«Τι να κάνουμε»

ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΕ τον τίτλο απ' το γνωστό (εις ημάς) βιβλίο του Βλαδίμηρου Λένιν ο επικεφαλής των Ευρωπαίων Πράσινων, ο πάντα προκλητικός Ντανί Κον - Μπεντίτ και τον χρησιμοποιεί σαν τίτλο και στο δικό του βιβλίο για την οικονομική κρίση, που κυκλοφορεί οσονούπω απ' τις εκδόσεις «ΚΕΔΡΟΣ» (σε μετάφραση της φίλης μου Μελίττας Γκουρτσογιάννη, που 'ναι και υποψήφια στην Α' Αθήνας με τους Οικολόγους Πράσινους).
«ΓΙΑ ΝΑ λύσουμε πρωτοφανή προβλήματα χρειαζόμαστε καινοτόμα εργαλεία», υποστηρίζει ο (πρώην) κόκκινος Ντανί του '68 και προχωράει τη συλλογιστική του πέρα απ' το «Πράσινο New Deal» -κατ' αναλογία με το New Deal του Ρούσβελτ- για τερματισμό της αέναης-ανεξέλεγκτης οικονομικής μεγέθυνσης και στροφή σε μια πράσινη, επιλεκτική ανάπτυξη, θέτοντας τον νέο όρο της οικονομικής και κοινωνικής επικονίασης.

Ο ΝΤΑΝΙ και οι συνεργάτες του οικονομολόγοι Alain Liepietz, Yann Moulier-Boutang και Jerome Gleizes προτείνουν να μελετήσουμε τη δράση των μελισσών: «... Η αξία της μέλισσας δεν είναι η ικανότητά της να παράγει μέλι: είναι πάνω απ' όλα η επικονίαση (η γονιμοποίηση των φυτών με τη μεταφορά γύρης). Δηλαδή αποτελεί έναν απαραίτητο συνδετικό κρίκο στην αλυσίδα της αναπαραγωγής του φυτικού βασιλείου. (...) Η δραστηριότητα αυτή των μελισσών είναι πολύ πιο σημαντική από την παραγωγή του μελιού, (...) η αξία δημιουργείται από την κυκλοφορία των μελισσών. Υπ' αυτό το πρίσμα, μια νέα πολιτική οικολογία/οικονομία θα επικεντρώσει το ενδιαφέρον της κυρίως στη διαδικασία που προσομοιάζει με την επικονίαση. Διαδικασία που αντιπροσωπεύει αξία 350 έως 1.000 φορές μεγαλύτερη από την αξία της παραδοσιακής οικονομίας της αγοράς».

«ΚΑΙ ΑΥΤΟ», γράφει ο Ντανί, «γιατί η οικονομία έχει αλλάξει, υπό την έννοια ότι ο πυρήνας κάθε οικονομικής δραστηριότητας είναι πια οι ανταλλαγές, οι διαδραστικές ενέργειες. (...) Σήμερα, για παράδειγμα, ο πλούτος μιας εταιρείας όπως η Google δεν παράγεται κυρίως από τους 12.000 υπαλλήλους της και από τους 300.000 φορητούς υπολογιστές της, αλλά μάλλον από την "εργασία" που πραγματοποιούν οι 14.000.000 άνθρωποι, που κάθε δευτερόλεπτο κάνουν κλικ στις υπηρεσίες on line και έτσι δημιουργούν δίκτυο. Αυτή είναι η ανθρώπινη δραστηριότητα της "επικονίασης". (...)

»ΑΛΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ: το ελεύθερο λογισμικό, που είναι βασισμένο στην ίδια αρχή της "επικονίασης", αλλά αντί αυτή τη διαδικασία να την οικειοποιείται μια μεμονωμένη εταιρεία, την επωφελείται το κοινωνικό σύνολο μέσω του προϊόντος της -του λογισμικού- που μπαίνει στην υπηρεσία του. Επωφελείται από τη συνεισφορά μεγάλου πλήθους προγραμματιστών και χρηστών, που τελικά καταλήγει στη δημιουργία λογισμικών καλύτερης ποιότητας από την ποιότητα των λογισμικών επί πληρωμή»...

ΒΑΣΙΚΗ προϋπόθεση η κοινωνική διάσταση: «Είναι αδιανόητο να προχωρήσουμε σε παραπέρα οικολογικές λύσεις χωρίς ένα νέο κοινωνικό πρόταγμα. Οι ανθρώπινες μέλισσες πρέπει ν' αποκτήσουν τα μέσα για να επιτελέσουν το έργο της κοινωνικής "επικονίασης". Πράγμα που προϋποθέτει ότι πρέπει να μελετήσουμε σε βάθος την αλλαγή των συστημάτων κοινωνικής προστασίας. Αυτό το κοινωνικό μοντέλο πρέπει να εξελιχθεί προς ένα νέο σύστημα αναδιανομής του πλούτου, ανεξάρτητου από τον πλούτο που δημιουργεί η υλική παραγωγή. (...)

»ΣΕ ΜΙΑ κοινωνία όπου ο βασικός πλούτος πηγάζει από μη υλικές δραστηριότητες, εκτιμώ ότι είναι πρωταρχικό να εγγυηθούμε ότι θα συνεχίσει να υπάρχει αυτή η "αόρατη" δραστηριότητα, η οποία είναι τελικά πολύ πιο παραγωγική από οικολογική και οικονομική άποψη από την εμπορευματική παραγωγή... Η έννοια του ελάχιστου κοινωνικού εισοδήματος αντιστοιχεί στην αναγνώριση αυτής της βασικής οργανωτικής αρχής της κοινωνίας ως συλλογικότητας. Είναι η ανταμοιβή για την συνεισφορά του καθενός στην κοινωνική "επικονίαση"... Η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση που θα πρέπει να ξεκινήσει τώρα, είναι αυτή της "οικονομίας της γνώσης και των σχέσεων"».
Με τον ΑΝΔΡΕΑ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗ