Κάπνιζε σαν φουγάρο

Ηθελα να ευχαριστήσω από αυτή τη στήλη τον υπουργό Υγείας Δημήτρη Αβραμόπουλο και τον προϊστάμενό του πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, τον προϊστάμενό τους επίτροπο Μπαρόζο και την αμερικανική ηγεσία του υπουργείου Υγείας και Εμπορίου ναρκωτικών, καθώς και την πανίσχυρη Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων, που καθορίζει τι παίρνουμε, τι πίνουμε και σε ποιον πάμε και τον δίνουμε.
Επίσης, ένα μεγάλο ευχαριστώ χρωστάω στο ελληνικό υπουργείο Οικισμού, Χωροταξίας, Περιβάλλοντος, Δημοσίων Εργων και Λόγων, όπως και στα αντίστοιχα των 28 χωρών-μελών της Ε.Ε. και των 51 Πολιτειών των ΗΠΑ.

Να μην ξεχάσω την Greenpeace, τη WWF, τη UNICEF, τη θεία μου Κωνσταντίνα, που δεν έχει καπνίσει ποτέ και τον πατέρα μου, που τρώει ό,τι του καπνίσει, ζωή να 'χει.

Μια περιοδεία στη Μεγαλόπολη, τα Οινόφυτα, τον Ασπρόπυργο, την Ελευσίνα, την Πτολεμαΐδα, τη Χαλκίδα, την Κοζάνη, τον Κάτω Παρνασσό, τη Δραπετσώνα, τον Σχιστό, τον Κουρουπητό, τη βιομηχανική περιοχή Ηρακλείου, Πάτρας, Λαυρίου θα έπειθαν και τον πιο φανατικό καπνιστή ότι το τσιγάρο όχι απλώς σκοτώνει, αλλά βγαίνοντας από τις καμινάδες των εργοστασίων και από τις σκαλιές των ορυχείων και των νταμαριών είναι δυνατό να οδηγήσει ακόμα και σε ανεργία ή δουλεία.

Επιστημονικές έρευνες έδειξαν ότι στα μεγάλα βιομηχανικά κέντρα της Γαλλίας, της Μεγάάάάλης Βρετανίας, της Βόρειας Ιταλίας και των ΗΠΑ, απ' όπου άρχισε και ο πόνος για τους καημένους τούς καπνιστές και το περιβάλλον τους, οι θάνατοι από καρκίνο και κάθε αρρώστια των πνευμόνων είναι πολλαπλάσιοι του αριθμού των καπνιστών, επεκτεινόμενοι εξίσου και στους μη καπνιστές.

Είναι φανερό ότι η διεθνής κενότητα δεν θα αφήσει να συνεχιστεί αυτή η απαράδεκτη κατάσταση για τον πληθυσμό, και μετά το τσιγάρο θα κυνηγήσει κάθε υψικάμινο, είτε είναι πυρηνική είτε πυρηνελαιουργική, χωρίζοντας απαραιτήτως βιομηχανίες, ορυχεία, βιοτεχνίες και λοιπά εκκολαπτήρια καπνού σε καπνίζοντα και μη καπνίζοντα.

Καπνίζοντα θα είναι όσα βομβαρδιστούν από αέρος και μη καπνίζοντα όσα απλώς κλείσουν. Η έγνοια της διεθνούς κενότητας για την υγεία της ανθρωπότητας πρέπει να είναι καθολική και χωρίς εξαιρέσεις.

Μάλιστα, η μέση τιμή των διοξειδίων και των άλλων μολυσμάτων και ρύπων στην ατμόσφαιρα των πόλεων από τα καυσαέρια των αυτοκινήτων, των καυστήρων θέρμανσης - ψύξης και την πολεοδόμηση με το σύστημα «χτίζω κάθε χώμα για να γίνει τηγάνι», οδηγούν στη βεβαιότητα ότι δεν είναι μακριά η επιστροφή του γαϊδουριού με αραμπά -το δημοσιονομικό έλλειμμα δεν επιτρέπει παρέκκλιση Τρισέ προς τον ίππο- πράγμα ευπρόσδεκτο. Γεμίσαν οι πόλεις γαϊδούρια χωρίς αραμπά.

Αφησα για το τέλος τις αποδεδειγμένα θανατηφόρες τροφές από λίπη και ζάχαρα, που σερβίρονται παγκοσμίως στα ταχυφαγεία καθώς και τα περίφημα Ε με τις χρωστικές, ώστε το βερνίκι που ψωνίζεις στο σουπερμάρκετ για λουκάνικο να είναι κοκκινί και όχι πρασινί που θα το μπέρδευες με αγγούρι. Η γεύση, έτσι κι αλλιώς, δεν βοηθάει στην αναγνώριση των συντηρημένων τροφών.

Και αυτά, όπως τα ζώα, που τρέφονται με μολυσμένα ιχθυάλευρα, τα πτηνά -καθόλου φτηνά- που αρρωσταίνουν από το πολύ εργαστήριο κάθε τρεις και δύο, μαζί με μερικές εκατοντάδες χιλιάδες καταναλωτές, είναι στα σκαριά για απαγόρευση.

Μετά την ευαισθησία των παγκοσμίως ισχυρών για την υγεία μας με την απαγόρευση του τσιγάρου, και εφόσον αυτή η ευαισθησία είναι ειλικρινής, οι καπνιστές δεν πρέπει να ανησυχούν. Επεκτεινόμενα τα μέτρα για μία πραγματικά υγιεινή ζωή θα επιστρέψουμε στην εποχή της ευτυχίας. Οπου ο καπνιστής θα μπορεί να απολαμβάνει το τσιγάρο του ελεύθερος.

Εξω από τη σπηλιά, εννοείται.
Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ-ΤΕΤΡΑΔΗΣ