Υποκλίσεις στις αγορές

Με μπόλικες δόσεις τρομολαγνείας, η κυβέρνηση -συνεπικουρούμενη από μέσα ενημέρωσης- προσπαθεί ν' αποπροσανατολίσει από τις επιπτώσεις που θα έχουν οι πολίτες όταν βρεθούν στην αγκαλιά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, προς την οποία οδεύουμε ολοταχώς.
Η αλήθεια είναι πως κάνει ό,τι μπορεί για να αποφύγει αυτή την αγκαλιά, ωστόσο η προσπάθεια αυτή, αν κρίνουμε από τη συμπεριφορά των περίφημων αγορών, μάλλον κρίνεται ανεπιτυχής. Η κατά πώς φαίνεται μικρή ακόμα παράταση ενεργοποίησης του μηχανισμού δανεισμού από την πλευρά της κυβέρνησης έχει νόημα περισσότερο επικοινωνιακού χαρακτήρα, παρά ουσιαστικού. Δεν θέλει ο πρωθυπουργός και η παράταξή του να καταγραφούν στη νεότερη πολιτική ιστορία ως οι υπεύθυνοι

παραπομπής της χώρας στα νύχια του οργανισμού που ακολουθεί τις πιο ακραίες μονεταριστικές πολιτικές, προκειμένου να δανείσει μια χώρα. Εστω και αν το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για μια τέτοια παραπομπή στο ΔΝΤ το έχει η προηγούμενη κυβέρνηση, ο «κουρασμένος» πρωθυπουργός της, ο οποίος ευφυώς φρόντισε να φύγει σχετικά νωρίς για να μη φύγει αργότερα από τη χώρα με ψευδώνυμο, όπως ο θείος του πριν από κάποια χρόνια, τον οποίο κάποιοι επιμένουν ν' αποκαλούν εθνάρχη! Παρ' ότι βρισκόμαστε στον προθάλαμο του ΔΝΤ, η κυβέρνηση κάνει υποκλίσεις στις αγορές. Τους προσφέρει κόπους και θυσίες εκατομμυρίων ασφαλισμένων, τους οποίους ωθεί με το Ασφαλιστικό να δουλεύουν τουλάχιστον 40 χρόνια. Προωθεί απελευθέρωση των απολύσεων, μεγαλύτερη αύξηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, κλείσιμο ΔΕΚΟ, απολύσεις από το Δημόσιο κ.ο.κ. Ωστόσο, μάλλον δεν θ' αποφύγει το μοιραίο. Για όλους μας...
Του ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ


-