Εκτός από την οικονομική, χρηματιστική και κοινωνική κρίση, βιώνουμε και μια άλλη κρίση: την οικολογική.
Η (4η) Έκθεση του ΟΗΕ (IPCC), το 2007, έδειξε ότι η συγκέντρωση των εκπομπών άνθρακα βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 650 χιλιάδων ετών, σε ποσότητα διπλάσια από αυτή που μπορούν να απορροφήσουν τα οικοσυστήματα. Το 2008 καταμετρήθηκαν περισσότερες από 300 «φυσικές» καταστροφές, εκατοντάδες θάνατοι και περισσότερα από 200 εκατομμύρια πληγέντες. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) εκτιμά ότι κάθε χρόνο 150 χιλιάδες άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους ως αποτέλεσμα των κλιματικών αλλαγών, ενώ το 85% από αυτούς είναι παιδιά. Επιπλέον, η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή αναφέρει ότι μια μέση αύξηση 2ο C θα έχει καταστροφικές συνέπειες για την βιοποικιλότητα του πλανήτη.
Η αποκατάσταση και η προστασία των οικοσυστημάτων πρέπει να αναδειχθεί σε μια από τις κορυφαίες προτεραιότητες στις αποφάσεις σχετικά με την παραγωγή και τις επενδύσεις. Η Ευρωπαϊκή Αριστερά θεωρεί πως το παγκόσμιο πρόβλημα του κλίματος πρέπει να αντιμετωπιστεί σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η Ευρωπαϊκή Αριστερά υπογραμμίζει ότι οι στόχοι που τέθηκαν από την Ε.Ε. για το 2020 δεν είναι αρκετοί και βασίζονται στους κανόνες της αγοράς (αγορές εμπορίου εκπομπών άνθρακα).
Η Ευρωπαϊκή Αριστερά τονίζει ότι η κυρίαρχη σύλληψη της βιώσιμης ανάπτυξης βασίζεται σε δύο προφανή ψεύδη:
1. Δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν οι εξωτερικότητες που προκαλούνται από τις οικονομικές και τεχνολογικές εξελίξεις. Αυτές προκαλούν παγκοσμιοποιημένους κινδύνους, που δεν μπορούν να περιοριστούν στον χρόνο και τον χώρο στον οποίο παράγονται.
2. Η ανάθεση της ευθύνης επιστροφής σε βιώσιμες συμπεριφορές σε κάθε πολίτη συγκεκριμένα αναδεικνύει καθέναν από εμάς ως μόνο υπεύθυνο για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και τη διατήρηση των φυσικών πηγών. Αυτή είναι η σύλληψη του περιβαλλοντικά υπεύθυνου πολίτη, που προωθείται καθ’ υπερβολή από τους υποστηρικτές του «πράσινου καπιταλισμού». Ωστόσο, έτσι δεν επερωτώνται τα μοντέλα παραγωγής και η παντελώς μη-βιώσιμη κατανάλωση των καπιταλιστικών κοινωνιών.
Για πολλές κυβερνήσεις και διεθνείς οργανισμούς, τα περιβαλλοντικά προβλήματα είναι εκτός κοινωνίας (στον αέρα, τη γη, το νερό...) και αντιμετωπίζονται ως τεχνικά και όχι πολιτικά προβλήματα.
Αντιθέτως, η Ευρωπαϊκή Αριστερά θεωρεί ότι η διαδικασία λήψης αποφάσεων για περιβαλλοντικές λύσεις δεν είναι μόνο ζήτημα τεχνικών εναλλακτικών προτάσεων, αλλά πολιτικών επιλογών.
Η Σύνοδος της Κοπεγχάγης, τον Δεκέμβρη του 2009, θα είναι, πιθανότατα, η τελευταία φορά που θα συναντηθεί σε κυβερνητικό επίπεδο η Επιτροπή του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή, πριν το τέλος του Πρωτοκόλλου του Κιότο, το οποίο λήγει το 2012. Δεν πρέπει να χάσουμε αυτή την ευκαιρία!
Η αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προβλημάτων ως κοινωνικών προβλημάτων προϋποθέτει την ενσωμάτωση της κοινωνικής και αναδιανεμητικής δικαιοσύνης.
Συνεπώς, η Ευρωπαϊκή Αριστερά προτείνει να αγωνιστούμε ταυτόχρονα για:
- Τη μείωση κατά 40% των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα μέχρι το 2020 στις αναπτυγμένες χώρες (σε σχέση με τα επίπεδα του 1990).
- Την καταπολέμηση του εμπορίου εκπομπών άνθρακα και άλλων ψευδο-λύσεων, όπως οι «Μηχανισμοί Καθαρής Ανάπτυξης».
- Την επαρκή οικονομική και τεχνολογική υποστήριξη στις αναπτυσσόμενες χώρες, υπό τη διαχείριση του ΟΗΕ.
- Το δικαίωμα κάθε πολίτη στην πρόσβαση σε καθαρή ενέργεια.
Η Ευρωπαϊκή Αριστερά αγωνίζεται επίσης για μια δημόσια παρέμβαση προσανατολισμένη στον αποτελεσματικό καθορισμό των τοπικών πόρων και των νέων προτύπων ενέργειας. Αγωνιζόμαστε για έναν ισχυρό δημόσιο ενεργειακό τομέα.
Τέλος, η Ευρωπαϊκή Αριστερά θεωρεί ότι η μείωση των στρατιωτικών δαπανών μπορεί να αποτελέσει ισχυρή συμβολή στη χρηματοδότηση του μετριασμού και της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή. Οι ηγέτες της Ε.Ε. είπαν ότι ο αναπτυσσόμενος κόσμος θα χρειαστεί 100 δισ. ευρώ ετησίως ώς το 2020, για να βοηθηθούν τα αναπτυσσόμενα κράτη να καταπολεμήσουν την υπερθέρμανση του πλανήτη. Μονάχα το κόστος του πολέμου στο Ιρακ για τις ΗΠΑ, μέχρι το τέλος του 2008, ήταν πάνω από 500 δισ. ευρώ.
avgi.gr
Περιμένοντας την πτώση της αμερικανικής αυτοκρατορίας
Πριν από 1 ώρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου