Ελαφρά, υγιεινά επαγγέλματα

Αχ Φάνη, Φάνη, Φάνη. Είναι πράγματα αυτά; Να τα βάζει η κυβέρνηση με εκείνους που ζορίζονται περισσότερο απ΄ όλους; Από εδώ το φέρνει η υπουργός Απασχόλησης, από εκεί το πάει, πιλατεύει τη λίστα με τα βαρέα και ανθυγιεινά χωρίς να παίρνει αποφάσεις. Είχε διορίσει κάποιους ανθρώπους, την επιτροπή Μπεχράκη, που πρότειναν την εξαίρεση μιας εκατοστής ειδικοτήτων. Η κυρία Φάνη Πετραλιά δεν αποτόλμησε να καρατομήσει 250.000 εργαζομένους και έβαλε το πόρισμα στο συρτάρι. Το κατά Μπεχράκη σχέδιο χώριζε τα επαγγέλματα σε τέσσερις κατηγορίες. Από αυτές, οι τρεις κατετάγησαν στα ελαφρά και υγιεινά επαγγέλματα. Δεν ξέρουμε αν η έμπειρη πολιτικός συνυπολόγισε το προσωπικό κόστος. Είναι γνωστή η πρόθεσή της να κατέλθει εκ νέου σε εκλογές και μια αποτυχία στο τέλος της σταδιοδρομίας της θα ήταν αποκαρδιωτική. Ηδη τα έχουν βάλει μαζί της οι γυναίκες του δημόσιου τομέα- γιατί να ανοίξει ένα μέτωπο με τις καμαριέρες ξενοδοχείων, τους αρτοποιούς και τους ζαχαροπλάστες;

Υπάρχει ένα λογικό επιχείρημα από την πλευρά εκείνων που θέλουν να περικόψουν επαγγέλματα. Εχουν παρεισφρήσει στη λίστα ειδικότητες παρατραβηγμένες, όπως οι υπάλληλοι γραφείου σε βιομηχανικές μονάδες. Κάποια άλλα βάλλονται άδικα: Οι κομμωτές δεν κάνουν πιστολάκι όλη μέρα κουβεντιάζοντας για σίριαλ. Οι εισπνοές την ώρα του κουρέματος κάνει το πνευμόνι τους τριχωτό. Τα γκαρσόνια πάλι δεν μπορούν να ξεποδαριάζονται ως τα βαθιά τους γεράματα: Είναι αντιπαραγωγικό για την εθνική οικονομία αν χρειάζεται μία ώρα να σερβιριστεί ο καφές. Ως κοινωνικό αντιστάθμισμα για το κόψιμο αυτών των ειδικοτήτων θα χαρακτηριστούν ασήκωτες και νοσηρές οι δουλειές με ακτινοβολία, π.χ. όσες έχουν σχέση με τις τηλεπικοινωνίες. Θα πάρουν επίδομα οι νοσοκόμες, οι πυροσβέστες, οι καθαρίστριες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Η συζήτηση της κυρίας Πετραλιά με τους συνδικαλιστές και τους εμπειρογνώμονες είναι τελείως λάθος στη βάση της. Ας ξεχάσουμε τις δουλειές, τα κλαδικά αιτήματα και το πολιτικό κόστος. Είναι μια συζήτηση που αποδέχεται ότι ορισμένοι πολίτες, πηγαίνοντας για δουλειά, κινδυνεύουν. Εκεί είναι το πρόβλημα και όχι στα παραπάνω 50 ευρώ που θα πάρουν τον μήνα. Η ΓΣΕΕ κόπτεται υπέρ των επιδομάτων και κοπανιέται για να μη δει κανέναν να βγαίνει στη σύνταξη αργότερα απ΄ όσο υπολόγιζε. Θα μπορούσε να διεκδικεί το αυτονόητο: Ασφάλεια για όλους. Ο ορισμός ενός επαγγέλματος ως «ανθυγιεινού» είναι απαράδεκτος στην ουσία του. Τι να τα κάνει τα έξτρα λεφτά ο εργάτης που έβγαλε τον καρκίνο; Τι να τα κάνει τα πέντε χρόνια πρόωρης σύνταξης αν είναι σακατεμένος;

Αυτή είναι μια επικίνδυνη άποψη αν την υιοθετήσει η κυβέρνηση. Μπορεί να γίνει το λουκουμάκι της κυρίας Πετραλιά, δηλαδή να υποσχεθεί για το απώτερο μέλλον άνετες, προσοδοφόρες, ασφαλείς δουλειές για όλον τον κοσμάκη. Κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με πιλάφι στον Παράδεισο. Το πρόβλημα είναι ότι οι συνδικαλιστές είναι από μόνοι τους «πιλάφια» και πέφτουν στην παγίδα: Συζητούν για τα επουσιώδη και μόνον. Αναδεικνύουν μείζον ζήτημα ότι θα υπάρχουν εργαζόμενοι «δύο ταχυτήτων», δηλαδή οι νεοεισερχόμενοι σε ένα επάγγελμα δεν θα έχουν τα προνόμια των γεροντότερων. Αυτά τα μικροπροβλήματα της κολεκτίβας υποκαθιστούν το όλον.

Στα εργασιακά ζητήματα δεν υπάρχει διάζευξη. Οι επιλογές μιας ΓΣΕΕ δεν ισορροπούν ανάμεσα σε «ή». Οταν η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει ορκιστεί να μας γυρίσει στον Μεσαίωνα, η μόνη απάντηση είναι εφηβικής απόχρωσης: «Τα θέλουμε όλα». Να μην περιοριστεί κανένα εργατικό προνόμιο, να μην κοπεί κανένα επίδομα και επιπλέον να διασφαλιστεί συν τω χρόνω η ασφαλής απασχόληση για όλους. Και όταν εξασφαλιστεί, στον αιώνα τον άπαντα, ξανασυζητάμε για τις μειώσεις μισθών. Επιπλέον να ενταχθούν νέα επαγγέλματα στα βαρέα και ανθυγιεινά. Καμία υποχώρηση. Οι καιροί είναι πονηροί και έτσι όπως το πάνε θα αντιστρέψουν τους όρους. Αν περάσουν αυτά τα μέτρα που απεργάζεται η κυρία Πετραλιά, οι επόμενες ιδέες της θα μπορούσαν να είναι, δυνητικά: Να πληρώνει ο εργάτης τον εργοδότη, να βγαίνουν στη σύνταξη όσοι μπαίνουν στο φέρετρο, να γίνεται στείρωση στις νιόπαντρες.
Λώρη Κέζα