Το Παραμυθι

Οταν ημουνα μικρος μου ειχαν πει ενα παραμυθι,
οτι αυτο που λεγεται φιλια υπαρχει και ζει σ'αυτον τον πλανητη,
μου ειχαν πει για κατι σπουδαιο που το λεγαν ιδεολογια,
και να μαι πιστος σε ιδανικα οπως πατριδα-οικογενεια-θρησκεια.
Μου ειχαν πει για μια γενια εκει γυρω στο 60 με 70,
κι οποια επανασταση κι αν χρειαζοταν η γενια μου θα εκανε τα ιδια.
Μου ειχαν πει και για κατι παραξενους με καπελο και μπλε στολη,
αυτοι θα μ'εσωζαν αν καποιος κλεφτης στο σπιτι μου μεσα ειχε μπει.
Μου ειχαν πει για μια χουντα και για μια αριστερα,
μου ειπαν για καποιες χαμενες πατριδες και 400 χρονια σκλαβια.
Μου ειπαν οτι ημουν τυχερος γιατι τωρα εχουμε δημοκρατια,
για κατι που το λεγαν σοσιαλισμο κι εμοιαζε με ελευθερια.
Μου ειπαν τα πραγματα εχουν αλλαξει για τη δικη μου τη γενια,
κι αφου εχουμε ενα πιατο να φαμε ολα ειναι μια χαρα.
Μου ειπαν να βαλω γρηγορα μυαλο και να συμβιβαστω
γιατι καπου εκει ειναι το νοημα της ζωης - αν το ψαχνω θα το βρω..

Οταν ημουνα μικρος μου χαν πει ενα παραμυθι
μα ειχε ασχημο τελος, και αυτο το ξερω ηδη.
Οταν ημουν μικρος μου χαν διδαξει μια ιστορια,
τωρα μου τη λεν αλλιως μα εγω μαθαινω στην πορεια.

Τωρα ομως που μεγαλωσα το παραμυθι εχει αλλαξει,
δε φοβαμαι τους εχθρους μου γιατι οι φιλοι μ'εχουνε καψει.
Κι εκεινο το σπουδαιο που το λεγαν ιδεολογια
εχει καταντησει γραφικο κι ανηκει πια στην ιστορια.
Οσο για την επανασταση που θα εκανε η δικη μου η γενια
την κανει μεσα απο ακριβα αμαξια, ρουχα, μοδα και λεφτα.
Κι αυτοι οι παραξενοι που λεγονται αστυνομικοι
ειναι οι περισσοτεροι οι ιδιοι κλεφτες κι ειναι επικινδυνα κομπλεξικοι.
Τωρα ολες οι πολιτικες παραταξεις εχουνε γινει ενα
η εξουσια ειναι γλυκια κι ελκυστικη για τον καθενα.
Εμεις δε βιωσαμε τον πολεμο, ουτε τη δικτατορια,
μηπως φταιει τελικα αυτο που ακομα δε νιωθω ελευθερια?
Κι αμφισβητω οτι τα πραγματα ειναι καλυτερα για μας,
εχουμε υλικα αγαθα αλλα μας λειπουν αλλα πολλα.
Μου λειπει κατι αληθινο να μπορω να πιστεψω αφοβα σε αυτο,
νιωθω πως εχω γερασει πριν να μαθω να ζω.

Οταν ημουνα μικρος μου χαν πει ενα παραμυθι
μα ειχε ασχημο τελος και αυτο το ξερω ηδη.
Οταν ημουν μικρος μου χαν διδαξει μια ιστορια,
τωρα μου τη λεν αλλιως μα εγω μαθαινω στην πορεια.

Δωσε μου φωτιση Θεε μου, υπαρχει εθνικη συσκωτιση,
χιλιαδες τα χτυπηματα σε καθε μου ανορθωση.
Ή ο κοσμος εχει αλλαξει, ή δεν τον εμαθα ποτε,
πουτανια, ψεμα, κι απατη θεωρουνται κυριλε.
Καποτε πιστεψα σε κατι, σε μια ιδεολογια,
πιστεψα στη μουσικη μου σαν να ητανε θρησκεια.
Τωρα πια με το χιπ χοπ κανουν στριπτιζ μες στα πορνεια.
Ζουσα χρονια μεσα στο ψεμα, τωρα νιωθω αηδια.
Ενα ματσο εγωπαθεις, κι επιεικως κωλοπαιδα,
μια παρασταση κλισε, αρνητικα ολα τα προτυπα.
Αμα κατι δε μου κανει, απλως φευγω μακρια,
δεν ανηκω σε κανεναν, δεν ανηκω πουθενα.
Ο κοσμος εχει μολυνθει, δεν τον νοιαζει πια η αληθεια
ειναι λεξη ντεμοντε, η ψευτια του εγινε συνηθεια.
Η παραδοση πεθαινει, η Ελλαδα που να ζει?
Βαλανε στο φερετρο της ευρωπαικη επιγραφη.
Η Μασσωνια αλωνιζει μεσα στην ελληνικη βουλη,
σοσιαλισμος και χουντα τωρα γιναν ασορτι.
Ψευτικες δημοσκοπησεις, κι αλλοδαποι σ'απογραφη,
μα η κυβερνηση θελει ψηφους, θελει απο καπου να τις βρει.
Σαπια λογια και ιδεες, η πουτανια σαν αρετη,
και μετα τα 15 η παρθενια ειναι ντροπη.
Τι πειραζει ομως αυτο? Τωρα ειμαστε Ευρωπαιοι,
ψαξε να βρεις τον ανδρισμο σου σ'ενα αμαξι που να λεει.
Βρες κι ενα καλο τσουλι για να συμπληρωσει την εικονα,
γινε λιγο κουνιστος-στην Ευρωπη ειναι μοδα.
Ας χαρουμε χωρις λογο εχουμε 21ο αιωνα,
αν το ηξερε ο Σωκρατης τοτε θα ειχε αλλαξει χωρα..
http://www.a33.gr/viewtopic.php?f=22&t=9274&start=0