Σε πολιτικό ζήτημα εξελίσσεται το δολάριο

Μέχρι τις προεδρικές εκλογές του 1986, η κατάσταση του δολαρίου δεν φαίνεται να είχε αναχθεί σε νούμερο ένα πολιτικό θέμα στις ΗΠΑ. Αυτό που είχε σημασία τότε, ήταν εάν η Αμερική θα διατηρούσε ή όχι το «χρυσό κανόνα».

Ο αντίκτυπος όμως της παγκόσμιας χρηματοοικονομικής κρίσης ίσως να επαναφέρει στην πολιτική σκηνή το δολάριο. Η συνεχιζόμενη διολίσθηση του δολαρίου καθιστά το αμερικανικό νόμισμα ένα βολικό μέτρο, που αποτυπώνει τα σημερινά οικονομικά προβλήματα, αλλά και την πιθανή μακροπρόθεσμη επιβράδυνση της Αμερικής.

Για παράδειγμα, οι Ρεπουμπλικάνοι της Βουλής των Αντιπροσώπων χρησιμοποιούν το ασθενέστερο δολάριο ως «όπλο» στις επιθέσεις τους κατά του διοικητή της Φέντεραλ Ριζέρβ, Μπεν Μπερνάνκι.


Περισσότερες ενδείξεις για την επιστροφή του δολαρίου στο πολιτικό σκηνικό προσφέρουν οι σελίδες της Σάρα Παλίν στο Facebook. Η υποψήφια για τη θέση του Αντιπροέδρου των Ρεπουμπλικάνων στις εκλογές του 2008 -και πιθανότατα υποψήφια για τις προεδρικές εκλογές του 2012- εξέφρασε τις βαθιές ανησυχίες της για τη βιωσιμότητα του δολαρίου ως διεθνούς αποθεματικού νομίσματος, εν μέσω των τεράστιων δημοσιονομικών ελλειμμάτων που εμφανίζουν οι ΗΠΑ.

Το θέμα όμως τώρα είναι ότι ο αμερικανικός λαός αρχίζει να πιστεύει ότι ένα ασθενέστερο δολάριο αποτελεί ένδειξη μιας ασθενέστερης Αμερικής. Και εδώ ακριβώς έγκειται το πολιτικό πρόβλημα για την κυβέρνηση Ομπάμα.

Η ελεγχόμενη αδιαφορία της για το δολάριο αποτελεί ακόμη ένα παράδειγμα οικονομικής πολιτικής - μαζί με το πρόγραμμα TARP και τα μέτρα στήριξης της οικονομίας ύψους 787 δισ. δολαρίων- στο πλαίσιο της οποίας ο Λευκός Οίκος πιστεύει ότι βοηθά την οικονομία, πράγμα που δεν αντιλαμβάνονται πολλοί Αμερικανοί.

Ο νομπελίστας Οικονομίας, Πολ Κρούγκμαν, πρεσβεύει ότι ένα ασθενέστερο δολάριο βοηθά τους Αμερικανούς εξαγωγείς και αποτελεί αναγκαίο μέρος της εξισορρόπησης της παγκόσμιας οικονομίας.

Ταυτόχρονα, όμως, ο Κρούγκμαν απορρίπτει την ιδέα ότι η πτώση του δολαρίου θα τεθεί εκτός ελέγχου. Πρώην οικονομικοί αξιωματούχοι του Κλίντον είχαν εκφράσει ανησυχίες, ότι τα δημοσιονομικά ελλείμματα θα μπορούσαν να οδηγήσουν τους επενδυτές σε εγκατάλειψη του δολαρίου.

Τώρα, Δημοκρατικοί αλλά και φιλελεύθεροι, όπως ο Κρούγκμαν, δεν επιθυμούν τέτοιου είδους συζητήσεις, φοβούμενοι επιστροφή στην εποχή Κλίντον, όταν η πολιτική ατζέντα είχε «θυσιαστεί στο βωμό» της δημοσιονομικής εντιμότητας.

Πρόκειται όμως για ένα τρομακτικό πολιτικό και οικονομικό παιχνίδι, που θα μπορούσε να ενισχύσει ακόμη περισσότερο τις αντιδράσεις των Ρεπουμπλικάνων.

JAMES PETHOKOUKIS, αναλυτής του Reuters