγάλη οικονομική κρίση να επηρεάσει και τον ζωολογικό κήπο. Ο αριθμός επισκεπτών έπεσε κατακόρυφα, οι χορηγοί αποσύρθηκαν και οι επιδοτήσεις κόπηκαν. Ο διευθυντής ανακοίνωσε στα ζώα ότι για να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του κήπου, έπρεπε να περιοριστούν δραστικά τα έξοδα. Δηλαδή η τροφή.

Τα λιοντάρια και οι κροκόδειλοι, που κατανάλωναν ήδη τη μεγαλύτερη ποσότητα φαγητού, κατέθεσαν αμέσως το δικό τους σχέδιο για έξοδο από την κρίση. Για να επιβιώσει ο κήπος, έπρεπε να ενισχυθούν ακόμα περισσότερο έναντι των υπολοίπων ζώων. Ούτως ή άλλως, για να δει λιοντάρια και κροκόδειλους πάει κανείς στον ζωολογικό κήπο· δεν πάει για να δει ευάλωτα και απαισιόδοξα κατσικάκια. Και, επομένως, η βιωσιμότητα της επιχείρησης περνούσε μέσα από μια γενναία αναδιανομή της τροφής υπέρ των ισχυρών. Αυτό όφειλαν να το καταλάβουν τα υπόλοιπα ζώα και να δείξουν συνεργάσιμα, τις κρίσιμες για τον τόπο ώρες.

Κάποια άλλα σαρκοβόρα είδαν την κατάσταση ακόμα πιο θετικά. Είπαν ότι αυτή είναι η ώρα των μεγάλων προκλήσεων και των θαρραλέων διαρθρωτικών αλλαγών. Και με αυτό υπονοούσαν ότι είναι ώρα να χρησιμοποιηθούν κάποια από τα πιο αδύναμα ζώα του κήπου, ως τροφή για τα ισχυρότερα. Για το κοινό καλό φυσικά και όχι για το δικό τους συμφέρον.

Οι μαϊμούδες ήταν τα μόνα ζώα, τα οποία, πολύ πριν ξεσπάσει η κρίση, είχαν καταθέσει εναλλακτική πρόταση για τον κήπο. Το σχέδιό τους ήταν να καταργηθούν τα κάγκελα και οι περιορισμοί και να μετατραπεί ο χώρος σε ένα βιώσιμο ανοιχτό πάρκο. Υπήρχαν πολλά κενά σε αυτή την πρόταση που, ούτως η άλλως, με δεδομένες τις πραγματικές συνθήκες, φαινόταν εξαιρετικά μακρινή. Αλλά, προβάλλοντας ένα τέτοιο όραμα, οι μαϊμούδες εκδήλωναν την αγνή επαναστατική τους διάθεση ενάντια στην καταπίεση και την αδικία που επικρατούσε. Και έτσι είχαν κερδίσει ώς έναν βαθμό την εκτίμηση των υπόλοιπων ζώων, τα οποία πάντως δύσκολα μπορούσαν να φανταστούν τη ζωή τους έξω από κλουβιά.

Ως έξυπνα και κινητικά ζώα, όμως, οι μαϊμούδες δεν εξαντλούσαν την ενέργειά τους μόνο στον απελευθερωτικό αγώνα. Την ίδια στιγμή, πάλευαν αδιάκοπα μεταξύ τους για τις προνομιακές θέσεις μέσα στο κλουβί. Και αυτό μέσα στους νόμους της φύσης και της ιστορίας είναι άλλωστε.

Όταν λοιπόν το μοντέλο λειτουργίας του ζωολογικού κήπου κατέρρευσε, οι μαϊμούδες θεώρησαν ότι το δικό τους σχέδιο γινόταν πια περισσότερο άμεσο και ρεαλιστικό. Δεν είχαν υπολογίσει καλά. Και, κυρίως, δεν είχαν υπολογίσει ότι οι νέες δραματικές συνθήκες θα έμπαιναν στο επίκεντρο των εσωτερικών τους αντιπαραθέσεων και θα τις όξυναν πέρα από κάθε μέτρο.

Κάθε βράδυ, στο κλουβί με τις μαϊμούδες γινόταν πανζουρλισμός. Κάποιες έλεγαν ότι είχε έρθει η ώρα να καλέσουν όλα τα ζώα σε ξεσηκωμό. Κάποιες άλλες ήθελαν να συγκροτήσουν ευρύ μέτωπο για να καταλάβουν τη διοίκηση του κήπου. Κάποιες τρίτες υποστήριζαν ότι πρέπει να υποβάλλουν ρεαλιστικές προτάσεις στον διευθυντή και να συμβάλλουν έτσι στην έξοδο από την κρίση. Υπήρχαν και άλλες απόψεις. Κάθε μία από τις ομάδες αυτές, κατηγορούσε τις υπόλοιπες για επικίνδυνες και ασυγχώρητες παρεκκλίσεις. Και ο χώρος για σοβαρότητα στο εσωτερικό τού μαϊμουδομπλόκ είχε ελαχιστοποιηθεί επικίνδυνα.

Έτσι, κάθε μέρα, οι μαϊμούδες προσπαθούν να συνεγείρουν τα ευάλωτα και απαισιόδοξα κατσικάκια εκφωνώντας πέντε διαφορετικές γραμμές, συνήθως αλληλοσυγκρουόμενες και αλληλοαναιρούμενες. Όταν, δε, εμφανιστεί επισκέπτης, τρέχουν όλες μαζί στα κάγκελα, η κάθε μία με τα δικά της συνθήματα. Και την ώρα που το μέλλον του ζωολογικού κήπου διαγράφεται σκοτεινό, όλοι απορούν πώς τα πιο έξυπνα, δραστήρια και ασυμβίβαστα ζωάκια, που βρίσκονται εκεί μέσα, εξαντλούν τις δυνάμεις τους στην προσπάθεια να φαίνονται προς τα έξω ανόητα, ιδιοτελή και καχύποπτα.
Τσέκερης Α.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου