Σύμφωνα με το χωροταξικό του τουρισμού, το τελικό κείμενο του οποίου εγκρίθηκε πριν από μερικές εβδομάδες, η ανάπτυξή του περνά μέσα από την άνθηση της οικοδομής. Οσοι έτρεφαν προσδοκίες ότι το πρώτο χωροταξικό του είδους θα διασφαλίσει μια ήπια ανάπτυξη για τον πιο σημαντικό τομέα της ελληνικής οικονομίας μάλλον διαψεύστηκαν οικτρά.Πώς φαντάζεστε τον τουρισμό στην Ελλάδα την επόμενη 15ετία; Το ΥΠΕΧΩΔΕ φαίνεται πως τον φαντάζεται… από μπετόν. Και παρότι το υπουργείο ανέκρουσε πρύμναν σε πολλά από τα «καυτά» σημεία του αρχικού σχεδίου, ο τεχνικός κόσμος, οι επαγγελματίες του τουρισμού και οι περιβαλλοντικές οργανώσεις έχουν ακόμα βάσιμους λόγους να πιστεύουν ότι το περιβόητο χωροταξικό του τουρισμού θα έχει περισσότερες αρνητικές επιπτώσεις παρά οφέλη. Επιπτώσεις δυστυχώς μη αναστρέψιμες. Πιο συγκεκριμένα, τι προβλέπει ή επιτρέπει:
1. Πολλαπλάσια εκτός σχεδίου δόμηση. Προωθεί τη δημιουργία παραθεριστικών χωριών προς πώληση με ευνοϊκούς όρους δόμησης, κατά παρέκκλιση της νομοθεσίας για τη δόμηση εκτός σχεδίου. Οι «σύνθετες και ολοκληρωμένες τουριστικές υποδομές μεικτής χρήσης», που προωθεί το σχέδιο, είναι ένα νέο τουριστικό μοντέλο, άγνωστο σήμερα στην Ελλάδα: πρόκειται για μεγάλες εγκαταστάσεις (ελάχιστη έκταση, άλλωστε, είναι τα 50 στρέμματα) που περιλαμβάνουν ξενοδοχειακά συγκροτήματα και παραθεριστικές κατοικίες προς πώληση. Παρότι στο τελικό κείμενο το ποσοστό των προς πώληση κατοικιών μειώθηκε από 70% σε 20%, ενώ απαγορεύτηκαν στα νησιά κάτω των 90 τ.χλμ., η αλήθεια παραμένει μία: το μοντέλο αυτό παρακάμπτει τη νομοθεσία για την εκτός σχεδίου, επιτρέποντας πολλαπλάσια δόμηση. Το οποίο σημαίνει ότι μια τέτοια επένδυση σε παραλιακή περιοχή μπορεί να δημιουργήσει ένα νέο τουριστικό χωριό, όπως γίνεται σήμερα στην Ισπανία, χωρίς υποδομές, καταναλώνοντας το τοπίο και τους πόρους και δημιουργώντας τετελεσμένα. Το επιχείρημα του ΥΠΕΧΩΔΕ ότι ανάλογη οργανωμένη δόμηση επιτρέπεται ήδη από τη νομοθεσία για τις ΠΟΤΑ (Περιοχές Οργανωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης) είναι έωλο, καθώς οι ΠΟΤΑ προβλέπουν μια περίπλοκη διαδικασία αδειοδότησης, όπως την ύπαρξη πολεοδομικής μελέτης, ενώ η τύχη τους δεν έχει ακόμα κριθεί από το ΣτΕ.
2. Ξενοδοχειακά μεγαθήρια σε μικρά νησιά. Επιτρέπει ξενοδοχειακά μεγαθήρια σε μικρά νησιά, όπως η Αλόννησος, η Αντίπαρος, η Λέρος, η Πάτμος, ο Πόρος, η Σέριφος, η Σύμη, η Υδρα και η Φολέγανδρος. Στα νησιά αυτά επιτρέπονται ξενοδοχεία 100 κλινών - φανταστείτε τέτοια ξενοδοχεία στην Αντίπαρο!
3. Νομιμοποίηση παράνομων έως σήμερα επενδύσεων. Χαρακτηρίζει περιοχές με περιθώριο ανάπτυξης μαζικού τουρισμού την Ιο, μέρος της Νάξου, της Μήλου, τη χερσόνησο της Σιθωνίας, τα νότια παράλια του Λασιθίου, τα παράλια της Πιερίας, την Ερμιονίδα και τα παράλια της Αργολίδας, τα παράλια της Μεσσηνίας και της Ηλείας. Με τον τρόπο αυτό «νομιμοποιεί» μεγάλες επενδύσεις που έως σήμερα σκόνταφταν στο ΣτΕ ή σε άλλα νομικά κωλύματα και υποχρεώνει τα κατώτερα κλιμάκια του πολεοδομικού σχεδιασμού (ΓΠΣ) να προσαρμοστούν ανάλογα. Ετσι, προδιαγράφει τη μετατροπή των περιοχών σε πόλους εντατικής τουριστικής ανάπτυξης.
4. Καμία «απομυκονοποίηση». Δεν προβλέπει ουσιαστικά μέτρα για την «απομυκονοποίηση» περιοχών που δείχνουν σημάδια κορεσμού, λόγω της εντατικής τουριστικής ανάπτυξής τους στις δεκαετίες του '60 και του '70, όπως η Ρόδος, η Κως, η Κέρκυρα, η βόρεια Κρήτη. Πουθενά δεν ορίζονται «περιοχές κορεσμένες τουριστικά» ούτε καθορίζεται η «οροφή» στην τουριστική ανάπτυξη μιας περιοχής. Το ζήτημα της επάρκειας νερού παρακάμπτεται, ζητώντας την κατασκευή αφαλατώσεων.
5. Κανένας περιορισμός δόμησης. Δεν υπάρχουν περιορισμοί στη διασπορά ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων εκτός σχεδίου (πλην των μικρών νησιών), αλλά μόνο ευχολόγια. Για παράδειγμα, στις «αναπτυσσόμενες τουριστικά περιοχές» ζητάει η κατασκευή νέων καταλυμάτων να γίνεται «κατά προτεραιότητα εντός σχεδίου, ορίων οικισμών και ζωνών χρήσεων γης», αλλά όχι αποκλειστικά. Αναλόγως, στις «περιοχές με περιθώρια ανάπτυξης εναλλακτικού τουρισμού» ζητάει μεν τον «περιορισμό της δόμησης νέων τουριστικών υποδομών εντός οικισμών και σε ζώνη πλάτους 500 μέτρων»... για να εξαιρέσει στη συνέχεια τα παραθεριστικά χωριά προς πώληση!
6. Καμία ρύθμιση για αιγιαλό. Αποφεύγει οποιαδήποτε ρύθμιση που θα μπορούσε να δημιουργήσει αντιδράσεις! Για παράδειγμα, δεν θίγει την ελάχιστη απόσταση από τον αιγιαλό των 50 μέτρων. Ειδικότερα στο σημείο αυτό, αγνοεί παντελώς την ανάγκη προσαρμογής στα νέα δεδομένα που δημιουργεί η κλιματική αλλαγή (άνοδος στάθμης θάλασσας, διάβρωση αιγιαλού).
7. Γεωργική γη και Natura για τουριστική ανάπτυξη. Ανοίγει τη γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας και τις περιοχές Natura 2000 στην εντατική τουριστική ανάπτυξη.
8. Προώθηση του κυνηγιού. Προωθεί το κυνήγι, χαρακτηρίζοντάς το ειδική μορφή τουρισμού. Κατά τα άλλα... κόπτεται για την προστασία της βιοποικιλότητας!
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΙΑΛΙΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου