Το όνομα Μαίρη Τράβερς σε λίγους θα θυμίσει κάτι. Ηταν, όμως, η Μαίρη από τους «Peter Paul and Mary», το τρίο των '60'ς που άφησε εποχή με κομμάτια όπως το «If Ι Had a Hummer» (όχι το μέγα-τζιπ), το «Lemon Tree», το «Leaving on a Jet Plane» και την εκτέλεση του «Blowin' In The Wind» του Ντίλαν. Αυτή η διάσημη Μαίρη πέθανε προχθές στα 72 της μετά από χρόνια μάχη με τη λευχαιμία, σε νοσοκομείο του Κονέκτικατ.
Το διάσημο τρίο δημιουργήθηκε στο τότε φτηνό και χίπικο Γκρίνουιτς Βίλατζ, τραγουδώντας στην αρχή κομμάτια παιδικά, όπως το «Mary Had a Little Lamp». Ντεμπούτο τους ήταν η ζωντανή τους εμφάνιση στο Bitter End το 1961. Ηταν οι Νόελ Πολ Στούκεϊ και ο Πίτερ Γιάροου, δύο τύποι με μπίκτνικ μουσάκι και κοστούμι και με ένα κορίτσι στη μέση, που έκανε τον κριτικό των Νιού Γιόρκ Τάιμς να γράψει τότε: «το σεξαπίλ ως ακρογωνιαίος λίθος σε ένα φολκ συγκρότημα ήταν η ιδέα που έκανε τον μάνατζερ του συγκροτήματος Αλμπερτ Γκρόσμαν
να ψάχνει για μήνες "το κορίτσι" μέχρι να καταλήξει στη δεσποινίδα Τράβερς».
Ο πρώτος δίσκος τους το 1962 χτύπησε φλέβα. Τόσο το «If Ι Had a Hummer» όσο και το «Lemon Tree» βρέθηκαν στα τσαρτς. Το πρώτο, μάλιστα, έγινε ο ανεπίσημος ύμνος του αγώνα κατά του ρατσισμού. Μαζί με τη live ερμηνεία τους στο «Blowin' In the Wind» του Ντίλαν την επόμενη χρονιά, στη μεγάλη πορεία του 1963 προς την Ουάσινγκτον, απέδωσαν φιλελεύθερη πολιτική ταυτότητα στον ήχο τους. Η διασημότητα είχε έρθει λίγο νωρίτερα όταν το «Puff the Magic Dragon» έφτασε στη δεύτερη θέση των τσαρτς και ξεκίνησαν φήμες πως είναι μια ωδή στη μαριχουάνα. Αλλά το «Blowin' In The Wind» τους πούλησε 300 χιλιάδες δίσκους τις δύο πρώτες εβδομάδες της κυκλοφορίας του. Και για τα δύο τραγούδια το συγκρότημα πήρε πέντε Γκράμι.
Το 1969 διαλύθηκαν και ακολούθησαν σόλο καριέρες -η Μαίρη Τράβερς με πέντε προσωπικά άλμπουμ- που δεν πήγαν μακριά. Μετά την κυριαρχία των Μπιτλς και την στροφή του Ντίλαν στον ηλεκτρικό ήχο, η Μαίρη είχει δηλώσει στη «Σικάγο Ντέιλι Νιούζ» πως βρίσκει τη φολκ-ροκ τρομερά κακογραμμένη.
Συνέχισαν να ξαναβρίσκονται οι τρεις τους όποτε τους καλούσαν να παίξουν ζωντανά σε συναυλίες κατά των πυρηνικών ή υπέρ απεργών, μένοντας πολιτικά ενεργοί. Η μυστηριώδης Μαίρη -στην οποία ο μάνατζερ είχε πει να μη μιλάει για να φαίνεται ως τέτοια- δήλωσε αργότερα πως τα κατάφεραν «γιατί σέβονταν ο ένας τον άλλο ,σε αντίθεση με πολλά γκρουπ που χάθηκαν, γιατί δεν απέκτησαν τη σχέση που έχουν όσοι επιβίωσαν μαζί».
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΒΑΓΓΕΛΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου