Τι κοινό μπορεί να έχουν η Αργεντινή και η Ελλάδα; Ασφαλώς κανένα, είναι η πρώτη σκέψη, πέραν κάποιων παικτών του ποδοσφαίρου, όπως ο Γκαλέτι ή ο Σκόκο που αγωνίζονται σε ελληνικούς συλλόγους...
Κι όμως, η περίπτωση της οικονομίας της Αργεντινής προσομοιάζει αρκετά με αυτήν της χώρας μας, ιδιαίτερα στον τομέα εκείνο όπου η μεν Αργεντινή ύστερα από μια πρώτη οικονομική κρίση το 1995, που συμπαρέσυρε όλη τη Λατινική Αμερική, προσχώρησε σε σύνδεση του νομίσματός της, του πέσο, με το αμερικανικό δολάριο, ενώ η χώρα μας από το 2002 ως γνωστόν βρίσκεται στη ζώνη ενός άλλου ισχυρού νομίσματος, του ευρώ.
Την ίδια χρονιά η Αργεντινή γνώριζε μια δεύτερη, πολύ μεγαλύτερη κρίση, που οδήγησε σε βίαιες διαδηλώσεις στο Μπουένος Αϊρες και αλλού, με τις γυναίκες να χτυπούν τις άδειες κατσαρόλες, τις τράπεζες να καταρρέουν, τους μικροκαταθέτες να χάνουν τα χρήματά τους και τις επιχειρήσεις να βάζουν λουκέτο. Τι είχε συμβεί;
Οπως εξηγεί στο τελευταίο του βιβλίο «Η κρίση του 2008» ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν, στην Αργεντινή μετά την κρίση του 1995 η εμπιστοσύνη αποκαταστάθηκε. Οι ξένοι παρατηρητές συνέχισαν να εξυμνούν τα μέγιστα την οικονομία της Αργεντινής και τους διαχειριστές της, το ξένο κεφάλαιο εισέρρεε στη χώρα, κυρίως με τη μορφή δανείων σε δολάρια προς τις επιχειρήσεις. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 όμως άρχισε να στραβώνει το πράγμα. Αρχικά δημιουργήθηκαν προβλήματα με το σύστημα ισοτιμίας που εξίσωνε το πέσο με το δολάριο. Η Αργεντινή όμως είχε περισσότερες συναλλαγές με την Ευρωπαϊκή Ενωση και τη γειτονική Βραζιλία παρά με τις ΗΠΑ. Το νομισματικό της σύστημα όμως δεν εξασφάλιζε σταθερές ισοτιμίες ούτε με το ευρώ ούτε με το βραζιλιάνικο ρεάλ, δυσχεραίνοντας κατά συνέπεια την εμπορική θέση της χώρας αυτής... Και στις αρχές του 2000, όταν το δολάριο εκτοξεύθηκε έναντι του ευρώ σε σημείο που το 1 ευρώ άξιζε μόλις 0,85 του δολαρίου (σήμερα η ισοτιμία είναι 1,4 δολάρια το 1 ευρώ), τα προϊόντα της Αργεντινής τέθηκαν εκτός ευρωπαϊκών αγορών.
Τα ίδια προβλήματα αντιμετωπίζει σήμερα η ελληνική οικονομία. Οντας η χώρα ενταγμένη στη ζώνη ενός «σκληρού» νομίσματος όπως το ευρώ, ναι μεν απολαμβάνει μια συναλλαγματική ασφάλεια, από την άλλη όμως συνεχίζει, μεσούσης της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, να χάνει συνεχώς έδαφος στην ανταγωνιστικότητα των προϊόντων της και κατ΄ επέκταση της οικονομίας της. Ακόμη και στη μέχρι πρότινος «εύκολη» και φιλική αγορά της Ρωσίας αρχίσαμε να αντιμετωπίζουμε το τελευταίο διάστημα τεράστια προβλήματα με τις εξαγωγές νωπών φρούτων...
Ο κ. Ι. Κολλάτος είναι μηχανολόγος, με μεταπτυχιακό στη βιοτεχνολογία.
Σάββατο 4 Ιουλίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου