Λατινική Ευρώπη

Το επιχείρημα της θεραπείας - σοκ στην Ελλάδα συνίσταται στο γεγονός της αναγκαιότητας αποκατάστασης των σοβαρών δημοσιονομικών ανισορροπιών της χώρας (δημόσιο έλλειμμα 13,6% του ΑΕΠ, δημόσιο χρέος 115% του ΑΕΠ, έλλειμμα ισοζυγίου πληρωμών 11% του ΑΕΠ κατά το 2009), προκειμένου να μην παρατηρηθεί το φαινόμενο του ντόμινο και σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης. Υποστηρίζεται μάλιστα ότι σε μια τέτοια περίπτωση, η Ευρωζώνη θα χρειασθεί πρόσθετα κεφάλαια 700 δισ. ευρώ, με κίνδυνο μεταφοράς του προβλήματος και εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε χώρες με υψηλό χρέος, όπως η Ιαπωνία, η Βρετανία και οι ΗΠΑ.

Με άλλα λόγια, θεωρείται ότι το ισχυρό μέλλον του ευρώ και της Ευρωζώνης θα εξαρτηθεί από την επιτυχή έκβαση του προγράμματος λιτότητας στην Ελλάδα. Διαφορετικά, όπως υποστηρίζεται, οι συνέπειες θα επεκταθούν για διαφορετικούς λόγους (Πορτογαλία: έλλειμμα ανταγωνιστικότητας, Ισπανία: αρνητική εξέλιξη του ΑΕΠ, Ιταλία: υψηλό δημόσιο χρέος, Ιρλανδία: έλλειμμα ρευστότητας στις τράπεζες) και σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης. Όμως, η διαμόρφωση και η εφαρμογή των μέτρων λιτότητας στην Ελλάδα εκφράζουν τη μονεταριστική αντίληψη της εισαγωγής της ελληνικής οικονομίας στον «θάλαμο καταστολής», ευελπιστώντας, μάταια, την αναζωογόνηση της επενδυτικής δραστηριότητας (δημόσιας και ιδιωτικής) διαμέσου του ευτελισμού της αμοιβής του κόσμου της μισθωτής εργασίας, αντί της επιδίωξης ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας διαμέσου των δημόσιων πολιτικών και της αναδιανομής του εισοδήματος σε όφελος των δημόσιων ταμείων, των μισθωτών και της κατανάλωσής τους.

Στο πλαίσιο αυτό, η σημερινή γεωγραφία στην Ευρωπαϊκή Ένωση αποτυπώνει ανάγλυφα στη βάση της ιστορικής διαφορετικότητάς της τη νέα «οικονομική ήπειρο» που δημιουργείται στον πλανήτη, τη «Λατινική Ευρώπη», συγκροτημένη περιφερειακά της κεντρικής και ανεπτυγμένης τεχνολογικά και κοινωνικά Ευρώπης από τις αδύναμες παραγωγικά, τεχνολογικά και κοινωνικά χώρες της Ανατολικής και μεσογειακής Ευρώπης.

Του Σάββα Ρομπόλη, από τη στήλη "Τρίτη άποψη". 18/05/2010