Tο μεγάλο πρόβλημα της Ευρώπης είναι το δημογραφικό

Ο σημερινός ρυθμός γεννήσεων είναι 1.5 γέννες ανά γυναίκα ενώ ο απαραίτητος ρυθμός ανανέωσης του πληθυσμού απαιτεί τουλάχιστον 2.1 γέννες ανά γυναίκα. Το πρόβλημα μάλιστα επιδεινώνεται περαιτέρω, καθώς οι χαμηλοί ρυθμοί των γεννήσεων συνδυάζονται παράλληλα τόσο με την μείωση των θανάτων όσο και την σημαντική αύξηση του προσδόκιμου ορίου ζωής…
Το δημογραφικό πρόβλημα θα δημιουργήσει αρκετές αρνητικές οικονομικές συνέπειες στο εγγύς μέλλον. Ο μεγαλύτερος σε ηλικία πληθυσμός θα δημιουργήσει αρνητική σχέση μεταξύ εργαζομένων και συνταξιούχων με αποτέλεσμα την επιβάρυνση του ήδη κλονισμένου «κοινωνικού κράτους». Άλλες παρενέργειες ενός υπέργηρου και μειωμένου σε αριθμούς πληθυσμού θα είναι η μειωμένη αγοραστική δυνατότητα, ο πληθωρισμός, καθώς και ή γενική έλλειψη εργατικού δυναμικού. Αν σκεφτούμε και το ότι ένας μεγάλος σε ηλικία πληθυσμός σημαίνει μείωση της δημιουργικότητας αλλά και της εν γένει παραγωγής, τότε βλέπουμε πως κοινωνίες που έως σήμερα βασίζονταν στην υψηλή τεχνολογία, την έρευνα κλπ. θα αντιμετωπίσουν μάλλον πολύ σοβαρό πρόβλημα. Το 2045 η Ε.Ε. θα αποτελείται από χώρες σαφώς λιγότερο παραγωγικές, λιγότερο καινοτόμες, γηρασμένες και πολύ πιθανόν, σημαντικά φτωχότερες από ότι είναι σήμερα.Η μεγαλύτερη όμως πρόκληση που θα αντιμετωπίσει η Ευρώπη είναι η διατήρηση ικανού αριθμού εργαζομένων έτσι ώστε να μπορεί να στηριχτεί και ο υπόλοιπος πληθυσμός (μη παραγωγικών πολιτών, συνταξιούχων κλπ.). Να διατηρηθούν δηλαδή τα ταμεία συντάξεων και οι όποιες κοινωνικές παροχές. Την δεκαετία του 1980 το εργατικό δυναμικό αυξήθηκε κατά 900.000 εργαζομένους καθ` έτος αλλά το 1995 ο αριθμός αυτός έπεσε στις μόλις 34.000. Υπολογίζεται ότι το 2020 θα αποσύρονται λόγω συνταξιοδότησης τουλάχιστον 500.000 άνθρωποι κάθε χρόνο. Σύμφωνα με έρευνες του ΟΗΕ και του ΟΑΣΑ, η Ε.Ε. θα χρειαστεί μια ετήσια εισροή περισσοτέρων των 1.5 εκατομμυρίων μεταναστών το 2050 μόνο και μόνο για να διατηρήσει τον σημερινό απαραίτητο αριθμό εργαζομένων. Τα αντίστοιχα νούμερα για την ανατολική Ευρώπη είναι ακόμη πιο μεγάλα, ειδικά αν λάβουμε υπόψη πως στις εν λόγω περιοχές σημειώθηκε σχεδόν μηδενική μετανάστευση στις δεκαετίες `60 και `70 ενώ αντίθετα, η δυτική Ευρώπη, το ίδιο διάστημα, είχε δεχτεί τεράστιους αριθμούς μεταναστών από την Τουρκία, την Πορτογαλία, την Γιουγκοσλαβία και την Βόρεια Αφρική και αλλού.

Η Ιταλία, για παράδειγμα, θα χρειαστεί μια ετήσια εισροή περισσοτέρων των 700.000 μεταναστών ώστε να κρατήσει την μαγική αναλογία 3-1 όσον αφορά εργαζομένους προς συνταξιούχους. Η Γερμανία πάλι, χρειάζεται περί τους 810.000. Αυτό σημαίνει πως η Ιταλία, κοιτώντας μπροστά στα επόμενα 50 χρόνια, θα πρέπει να απορροφήσει περισσότερους από 35 εκατομμύρια μετανάστες έως το 2050 και η Γερμανία 40 εκατομμύρια. Νούμερα που θεωρούνται τεράστια σε σχέση με τους πληθυσμούς των δυο χωρών.
Η διατήρηση όμως τέτοιων επιπέδων εισροής μεταναστών προϋποθέτει και την αλλαγή νοοτροπίας και πολιτικής απέναντι στους μετανάστες και στην μετανάστευση γενικότερα. Σε αντίθεση με τις ΗΠΑ που αποδείχθηκαν ικανότατες στην υποδοχή και ενσωμάτωση μεγάλων αριθμών μεταναστών, οι Ευρωπαϊκές χώρες μοιάζουν λιγότερο ικανές να δεχτούν πολιτισμικές και εθνικές διαφοροποιήσεις. Αυτό που διαφαίνεται τόσο στην δυτική όσο και στην ανατολική Ευρώπη είναι η αύξηση της ξενοφοβίας και των διακρίσεων αλλά και η άνοδος της επιρροής ακροδεξιών πολιτικών σχημάτων.
Antinews
Διαβάστε περισσότερα...

Πολυσήμαντο μήνυμα η εξέγερση κατά της εφορίας

Είναι μία πράξη συμβολική και ένα επικίνδυνο προηγούμενο. Είναι επίσης ένα πελώριο ερωτηματικό για την τύχη των φόρων που πληρώνουμε.

Αναφερόμαστε στην εξέγερση κατοίκων της Λήμνου οι οποίοι απέκλεισαν τα συνεργεία των ελεγκτών της Υπηρεσίας Ελέγχων στο ξενοδοχείο τους και τους διεμήνυσαν με τον πλέον αυστηρό τρόπο ότι είναι ανεπιθύμητοι στο νησί τους από τη στιγμή που δεν έχουν ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, δεν έχουν ουσιαστικά νοσοκομειακή περίθαλψη, ενώ και οι γιατροί του νοσοκομείου παραμένουν απλήρωτοι.

Είναι μία κραυγή απόγνωσης των παραμελημένων από το κέντρο κατοίκων των νησιωτικών περιοχών. Εκφράζουν επίσης (έστω με τρόπο ο οποίος δεν συμφωνεί με τα χρηστά ήθη και το κράτος δικαίου) τα συναισθήματα των κατοίκων της ξεχασμένης επαρχίας.

Είναι ταυτοχρόνως και ένα πελώριο ερωτηματικό για τη διαχείριση των εσόδων από φόρους.

Το γράφαμε και σε παλιότερο σημείωμα. Ο Ελληνας φορολογούμενος αισθάνεται ότι πληρώνει τζάμπα φόρους και ότι η πολιτεία ουσιαστικά δεν του παρέχει σε ανταπόδοση καμία άξια λόγου υπηρεσία. Δεν έχει νοσοκομειακή περίθαλψη της προκοπής, η παιδεία βγάζει ανέργους ή ετεοραπασχολούμενους αντί πτυχιούχους που βρίσκουν δουλειά, οι δρόμοι είναι καρμανιόλες, απολαμβάνει κοινωνική προστασία για κλάματα, η εγκληματικότητα και η ανασφάλεια χτυπούν ταβάνι, οι νησιώτες νοιώθουν και είναι αποκλεισμένοι. Αισθάνεται δηλαδή ότι τα χρήματά του κατευθύνονται στον πίθο των Δαναίδων, τροφοδοτούν ένα σπάταλο και αναποτελεσματικό κράτος το οποίο προτιμά να ταίζει τα κυβερνητικά?παιδιά και να ξεχνά τους πολίτες και τις ανάγκες τους.

Είναι ένα ισχυρό σήμα κινδύνου προς την κυβέρνηση η οποία ετοιμάζεται να εξαπολύσει νέο φοροεισπρακτικό κύμα. Ένα σήμα με το οποίο ζητείται χρηστή διαχείριση και απόλυτη διαφάνεια στη διαχείριση και τη διάθεση των κονδυλίων του δημόσιου τομέα.

Και να το θυμάστε. Αν η κυβέρνηση αγνοήσει το μήνυμα θα βρει μπροστά της πολίτες που θα εκφράζουν την ανυπακοή τους στο κράτος με την άρνηση καταβολής των φόρων.

Αν αυτό προστεθεί στη φοροδιαφυγή, τότε γίνεται αντιληπτό ότι το έργο της είσπραξης των φόρων θα δυσκολέψει ακόμα περισσότερο.

Εδώ και τώρα λοιπόν διαφάνεια στη διαχείριση των φόρων.

Του Θανάση Λυρτσογιάννη




Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΡΑΙΟΣ

Σήμερα, υπολογίζεται ότι έχουν κατατεθεί αιτήσεις για έκδοση ή ανανέωση της άδειας εργασίας, από περίπου 200.000 μετανάστες. Αν σκεφτεί κανείς ότι στην Αττική βρίσκονται τα 2/3 των μεταναστών, προκύπτει σαφώς ότι ο αριθμός των 700 - 800.0000, που σύμφωνα με τους αρμόδιους φορείς νομιμοποιήθηκαν με την προηγούμενη διαδικασία όχι μόνο είναι ιδιαίτερα εξογκωμένος αλλά ότι η εν λόγω διαδικασία ήταν μία πλήρης αποτυχία. Αλλά ας δούμε που "σκοντάφτει" η περιβόητη διαδικασία νομιμοποίησης...

Αδυναμία συγκέντρωσης των απαιτούμενων δικαιολογητικών
Τα δικαιολογητικά που πρέπει να προσκομίσει ο ενδιαφερόμενος αλλοδαπός για να λάβει την άδεια εργασίας και στη συνέχεια την άδεια παραμονής έρχονται σε ευθεία σύγκρουση με την ελληνική πραγματικότητα. Έχει διαπιστωθεί στην πράξη και μάλιστα από την πρώτη φάση της νομιμοποίησης ότι οι μετανάστες αδυνατούν να προσκομίσουν δηλώσεις Εργοδότη ή Σύμβαση Εργασίας ή αδυνατούν να συμπληρώσουν τον απαιτούμενο αριθμό ενσήμων όχι γιατί δεν εργάζονται αλλά γιατί οι εργοδότες αρνούνται να τους χορηγήσουν τα παραπάνω δικαιολογητικά. Ως εκ τούτου, εάν κάποιος μετανάστης δεν εργάζεται τους τελευταίους μήνες και άρα δεν διαθέτει σύμβαση εργασίας, ενώ μπορεί να εργάστηκε κατά το παρελθόν ή να έχει λιγότερα από τα απαιτούμενα ένσημα δεν μπορεί να ανανεώσει την κάρτα του και άρα μετά την 31.12.2002 θα πρέπει να εγκαταλείψει την Ελλάδα διαφορετικά θα απελαθεί και θα εγγραφεί στον κατάλογο ανεπιθύμητων αλλοδαπών.

Παλαιές απελάσεις
Ο προηγούμενος νόμος περί μετανάστευσης (2910/2001), προέβλεψε τη νομιμοποίηση των "παράνομων" μέχρι τότε μεταναστών. Περιέλαβε δηλαδή όλες εκείνες τις περιπτώσεις ανθρώπων οι οποίοι ζούσαν και εργαζόντουσαν χωρίς κάποια άδεια παραμονής και οι οποίοι πιθανότατα στο παρελθόν είχαν απελαθεί για το λόγο αυτό και να είχαν καταχωρηθεί στον κατάλογο ανεπιθύμητων. Ωστόσο ο νέος νόμος εξαιρεί τις περιπτώσεις εκείνες για τις οποίες οι δικαστικές απελάσεις επιβλήθηκαν με δικαστική απόφαση ακόμα και αν αφορούν τις ίδιες με τις παραπάνω αιτίες και παρά το γεγονός ότι οι άνθρωποι αυτοί νομιμοποιήθηκαν και πήραν την άδεια παραμονής.

Έλλειψη συνεννόησης μεταξύ των αρμοδίων υπουργείων
Στην πράξη αποδείχτηκε ότι σημαντικότατα προβλήματα ανέκυψαν από την έλλειψη συνεννόησης των αρμοδίων φορέων με αποτέλεσμα η μία αρχή να παραπέμπει στην άλλη και οι δύο να αντιφάσκουν μεταξύ τους. Έτσι, τον Φεβρουάριο του 2002 ενώ το Υπουργείο Εσωτερικών κοινοποιούσε με εγκύκλιο στις υπηρεσίες του την ισχύ μέχρι τις 31.12.2002 των αδειών παραμονής, το υπουργείο Δημόσιας Τάξης καθ΄ όλο το διάστημα μέχρι την έκδοση του νέου νόμου 1.5.2002 προέβη μέσω των αρμοδίων οργάνων του, σε "επιχειρήσεις σκούπας" και απέλασε μεγάλο αριθμό μεταναστών, αδιαφορώντας πλήρως για την απόφαση του Υπουργείου Εσωτερικών.
Κατάδηλη είναι μέχρι και σήμερα η έλλειψη συνεννόησης μεταξύ του Υπουργείου Εσωτερικών και του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων με αποτέλεσμα να αυθαιρετούν εις βάρος των μεταναστών οι αρμόδιοι υπάλληλοι.
Μολονότι ο ίδιος ο νόμος προβλέπει στις διατάξεις τους ότι "Οι αλλοδαποί που διαμένουν νόμιμα στην Ελλάδα ασφαλίζονται στους οικείους ασφαλιστικούς οργανισμούς και απολαμβάνουν των ιδίων ασφαλιστικών δικαιωμάτων με τους ημεδαπού", ο ΟΑΕΔ αρνείται να καταβάλει το επίδομα ανεργίας σε όσους το δικαιούνται με το πρόσχημα ότι δεν διαθέτουν άδεια εργασίας την οποία δεν μπορούν να λάβουν μη πληρώντας τις προϋποθέσεις του νόμου. Με άλλα λόγια δεν λαμβάνουν το επίδομα ανεργίας επειδή δεν εργάζονται αν και έχουν καταβάλει τις εισφορές μέσω του μισθού τους .Με την ίδια λογική από την διαδικασία νομιμοποίησης εξαιρούνται οι έγκυες και οι παθόντες εργατικά ατυχήματα ή οι πάσχοντες από κάποια ασθένεια . Η εύλογη αδυναμία να εργαστούν τιμωρείται με την άρνηση χορήγησης άδειας παραμονής αφού κάθε προσπάθεια προσκρούει στη Νομαρχία και στην αδυναμία έκδοσης άδειας εργασίας ως απαραίτητου δικαιολογητικού για την νομιμοποίησή τους. Είναι πασιφανές ότι οι ως άνω κατηγορίες βρίσκονται λόγω αυθαιρεσίας την οποία ευνοεί και τροφοδοτεί η έλλειψη ενιαίας εφαρμογής των διατάξεων του νόμου, εκτός νομικού πλαισίου και τα κατοχυρωμένα κοινωνικά δικαιώματα καταστρατηγούνται.

Αδυναμία αλλαγής μορφής εργασιακής απασχόλησης
Είναι πρωτοφανές και καθ΄ όλα αντισυνταγματικό να είναι καταδικασμένος ο αλλοδαπός σε μία μορφή εργασιακής σχέσης χωρίς να έχει δικαίωμα να περάσει σε άλλη μορφή επαγγελματικής δραστηριότητας. Ακόμα και αν αποφασίσει ο μετανάστης να κλείσει την επιχείρησή του γιατί δεν είναι πλέον παραγωγική δεν μπορεί να εργαστεί ως μισθωτός στην επιχείρηση άλλου ή το αντίθετο.

Διαβατήρια
Άλλη μία διαδικασία πρόκειται να αποδειχθεί ιδιαίτερα προβληματική και θα οδηγήσει στην απονομιμοποίηση των μεταναστών πολύ περισσότερο αν η έλλειψη συνεννόησης και συνεργασίας των αρμόδιων Υπουργείων συνεχιστεί. Τόσο το γεγονός ότι πολλές χώρες δεν αντιπροσωπεύονται από προξενεία και πρεσβείες στην Ελλάδα όσο και το ότι η αναγκαστική αποστολή των διαβατηρίων στην χώρα προέλευσης για ανανέωση θα αποστερήσει για σημαντικό διάστημα τους μετανάστες από αποδεικτικό έγγραφο νόμιμης διαμονής ώστε αυτοί θα δύνανται να απελαθούν στο μεταξύ. Αλλά εξίσου προβληματικό θα είναι και το γεγονός ότι το νέο διαβατήριο δεν θα φέρει την αυτοκόλλητη άδεια διαμονής. Επιπροσθέτως άγνωστο είναι πως θα αντιμετωπιστεί και το ζήτημα των προσφύγων που εντάχθηκαν στη νομιμοποιητική διαδικασία με τον προηγούμενο νόμο οι οποίοι ούτως ή άλλως δεν μπορούν να προσκομίσουν ανάλογο έγγραφο ή των μεταναστών που έχει λήξει το διαβατήριό τους είναι νόμιμοι μέχρι τώρα και για κάποιον άλλο λόγο δεν μπορούν να ανανεώσουν.
Είναι σαφές ότι η εξάρτηση της παραμονής από μία αυτοκόλλητη άδεια διαμονής που θα εμπλέξει για άλλη μία φορά σε γραφειοκρατικούς δαιδάλους τους μετανάστες δεν μπορεί να είναι σοβαρός και αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης μεταναστευτικών ζητημάτων 11 χρόνια μετά τον πρώτο μεταναστευτικό νόμο.
Για άλλη μία φορά οι αρμόδιες υπηρεσίες αδυνατούν να διεκπεραιώσουν τις υποθέσεις των μεταναστών και μάλιστα μέσα στις ορισμένες από το νόμο προθεσμίες. Λίγο πριν από το τέλος της προθεσμίας υποβολής αιτήσεων ανανέωσης μεγάλος αριθμός μεταναστών δεν έχει ακόμα πρόσβαση σε αυτές ενώ παρατηρείται το εντυπωσιακό να δίνονται ραντεβού για υποβολή αιτήσεων μέσα στον Φεβρουάριο του 2003 αν και επίσημη παράταση από το αρμόδιο Υπουργείο δεν έχει δοθεί. Στο εν λόγω διάστημα οι μετανάστες όχι μόνο δεν θα έχουν ασφαλιστική κάλυψη, γεγονός που προσκρούει στο άρθρο 39 του ν. 2910/2001 αλλά θα κινδυνεύουν να απελαθούν λόγω ελλείψεως άδειας παραμονής εάν και αυτή τη φορά το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης δεν αποστείλει εγκύκλιο στα αρμόδια αστυνομικά τμήματα ώστε να μην απελαύνουν τους έχοντες το πρωτόκολλο για το ραντεβού υποβολής των δικαιολογητικών.
Κατόπιν των ανωτέρω ενδεικτικών προβλημάτων είναι επιτακτική η ανάγκη:
1. Να εκδοθεί νέος νόμος ο οποίος να αντιμετωπίζει τα ανωτέρω προβλήματα που προέκυψαν στην πράξη και οδήγησαν στην απονομιμοποίηση μεγάλο αριθμό μεταναστών, ο οποίος να προβλέπει και τη νομιμοποίηση των μη πληρούντων τους όρους του παρόντος νόμου 2910/2001 όπως αυτός τροποποιήθηκε με τον νέο νόμο 3013/2002 περί μεταναστών.
2. Να δοθεί νέα προθεσμία υποβολής των δικαιολογητικών εγγράφων καθώς πλησιάζοντας το τέλος της προθεσμίας (31.12.2002), είναι μεγάλος ο αριθμός των αλλοδαπών που δεν υποβάλλει τα χαρτιά τους γιατί δεν μπορεί να τα συγκεντρώσει.
3. Κατάργηση της άδειας εργασίας και απλοποίηση της διαδικασίας με την χορήγηση μόνο άδειας παραμονής. Μόνο έτσι θα αποτραπεί η δημιουργία ανάλογων με τα παραπάνω προβλημάτων και η περαιτέρω άνθηση της παραοικονομίας από την οποία στο τέλος μόνο οι αλλοδαποί έρχονται αντιμέτωποι με τις κυρώσεις του νόμου.
4. Ανανέωση της άδειας παραμονής χωρίς να απαιτείται η απόδειξη ενεργούς σχέσης εργασίας.
5. Εφαρμογή του άρθρου 39 ν. 2910/2001 αναγνώρισης των κοινωνικών δικαιωμάτων καθώς και των διατάξεων που είναι σύμφωνες με τα όσα ορίζονται στην 43/2000/ ΕΚ περί ίσης μεταχείρισης.
6. Ανανέωση της άδειας παραμονής και άδειας εργασίας σε επιδοτούμενους (λόγω ανεργίας, λοχείας, ασθενείας, εργατικών ατυχημάτων κτλ.)
7. Ανάλογη με το νόμο 2676/1999 εφαρμογή περί δικαστικών απελάσεων.
8. Δυνατότητα αλλαγής εργασιακής δραστηριότητας.
9. Κατάργηση του παραβόλου για την ανανέωση της άδειας παραμονής.
10. Ανανέωση της άδειας παραμονής ανεξάρτητα από την ύπαρξη διαβατηρίου σε ισχύ και χωρίς την επικόλληση αυτοκόλλητου άδειας διαμονής.
11. Αυτοδίκαιη χορήγηση αδειών παραμονής στους αλλοδαπούς των οποίων η παραμονή υπερβαίνει τη δεκαετία και όχι εξάρτηση αυτής από απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης (άρθρ. 25 ν .3013/ 2002).
12. Δημιουργία κέντρου ενημέρωσης αλλοδαπών με ταυτόχρονη στελέχωση αυτού και από μετανάστες και μέλη μη κυβερνητικών οργανώσεων οι οποίοι έχουν καθημερινή εμπειρία πάνω στα ζητήματα τα μεταναστευτικά.
Μόνο με την απλοποίηση των διαδικασιών και την πραγματική εφαρμογή των διατάξεων που κατοχυρώνουν ανθρώπινα και κοινωνικά δικαιώματα μπορούμε να μιλάμε για νομιμοποίηση και ένταξη των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία. Αρκεί να μην ξεχνάμε πως πρόκειται για ανθρώπινες ψυχές και καμία ψυχή δεν είναι λαθραία.

* H Eύα Φακίνου είναι μέλος του Δικτύου Κοινωνικής Υποστήριξης των μεταναστών.




Διαβάστε περισσότερα...

Το τέλος του καπιταλισμού και... η αρχή της ξενοφοβίας

Ζούμε το τέλος του υπαρκτού καπιταλισμού, 20 χρόνια μετά το τέλος του υπαρκτού σοσιαλισμού, σπεύδουν να προεξοφλήσουν κοινωνιολόγοι και πολιτικοί αναλυτές, σαφώς επηρεασμένοι από την παγκόσμια οικονομική κρίση...

Μόνο που ο καπιταλισμός είναι ένα σύστημα με γερές αντοχές και με ρίζες αιώνων και απλώς τώρα κυοφορεί τρία νέα παιδιά: τον κοινωνικό καπιταλισμό της Ευρώπης, τον ολιγαρχικό των ΗΠΑ και τον απολυταρχικό της Κίνας, της Ρωσίας, της Ινδίας και της Βραζιλίας, που είναι οι ανερχόμενες δυνάμεις...

Πριν την κρίση, το μέσο ετήσιο εισόδημα στις ΗΠΑ ανερχόταν στις 83.000 ευρώ, στην Ευρώπη στις 60.000 ευρώ και στη Ρωσία στις 6.000 ευρώ, ενώ στην Κίνα στις 1.500 ευρώ...

Ο μέσος όρος είναι κάπου στις 25.500

ευρώ και προς τα εκεί κατευθύνεται το μέσο ετήσιο εισόδημα των προηγμένων χωρών (ήδη μέσα σε ένα χρόνο από την παγκόσμια οικονομική κρίση το μέσο εισόδημα στον δυτικό κόσμο έπεσε στις 40.000 ευρώ), ενώ οι αναπτυσσόμενες χώρες έχουν ακόμη δρόμο να διανύσουν για να κατακτήσουν αυτό τον μέσο όρο. Υπάρχει όμως κάποιος που να πιστεύει ότι ο παγκόσμιος παραγόμενος πλούτος δεν θα φτάσει κάποτε και στους πολίτες της Κίνας και της Ινδίας; Πόσο εύκολο είναι να δεχτεί ωστόσο ο μέσος δυτικοευρωπαίος ή ο μέσος αμερικανός πολίτης ότι οι ημέρες της ευημερίας του τελειώνουν και ότι θα πρέπει να υποτριπλασιαστεί το μέσο εισόδημά του τα επόμενα χρόνια ώστε να επέλθει παγκόσμια ισορροπία; Αξίζει να τονιστεί ότι στον μέσο αυτό όρο των 25.500 ευρώ βρίσκονται μόνον οι πολίτες της Αττικής στη χώρα μας, καθώς οι υπόλοιπες ελληνικές περιφέρειες υπολείπονται πολύ.

Στη χώρα μας που έχει γίνει χώρα υποδοχής λαθρομεταναστών, οι τρεις νέοι καπιταλισμοί συνυπάρχουν, μαζί φυσικά με κοινωνικά καθεστώτα της προηγούμενης χιλιετηρίδας, όπως η φεουδαρχία στην ύπαιθρο, όπου οι άκληροι αγρότες ενοικιάζουν γη από τους αστούς κληρούχους ή από την Εκκλησία! Και φυσικά οι εργάτες γης είναι μετανάστες, όπως και οι οικοδόμοι, οι οικιακοί βοηθοί και μια σειρά από άλλα επαγγέλματα. Η κρίση σαφώς αύξησε τους δείκτες ανεργίας, πλην όμως στη χώρα όπου το όνειρο για επαγγελματική αποκατάσταση είναι μια θέση στον δημόσιο τομέα, πριν από την ανεργία υπάρχει η θεσιθηρία! Ασφαλώς αυτό δεν ισχύει για το 22% των Ελλήνων που βρίσκεται κάτω από τα όρια της φτώχειας και κυνηγά το μεροκάματο. Αυτό τον νέο κόσμο που ξημερώνει μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση οφείλουν να μελετήσουν οι παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις της χώρας, όπως και οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές, και να απαντήσουν αν ο κοινωνικός καπιταλισμός που είναι ο πιο ανθρώπινος(!) από τους υπάρχοντες μπορεί να έχει μέλλον...

Ο κ. Ι. Κολλάτος είναι μηχανολόγος με μεταπτυχιακό στη Βιοτεχνολογία.



Διαβάστε περισσότερα...

"Γαλάζιες" αλλά και "μαύρες" σημαίες στις ελληνικές ακτές

Μπορεί – σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Ένωση- ως προς την ποιότητα οι ελληνικές παραλίες να παίρνουν άριστα, από πλευράς, όμως, ασφάλειας αξιολογούνται με βαθμό κάτω...από το μηδέν. Οι περίπου 300 πνιγμοί που σημειώνονται κάθε χρόνο στη θάλασσα “χαρίζουν” στην Ελλάδα μία εξαιρετικά αρνητική πρωτιά. Όπως αναφέρει στο Capital.gr, ο διευθυντής της Ελληνικής Ναυαγοσωστικής Ακαδημίας, κ. Νίκος Γιοβανίδης, οι ναυαγοσώστες είναι περιζήτητοι, αφού είναι...σχεδόν ανύπαρκτοι.

Στη Ελλάδα υπάρχουν 425 ακτές και παραλίες, στις οποίες απονεμήθηκαν για το 2009 οι “γαλάζιες σημαίες”, κατατάσσοντας τη χώρα μας δεύτερη σε παγκόσμιο επίπεδο, ανάμεσα σε 39 χώρες που συμμετέχουν στο πρόγραμμα. Κριτήρια για να αποκτήσει μία ακτή γαλάζια σημαία είναι η ποιότητα των νερών κολύμβησης, η περιβαλλοντική διαχείριση της παραλίας (καθαρισμός από σκουπίδια, επάρκεια σε κάδους απορριμμάτων, εγκαταστάσεις υγιεινής κ.ο.κ.).

Στο πλαίσιο αυτό, για να διαπιστωθεί η καθαρότητα των θαλάσσιων υδάτων, περίπου 15 ημέρες πριν την έναρξη της κολυμβητικής περιόδου από ένα σημείο δειγματοληψίας λαμβάνεται δείγμα νερών κολύμβησης για μικροβιολογική ανάλυση, ενώ τα αποτελέσματα ανανεώνονται, ανά δύο εβδομάδες, κάθε μήνα. Αν, κατά την επιθεώρηση, μία ακτή δεν πληροί τις απαιτούμενες προϋποθέσεις, τότε, συναρτήσει της σοβαρότητας του προβλήματος, η Γαλάζια Σημαία αποσύρεται.

Σε περίπτωση που, κατά την κολυμβητική περίοδο, (τέλη Μαΐου – τέλη Οκτωβρίου) πολίτες ή φορείς διαπιστώσουν ότι μία βραβευμένη με Γαλάζια Σημαία παραλία παρουσιάζει ενδείξεις μόλυνσης, πρέπει να ειδοποιήσουν την Κεντρική Υπηρεσία Υδάτων του ΥΠΕΧΩΔΕ ή το Λιμεναρχείο.

Ενστάσεις

Σύμφωνα με οικολογικούς φορείς, η μικροβιολογική ή χημική ανάλυση δείγματος μολυσμένης παραλίας συνήθως είναι αρκετά χρονοβόρα, και σπάνια οδηγεί στο σφράγισμα της παραλίας ή στην επιβολή τσουχτερών προστίμων. Την ίδια στιγμή, σχετικός νόμος υποχρεώνει του δήμους των παραθαλάσσιων περιοχών να προσλαμβάνουν ναυαγοσώστες στις παραλίες που χαρακτηρίζονται οργανωμένες και πολυσύχναστες. Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο πρόεδρος Ναυαγοσωστών Πελοποννήσου, κ. Γιώργος Δραγώνας “ορισμένοι δήμοι προκειμένου να γλυτώσουν κόστος δε χαρακτηρίζουν τις παραλίες τους πολυσύχναστες και οργανωμένες”.

“Το επάγγελμα του ναυαγοσώστη, αν και είναι ιδιαίτερα καλοπληρωμένο, δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στους νέους. Μεγάλα ελληνικά νησιά, αλλά και παραλίες της Αττικής έχουν “ξεμείνει” από ναυαγοσώστες, αφού πολύ απλά δεν υπάρχουν” αναφέρει χαρακτηριστικά ο διευθυντής της Ελληνικής Ναυαγοσωστικής Ακαδημίας, κ. Νίκος Γιοβανίδης.

Μαύρη σημαία

Από την πλευρά του, το Πανελλήνιο Κέντρο Οικολογικών Ερευνών (ΠΑΚΟΕ), βάζει... “μαύρη” σημαία σε σημαντικό αριθμό παραλιών. Συγκεκριμένα, κατόπιν δειγματοληψιών που πραγματοποίησε από τις 15 Απριλίου έως τις 25 Μαΐου σε 221 παραλίες, εντόπισε 78 ακτές (35,3%), οι οποίες είναι ακατάλληλες για κολύμβηση. Πρόκειται για τις παραλίες:

-Από το Φάρο Αυλίδας μέχρι το Χαλκούτσι σε ποσοστό 28%

-Από το Χαλκούτσι έως του Άγιους Αποστόλους σε ποσοστό 36%

-Από τον Πειραιά έως το Καβούρι με ποσοστό ακατάλληλων ακτών 8,5%

-Από τη Βουλιαγμένη έως το Σούνιο (Σαρωνικός) σε ποσοστό 47,6%

-Από το Σχινιά έως το Λαύριο (Ανατ. Αττική) σε ποσοστό 12%

-Από το Πέραμα έως την Κόρινθο (Δυτ. Αττική) σε ποσοστό 55,3%
Νότιος Ευβοϊκός

Αυλίδα – αρχή παραλίας
Αυλίδα – 200m μετά
Χαλκούτσι – Αετοφολιά
Χαλκούτσι – 150m μετά (Saloon)
Χαλκούτσι – 200m μετά
Χαλκούτσι – 200m μετά (Παιδική Χαρά)

Χαλκούτσι – Άγιοι Απόστολοι

Φοινίκων & Ναρκίσσου
Φοινίκων & Ανεμώνας
Φοινίκων & Αγραμπέλης
Μετά 200 m
Οικ. Αγ. Κων/νου – Κοινότητα Νέα Παλάτια Οδ. Αγ. Παρασκευής
Ενιαίο Λύκειο Σκάλας Ωροπού
Ατλαντίς Club
Hotel Despo
Ταβέρνα “Το κουτουκάκι”
Ταβέρνα “Η κυρά Βαγγελιώ”
Πολυκατοικία “Το συντριβάνι”
Πολυκατοικία “Αύρα”
Σαρωνικός (Βουλιαγμένη -Σούνιο)

Καφέ “Θέα” - Θάλασσα τέλος παραλίας Γλυφάδας
Δημαρχείο Βούλας – Vive Mare Cafe
Βουλιαγμένη 200m μετά
Βουλιαγμένη Ακτή Αστέρας (Λαιμός)
Αστέρας Βουλιαγμένης Α
Αστέρας Βουλιαγμένης Β
Βουλιαγμένη Ακτή Ωκεανίδα Αρχή
Βουλιαγμένη Τέρμα
Λιμανάκια
Βάρκιζα – Haagen Dazs
EOT Βάρκιζα
Βάρκιζα πλαζ αρχή
Αγ. Μαρίνα – Ψαροταβέρνα “Γαλάζιο κύμα”
Αγ. Δημήτριος
Λαγονήσι - Γαλάζια ακτή τέλος
Λαγονήσι – Χριστοφάκης ΑΤΕΕ (Καλύβια)
Λαγονήσι - Delao
Σαρωνίδα -Έκθεση
Ανάβυσσος – Μαύρο Λιθάρι
Φωκαία Β

Ανατολική Αττική

Λούτσα προς Βραυρώνα 100m μετά
Πόρτο Ράφτη – Πάρκο
Δασκαλίο Α
ΣΥΡΙ Α & Β

Δυτική Αττική

Ασπρόπυργος
Λιμάνι Ελευσίνας – Οδ. Κανελλοπούλου
Ελευσίνα Γ
Λουτρόπυργος τέλος
Νεράκι – Music Club “Λαδάδικα”
Νεράκι – τέλος παραλίας
Νέα Πέραμος – 50m πριν τη σχολή πυροβολικού
Νέα Πέραμος – 100m & 500m μετά
Κινέττα – παραλία είσοδος Κινέττας
Κινέττα 150m & 200m μετά
Τέλος Κινέττας
Άγιοι Θεόδωροι – Κεντρικός δρόμος “Avin”
Άγιοι Θεόδωροι – αρχή & 300m μετά
Σουσάκι Β
Ίσθμια Α
Κόρινθος – Νομαρχία
Κόρινθος – 500m προς Πάτρα
Κόρινθος - “Ποσειδώνιο” προς Λουτράκι
Πηγή: ΠΑΚΟΕ
Του Δημήτρη Δελεβέγκου



Διαβάστε περισσότερα...

Τέλος σχολικής χρονιάς

- ΤΕΛΕΙΩΣΕ η σχολική χρονιά κι ακόμα να το συνειδητοποιήσω!

- Εμένα θα το πεις; Βλέπω το παιδί στο σπίτι και του βάζω θερμόμετρο για τα δέκατα. Νομίζω πως είναι άρρωστο.

- Πάει κι αυτό, Βαγγελίστρα μου. Πάει, τέλειωσε, είναι πίσω μας!

- Πίσω μας, πίσω μας, πίσω μας, πίσω μας!

- Γιατί το επαναλαμβάνεις;

- Για να το εμπεδώσω!

- Ο γιος σου;

- Ζει! Η κόρη σου;

- Δεν θυμάται! Από την κούραση των εξετάσεων είναι σαν ζόμπι το πουλάκι μου.


Προχτές πήρε μια σοκολάτα, έβγαλε το χαρτί, πέταξε τη σοκολάτα στο καλάθι κι έφαγε το περιτύλιγμα!

- Εμένα ο δικός μου μπήκε στην ντουλάπα να κατουρήσει κι αναρωτιόταν πού πήγε ο καμπινές!

- Από το άγριο χάραμα μέχρι τη μαύρη νύχτα, ιδιαίτερα, φροντιστήρια, μαθήματα, ασκήσεις, επαναλήψεις, κεφάλαια, χρονολογίες, ονόματα, διευθύνσεις, πλανήτες, αστεροειδείς, χημικοί τύποι, ημίτονα, συνημίτονα, ελάχιστοι κοινοί πολλαπλάσιοι, άλατα, οξέα, αμινοξέα, συντακτικό... όλα ένα τουρλουμπούκι στο μυαλό τους.

- Και στο καπάκι να αρπάζονται η Αντιγόνη με τον Κρέοντα μαλλί με μαλλί για τον οικογενειακό τάφο!

- Μια στα τόσα, τηλεφωνούσε καμιά φίλη της. Να ρωτήσει κάτι για τα μαθήματα δηλαδή! Όχι για να βρεθούν, να πουν καμιά σαχλαμάρα, να πάνε ένα σινεμά, να πάρουν μια ανάσα, μια εισπνοή, ΤΟΝ ΔΙΑΙΡΕΤΗ ΜΟΥ ΜΕΣΑ!

- Α πα πα, τέτοιες κραιπάλες δεν τις επιτρέπει το εκπαιδευτικό σύστημα...

- Διαλυμένα τα μανάρια μου. Φωνή δεν έβγαινε απ΄ το λαρύγγι τους. Σήκωνα το ακουστικό, άκουγα μια τεράστια παύση κι έδινα το τηλέφωνο στο παιδί. Παρέδιδα το ένα ερείπιο στο άλλο! Πώς συνεννοούνταν μες στη μούγκα, απορώ και εξίσταμαι.

- Η σιωπή των Αμνών!

- Με την Παιδεία ως Χάνιμπαλ Λέκτορ!

- Στο δε άγχος να μην επεκταθώ!
- Άγχος! «Θα γράψω καλά, θα πέσουν τα SΟS, θα λύσω την άσκηση, θα μείνω σε μάθημα, θα πάρω τη βάση, θα είναι εύκολα, θα είναι μανίκι, θα προλάβω να τελειώσω»;

- Το άγχος πλέον δεν αποτελεί αφηρημένη έννοια. Τύπου «αγάπη, μίσος, φιλοπονία, φυγοπονία» και τα ρέστα παγωτό! Το άγχος έχει αποκτήσει υπόσταση στερεού σώματος. Το βλέπεις, το αγγίζεις, το μυρίζεις, μπορείς να το κόψεις με το μαχαίρι!

- Το νευρικό τους σύστημα κουτουλάει στους τοίχους...

- Εμένα θα μου πεις; Που είναι μες στις γούβες τα ντουβάρια μου;

- Ήθελα να ΄ξερα οι εκάστοτε υπουργοί Παιδείας, τι διάολο άκληροι όλοι τους; Αυτοί παιδιά δεν έχουν;

- Και να έχουν, δεν τα βλέπουν ποτέ. Είναι πολύ απασχολημένοι να βελτιώσουν το εκπαιδευτικό σύστημα!

- Πάντως δεν φταίει μόνο το σύστημα. Είναι και κάτι γονείς μπουμπούκια...

- Ολάνθιστα! Αντί να βάζουν πάνω απ΄ όλα την ψυχική ισορροπία των παιδιών τους, τα μετατρέπουν σε μπακαλόγατους. Με το τεφτέρι να υπολογίζουν βαθμούς και μέσους όρους. Διότι ως γνωστόν, σ΄ αυτή τη ζωή διαπρέψανε μόνο όσοι έχουν απολυτήριο από 18 και πάνω! Από 18 και κάτω πουλάνε εμφιαλωμένα στα φανάρια!

- Κι όλα αυτά γιατί; Για να ψάχνουν στα κορνιζάδικα σε ποιο πλαίσιο θα βάλουν αργότερα το πανεπιστημιακό δίπλωμα. Θα ρίξω εγώ το παιδί μου στα αγχολυτικά για το πρώτο τυχόν συνημίτονο!

- Πάντως στο σχολείο παίρνουν εφόδια, δεν μπορείς να πεις!

- Όχι, δεν μπορώ πω! Εγώ προχθές το σοτάρισα το εφόδιο και το έσβησα με κόκκινο κρασί, αλλά μου άρπαξε λίγο στο ψήσιμο. Δεν με παρατάς κι εσύ, λέω εγώ; Που θα πάει το παιδί μου να ψάξει για δουλειά και στο ίντερβιου θα το ρωτήσουνε, τι; Ποια είναι τα υπεροξειδιοσώματα;

- Το ΄χω, το ΄χω: Τα υπεροξειδιοσώματα είναι μικρά σφαιρικά κυστίδια που περιβάλλονται από στοιχειώδη μεμβράνη και περιέχουν οξειδωτικά ένζυμα που βοηθούν διάφορες μεταβολικές εργασίες. Ενώ τα λυσοσώματα περιέχουν υδρολυτικά ένζυμα που βοηθούν στην πέψη μεγαλομοριακών ουσιών ενδοκυτταρικής ή εξωκυτταρικής προέλευσης που έχουν εισβάλει στο κύτταρο με τη διαδικασία της ενδοκύττωσης!

- ΟΚ, σε πήρανε στο Δημόσιο!

- Τουλάχιστον πάει η χρονιά! Αρχίζουν οι διακοπές.

- Όχι για όλους. Στις δυο τελευταίες τάξεις του λυκείου, τα παιδιά τον πάνε ακατούρητο όλο τον Ιούλιο. Από φροντιστήριο σε φροντιστήριο τρέχουν μέσα στους πέντε καύσωνες.

- Και μετά λέμε: «Περίεργο πράγμα... Σαν μια επιθετικότητα του βγαίνει του παιδιού».

- Η εφηβεία.

- Και η μαλακία. Όχι των παιδιών! Των «μεγάλων». Που είναι τόσο δα μικροί!

- Καλές- λέμε τώρα- διακοπές!

- Και καλό- λέμε τώρα- καλοκαίρι!
Της ΕΛΕΝΑΣ ΑΚΡΙΤΑ


Διαβάστε περισσότερα...

Θέλουμε τη δασκάλα μας

«Μας έμαθε ελληνικά και βοηθούσαμε τα παιδιά μας στα μαθήματά τους», λένε οι μετανάστες»«Δεν ζητάμε να μάθουμε τις γλώσσες μας. Την ελληνική γλώσσα ζητάμε να γνωρίσουμε», λέει η κ. Λιλιάνα Ζοφάν από τη Μολδαβία. Επί τρία χρόνια διδασκόταν ελληνικά τις απογευματινές ώρες στο σχολείο της κόρης της- και τώρα η δασκάλα που οργάνωσε εκείνα τα μαθήματα είναι κατηγορούμενη στα δικαστήρια!
«Ήρθα στην Ελλάδα πρώτα εγώ για να δουλέψω και μόλις πριν από τρία χρόνια ήρθε και η κόρη μου. Δεν μπορούσα όμως να τη βοηθήσω, δεν ήξερα να της μάθω τα ελληνικά», λέει. Κατάφερε και βρήκε δουλειά σε ένα γραφείο εισαγωγής κρεάτων. «Και γι΄ αυτή την εξέλιξη βασικός παράγοντας ήταν το γεγονός ότι πλέον ήξερα ελληνικά».
Η κ. Ζοφάν είναι μία μόνο από τις μητέρες μετανάστριες που βοηθήθηκαν από τα... παράνομα μαθήματα εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας που πραγματοποιούνταν μέχρι και πριν από δύο χρόνια στο 132ο δημοτικό σχολείο της Γκράβας με πρωτοβουλία της τότε διευθύντριας κ. Στέλλας Πρωτονοταρίου. Παράλληλα όμως και οι μικροί μετανάστες είχαν την ευκαιρία να «φρεσκάρουν» τα απογεύματα τη μητρική τους γλώσσα. Είναι ενδεικτικό πάντως ότι οι περισσότεροι μαθητές του σχολείου- σε ποσοστό που αγγίζει το 75%- είναι αλλοδαποί και κυρίως από χώρες όπως η Αλβανία, η Ρωσία και η Ουκρανία. «Οι δάσκαλοι και η διευθύντρια μας βοηθούσαν παράλληλα και σε ό,τι αφορά τα χαρτιά που χρειαζόμασταν για διάφορες υπηρεσίες», λέει η κ. Ζοφάν που συνεχίζει να μαθαίνει ελληνικά μέσω ενός προγράμματος του ΟΑΕΔ για μετανάστες.
Χθες περισσότεροι από 50 γονείς, εκπαιδευτικοί, αλλά και εκπρόσωποι φορέων είχαν μαζευτεί έξω από τα δικαστήρια προκειμένου να συμπαρασταθούν στην πρώην διευθύντρια. Όπως έλεγαν χαρακτηριστικά, «πλήρωσε» την αγάπη που έδειξε για όλα τα παιδιά, ανεξαρτήτως θρησκείας και καταγωγής. Σημειώνεται ότι η δίκη πήρε αναβολή για τον Ιανουάριο του 2010, ενώ δεν εμφανίστηκε καν στις αίθουσες ο μοναδικός μάρτυρας κατηγορίας, ο σημερινός διευθυντής του σχολείου.

«Δεν πληρώναμε τίποτα»
Ο κ. Βλαδιμίρ Σαλομπεχάι ήρθε στην Ελλάδα από τη γειτονική Αλβανία πριν από περίπου 17 χρόνια. Οι ώρες που κάθησε στα θρανία ήταν για τον ίδιο δώρο εξ ουρανού, όπως λέει. «Πήγαινα στο μάθημα δύο ώρες την εβδομάδα το βράδυ, μετά τη δουλειά. Τα μαθήματα εκεί βόλευαν και φυσικά δεν πληρώναμε τίποτα. Αυτό που κερδίσαμε ήταν να μπορούμε να συνεννοούμαστε με τα παιδιά μας και να τα βοηθάμε στο διάβασμα. Αλλά και τα τρία παιδιά μου μάθαιναν τη γλώσσα μας, τα αλβανικά, τα ήθη και τα έθιμα της πατρίδας μας. Όλα αυτά όμως είναι παρελθόν», τονίζει.

Τα τελευταία δύο χρόνια με την άφιξη του νέου διευθυντή όλα άλλαξαν. «Θέλουν οι ίδιες οι δασκάλες να μας βοηθήσουν, αλλά μετά την απομάκρυνση της κ. Πρωτονοταρίου δεν τις αφήνουν να κάνουν αυτό που θέλουν». Ο κ. Σαλομπεχάι περίμενε για αρκετές ώρες στον προαύλιο χώρο των δικαστηρίων. Να φανταστείτε ότι τα παιδιά σήμερα δεν ήθελαν να πάνε στο σχολείο. Θα πρέπει να γνωρίζουν όλοι ότι υποστηρίζουμε αυτήν τη δασκάλα», προσθέτει.
Ο ΜΑΝΤΟΥΧ Σουλεϊμάν ήρθε από τη Συρία πριν από 19 χρόνια και παρακολούθησε για μικρό χρονικό διάστημα τα μαθήματα ελληνικής γλώσσας. «Το πιο σημαντικό όμως απ΄ όσα κατάφερε η πρώην διευθύντρια δεν ήταν τόσο τα δωρεάν αυτά μαθήματα αλλά το γεγονός ότι τα τρία παιδιά μου δεν ήρθαν αντιμέτωπα με τον ρατσισμό. Αυτό που λέω συχνά είναι ότι εάν έρθει κάποιος βρώμικος στο σπίτι σου, ή θα τον πετάξεις έξω ή θα τον αφήσεις να μπει και θα τον πλύνεις. Η κ. Στέλλα έπλυνε όλους εμάς και τα παιδιά μας που θεωρούμαστε “βρώμικοι” και μας αγκάλιασε, χωρίς να υπολογίζει χρώμα ή εθνικότητα». Σήμερα, όπως προσθέτει, τα πρώτα σημάδια ρατσισμού έχουν ήδη κάνει την εμφάνισή τους στο σχολείο.


«Τα μέτρα θα αποδώσουν σε δύο μήνες»

ΣΕ ΕΝΑΝ - δυο μήνες περιμένει τα πρώτα αποτελέσματα των μέτρων για τη λαθρομετανάστευση ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών Χρήστος Μαρκογιαννάκης, όπως ανέφερε απαντώντας χθες το βράδυ στη Βουλή σε επίκαιρη ερώτηση.

Σε ό,τι αφορά ειδικά το πρόβλημα στον Άγιο Παντελεήμονα, ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης είπε ότι «το πρόβλημα οφείλει να το λύσει η κοινωνία», προσθέτοντας ότι «τα άκρα, ένθεν κακείθεν, δεν έχουν καμία δουλειά να μπαίνουν στη μέση».
ΤΑ ΝΕΑ



Διαβάστε περισσότερα...

Όχι στρατόπεδα συγκέντρωσης τα κέντρα υποδοχής

ΒΑΡΥΤΑΤΕΣ καταγγελίες κατά της Διοίκησης για την «τραγική και απαράδεκτη» κατάσταση που επικρατεί σε ό,τι αφορά το ζήτημα της μετανάστευσης, εξαπέλυσαν χθες ο πρόεδρος του ΔΣΑ Δημήτρης Παξινός, οι αντιπρόεδροι Δ. Βερβεσός και Θ. Σχοινάς, ο ταμίας Γ. Μπουλούκος, ο σύμβουλος Ν. Κανελλόπουλος και ο δικηγόρος Γιάννης Αλαβάνος, σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν με αφορμή τον θόρυβο που έχει ξεσπάσει.
Με γνώμονα την παράλληλη διασφάλιση των ατομικών δικαιωμάτων των μεταναστών, οι οποίοι συχνά πληρώνουν τη σύγχυση που επικρατεί στη νομοθεσία μας, το προεδρείο του ΔΣΑ προτείνει κατ΄ αρχήν την ίδρυση ενιαίας κρατικής υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης για τον συντονισμό όλων των σχετικών υπηρεσιών, εστιάζοντας κυρίως στην αύξηση των σημείων παραλαβής αιτήσεων για τη χορήγηση ασύλου.

Καθημερινά υποβάλλονται εκατοντάδες παρόμοια αιτήματα στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, όπου λειτουργούν οι αρμόδιες υπηρεσίες, με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή να εκκρεμεί η εξέταση 30.000 προσφυγών. Στο μεταξύ οι αστυνομικές αρχές εφοδιάζουν τους μετανάστες με κάρτες παραμονής και εργασίας που ισχύουν έως ότου πάρουν οριστική απάντηση στο αίτημά τους. Η διαδικασία, στο πλαίσιο της οποίας οι μετανάστες έχουν δικαίωμα να ασκήσουν προσφυγή κατά της απορριπτικής απόφασης της πρωτοβάθμιας επιτροπής, διαρκεί περίπου πέντε χρόνια. Στο διάστημα αυτό οι μετανάστες διαμένουν νόμιμα στη χώρα μας. «Αυτό δεν οφείλεται στις διεθνείς συνθήκες, αλλά στην πολύ κακή λειτουργία της Διοίκησης», τόνισαν οι δικηγόροι. Μεταξύ των μέτρων που προτείνουν για τη βελτίωση της κατάστασης είναι η λήψη μέριμνας για αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης στα Κέντρα Υποδοχής Λαθρομεταναστών, ώστε να μην αποτελούν «στρατόπεδα συγκέντρωσης και αποθήκες ψυχών», καθώς και η χορήγηση της άδειας διαμονής στους αλλοδαπούς υπηκόους τρίτων χωρών εντός ενός μηνός.

ΤΑ ΝΕΑ


Διαβάστε περισσότερα...

Κλέβει δουλειά από έλληνα; όχι φυσικά!

Τα χρήματα τα οποία 'δίνουν' οι μετανάστες είναι δανεικά από την μελλοντική τους εργασία. Δηλαδή, έρχονται εδώ και χρωστάνε άλλος 3.000€, άλλος άλλο ποσό, ανάλογα με τη χώρα προέλευσης.
Για κάποιους (εννοείται γυναίκες) αν δεν 'ξοφλούν' εγκαίρως, το καθάρισμα σπιτιών ή η περίθαλψη ηλικιωμένων γίνεται 'άλλη' δραστηριότητα. Αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία πιο περίπλοκη.
Όμως ας σκεφτούμε απλά. Πώς ξεκινάει κάποιος από ένα αγροχώρι που πλημμυρίζει από τους μουσώνες αφήνοντας οικογένεια, φίλους κλπ; Είναι σε μεγάλο βαθμό βέβαιος ότι κάπου θα φτάσει (υπάρχουν και τηλέφωνα εννοείται!) αλλά και πως θα κατορθώσει τελικά να στείλει στην οικογένειά του τα 100~200€ για να ζήσουν.
Τί δουλειά θα κάνει; Θα δουλέψει στα χωράφια, θα κουβαλάει βάρη, θα κουβαλάει τσιμέντα σε οικοδομή, οτιδήποτε. Κλέβει δουλειά από έλληνα; όχι φυσικά! Κανένας δεν πάει μεροκάματο στα χωράφια με 27€ (μάζεμα φράουλας στην Ηλεία)!
Νομίζετε πως οι μετανάστες είναι αυτοί που καταλήγουν να είναι στα φανάρια; Αυτοί είναι ελάχιστοι σε σχέση με το συνολικό αριθμό και αποτελούν τα 'θύματα' ενός άλλου κυκλώματος που κάνει αυτή τη δουλειά. 'Θα στείλουμε τόσους για φράουλες, τόσους για πορτοκάλια, τόσους στα φανάρια'
Ποιοί κερδίζουν όμως από αυτή την 'μαύρη' εργασία;
Γενικά πιστεύω πως οι μετανάστες καλύπτουν ένα κενό απαξιωμένης εργασίας που αν και απαραίτητη και υποχρεωτική για το σύστημα, αυτή δεν μπορεί να καλυφθεί από το ντόπιο εργατικό δυναμικό. Κανένας έλληνας δεν καθαρίζει ηλικιωμένους με 700€ το μήνα. Άρα υπάρχει ανάγκη να έρθουν μετανάστες χωρίς δικαιώματα και ή δυνατόν χωρίς το ελληνικό κράτος να αναλάβει κάποια υποχρέωση απέναντί τους.



Διαβάστε περισσότερα...

Μην τρώμε κουτόχορτο.

Οι Έλληνες πάσχουν καθώς η εργασία τους είναι επισφαλής, δουλεύουν σαν δούλοι, χρωστάνε στις τράπεζες, πληρώνουν για την υγεία, πληρώνουν για την παιδεία και σύνταξη δεν έχουν. Δεν έχουν λεφτά να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Η γενιά που έρχεται θα ζήσει χειρότερα από τη δική μας.
Αυτή η πολιτική εφαρμόζεται στην Ελλάδα εδω και 2 δεκαετίες τουλάχιστον. Αν θες να δώσεις δουλειά στα 'Ελληνόπουλα' πρέπει να την ανατρέψεις. Πρακτικά πράγματα: Δημόσιες Επενδύσεις στις υποδομές και όχι 'ενισχύσεις' χωρίς αντίκρυσμα στον κρατικοδίαιτο ΣΕΒ. Ασφάλεια στην εργασία. Να σταματήσει η εκμετάλευση των νέων μέσω των stage. Να Φορολογηθεί η περιουσία της Εκκλησίας. Τα χρήματα να πάνε στην παιδεία και στην υγεία. Κοινωνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος. Να πάνε στη φυλακή αυτοί που καρπώθηκαν τις μίζες από τη Siemens, το Βατοπέδι, τα ομόλογα των ταμείων, τις δρομολογήσεις στις άγονες γραμμές κλπ. να δώσεις μια ανάσα πολιτισμού.
Αυτά ας κάνουμε πρώτα. Αυτή ας είναι η προτεραιότητα.
Τα περί μεταναστών και άλλων δαιμονίων είναι τα παραμύθια με τους δράκους για να κοιμούνται τα μικρά παιδιά.
Ένα παράδειγμα και ας μοιάζει άσχετο.
Πριμοδότησαν τις αντιπροσωπείες αυτοκινήτων με την μείωση του τέλους ταξινόμησης. Ενίσχυσαν τον εθνικό πλούτο ή τους ντόπιους αντιπροσώπους και τους γερμανούς και ιάπωνες αυτοκινητοβιομηχάνους; Αύξησαν το έλλειμα με αυτή την πολιτική;
Πριμοδοτούν τώρα τις αντικαταστάσεις κλιματιστικών κάνοντας 'εξοικονόμηση'. Δεκάδες εκατομμύρια € διατίθενται ενισχύοντας τους Κωτσόβολου
Έτσι αντί να στρέψουν την οικονομία (μία μεσαία ανεμογεννήτρια ισοφαρίζει όλη την εξοικονόμηση των κλιματιστικών που θα επιχορηγηθούν) προς τους στόχους του Κυοτο, με πολιτικές ανάπτυξης τεχνολογιών ΑΠΕ, αντίθετα με δήθεν πολιτικές, πριμοδοτούν τους φίλους τους. Αυτές είναι οι εφαρμοστέες πολιτικές που πρέπει να μας τσιγκλάνε.
Μην τρώμε κουτόχορτο.
Από το DEBATE της Ναυτεμπορικής



Διαβάστε περισσότερα...

ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ

Δεν ξέρω ποιος είσαι.
Δεν σε γνωρίζω πραγματικά.
Το πιθανότερο να μην σε γνωρίσω ποτέ.

Δεν με νοιάζει να είσαι άντρας ή γυναίκα.
Δεν με νοιάζει η καταγωγή σου, αν είσαι λευκός, μαύρος, κίτρινος.
Δεν μ’ ενδιαφέρει σε ποιο Θεό πιστεύεις, αν είσαι Χριστιανός ή Μουσουλμάνος.
Δεν θέλω να μάθω το παρελθόν σου, αλλά τα όνειρα που έχεις για το μέλλον.
Δεν θέλω να σου πω την ιστορία μου κι ούτε χρειάζεται να την μάθεις.

Δεν μ’ ενδιαφέρει πόσα χρήματα βγάζεις κι ούτε αποκτάς αξία απ’ αυτό.
Δεν βρίσκω λόγο να μου πεις αν είσαι αριστερός ή δεξιός.
Δεν θεωρώ χρήσιμο να μάθω τα λάθη σου, ούτε τα κατορθώματά σου.
Δεν με ενδιαφέρουν ούτε οι σεξουαλικές σου προτιμήσεις.

Μην φοβηθείς ν ‘απλώσεις το χέρι σου στον διπλανό σου.
Μην σκύψεις το κεφάλι. Συνέχισε να κοιτάς στον ουρανό.
Ακόμα κι αν όλα όσα έχεις χαθούν, υπάρχει ένα μικρό κομμάτι…
Είναι μικρό, εύθραυστο και πολύτιμο.
Είναι ό,τι έχεις πραγματικά και αξίζει να το προσέξεις.
Μην το χάσεις , μην το πουλήσεις, μην το πετάξεις, μην το ανταλλάξεις.

Είσαι πολλά παραπάνω από ένας αριθμός. Δεν είσαι απλά ο μισθός σου, ο τηλεφωνικός σου αριθμός, ο αριθμός στους εκλογικούς καταλόγους, ο αύξοντας αριθμός στις σχολικές καταστάσεις. Είσαι ένας μικρός κόσμος, είσαι ένας μικρός θεός. Είσαι ικανός για τα πάντα. Είσαι ξεχωριστός. Αξίζει να παλέψεις για τον παράδεισο της παιδικής σου ηλικίας.

Περνάμε όλη μας την ζωή αναζητώντας τη «μεγάλη αλήθεια», για την φύση του κόσμου και την ουσία του ανθρώπου, για τα μυστήρια του πνεύματος, για τις πλευρές της πραγματικότητας και για το νόημα της ζωής. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε πως η αλήθεια ξεχωρίζει από την πρώτη αγνή ματιά. Την αλήθεια την γνωρίζουν τα παιδιά. Την βλέπουν αυθόρμητα, αβίαστα και χωρίς σκοπιμότητες. Τα παιδιά ξέρουν που είναι ο Παράδεισος, τα μάτια τους το μαρτυρούν.

Μην αφήσεις το παιδί μέσα σου. Η Αλήθεια μένει ίδια, εσύ αλλάζεις. Μην πάθεις αμνησία, σαν διωγμένος άγγελος. Όταν ήσουν παιδί, γνώριζες τους αληθινούς μηχανισμούς αυτού του κόσμου. Η φαντασία σου ήταν το μεγάλο όπλο. Μην ακούς τις σειρήνες που την ενοχοποιούν. Στο αποστειρωμένο κελί που βρισκόμαστε, το συναίσθημα κι η φαντασία θεωρούνται γραφικότητες και αδυναμίες. Αντιστάσου, ακόμα και σε μένα που σου λέω ν’ αντισταθείς. Οι αόρατοι αφέντες προσπαθούν να μας δαμάσουν, φωλιάζοντας έναν αστυνομικό μέσα στον καθένα μας. Νιώθω ότι πρέπει να αντιταχθούμε πολεμικά σε κάθε άνθρωπο, ιδέα, αξία, θεσμό, δόγμα, που θέλει να μας εμποδίσει να αγαπήσουμε τον Κόσμο έξω απ’ τον Κόσμο. Αυτός δεν είναι ο ουσιαστικός αγώνας για την Ελευθερία;

Εσύ όπως κι εγώ είμαστε κλεισμένοι σ’ ένα κελί.
Είναι η Φυλακή του Κόσμου.
Ξέρουμε κάθε της πιθαμή κι οι δύο.
Κι η φυλακή γνωρίζει κάθε δικιά μας γωνιά.
Εκτός από εκείνο το μικρό κομμάτι που λέγαμε.

Ελπίζω να δραπετεύσεις από τις αλυσίδες που μας βάζουν γύρω και να πετάξεις μακριά. Ελπίζω ο κόσμος να γίνει το μέρος που θα ξεπεράσει τα όνειρά σου. Και μια μέρα οι Άνθρωποι να μαζεύουν ξανά μαζί ρόδα.

Δεν σε ξέρω.
Ποτέ δεν θα με δεις.
Ποτέ δεν θα πιούμε απ’ το ίδιο ποτήρι, ούτε θα μοιραστούμε δάκρυα.
Αλλά είσαι αδελφός μου.
Έχουμε περισσότερα να μας ενώνουν απ’ το να μας χωρίζουν.
Κι εύχομαι για σένα ό,τι καλύτερο…

Άφησε το παιδί μέσα σου να ξυπνήσει απ’ τον εφιάλτη και να εξερευνήσει αυτά που εσύ δεν τολμάς. Στον αληθινό Παράδεισο που κρύβεις μέσα σου, απαγορεύονται οι απαγορεύσεις.

«–Δεν μου είπες, τελικά υπάρχει θησαυρός στο διπλανό σπίτι;
–Ποιο σπίτι; Δεν υπάρχει κανένα σπίτι εδώ δίπλα.
–Ε, τότε ας φτιάξουμε ένα..»

(Marx Brothers)

Posted in άνθρωπος by WOLFHEART




Διαβάστε περισσότερα...