Η τρομοκρατία του θεάματος και το θέαμα της τρομοκρατίας

Δεν μπορεί να εξηγηθεί μόνο με την AGB η ηδονική λαιμαργία με την οποία δημοσιογράφοι γνωστοί στο πανελλήνιο, καθώς και δημοσιογράφοι που πασχίζουν να γίνουν γνωστοί στο πανελλήνιο, έχουν πέσει πάνω στο τηλεοπτικό θήραμα της τρομοκρατίας. Υπάρχει, φαίνεται, κάποια περίεργη έλξη ανάμεσα στα καλά παιδιά της ενημέρωσης και τα κακά παιδιά του καλάσνικοφ, που απαιτεί μελέτη από ειδικούς στα μυστικά της ανθρώπινης ψυχής και του ανθρώπινου μυαλού - αλλιώς δεν εξηγείται.

Δεν εξηγείται πώς και δεν έχουν τουλάχιστον ερωτηματικά αυτά τα χρυσά παιδιά και ολόχρυσα κορίτσια της τηλεοπτικής δημοσιογραφίας. Πώς και γιατί καταπίνουν τα οιστρογόνα που τους πασάρει η κωλοπετσωμένη Κατεχάκη, που τους χρησιμοποιεί -το έχει ξανακάνει…- για να διαδώσει αυτό που θέλει, να τρομάξει αυτούς που θέλει, να στείλει το μήνυμα που θέλει σε όποιους θέλει, να κάνει τη δουλειά που θέλει και ξέρει να κάνει, τέλος πάντων.

Έκαναν σκοποβολή μέρα μεσημέρι στον Υμηττό, αλλά δεν πιάστηκαν! Τους παρακολουθούσαν, αλλά τους έχασαν! Είναι αλεπούδες της παρανομίας, αλλά φύλαγαν χειρόγραφη προκήρυξη που τους καίει! Αρχηγός τους ήταν καταδικασμένος βομβιστής, ο οποίος βρισκόταν υπό διαρκή αστυνομική παρακολούθηση! Η γιάφκα με τα όπλα, που περιγράφονται λεπτομερώς, είναι στο τρίγωνο τάδε. Και το πιο φοβερό: ήταν τόσο επικίνδυνοι, που ήξεραν τους αριθμούς των αυτοκινήτων που τους παρακολουθούσαν, - κατάγγειλαν μάλιστα την παρακολούθηση στις εφημερίδες. Σώωωωπα!

Η κοινή πηγή, όχι μόνο των πληροφοριών, αλλά και του σχολιασμού τους, είναι προφανέστατη. Κι ας πούμε ότι καλά κάνουν και τη δέχονται ως πηγή - μήπως έχουν κι άλλες; Το ερωτηματικό, η αμφισβήτηση, η επιφύλαξη, η διασταύρωση, η κοινή λογική, δεν υπάρχουν στα δημοσιογραφικά τους υψίπεδα; Υπάρχουν μόνο ρίγη συγκίνησης για την καλή δουλειά της ΕΥΠ, φρίκης για την εγκληματική δουλειά των συλληφθέντων και αγανάκτησης γιατί κάποιος γελούσε, τη στιγμή της δολοφονίας του μικρού Χαμί, όπως λέει ο δημοσιογράφος, που του είπε η Ασφάλεια, που παρακολουθούσε τα κινητά;

Εκλεκτικές συμπάθειες για τους τρομοκράτες, θα πουν οι αυτουργοί αυτού του θεάματος. Γιατί δεν τους περνάει από το μυαλό ότι με τις αντιτρομοκρατικές τους εξάψεις διαφημίζουν τελικά το έγκλημα που καταγγέλλουν. Και συμπιέζουν μέχρι απελπισίας τη λογική μας, ανάμεσα στο θέαμα της τρομοκρατίας και στην τρομοκρατία του θεάματος.
avgi.gr