«Μια Ρολς- Ρόις που δεν την πας ποτέ για απόσυρση»

ΣΕ ΚΑΘΕ προεκλογική περίοδο βλέποντας τους οπαδούς να ωρύονται στις πλατείες και στα συνεδριακά κέντρα ή τα στελέχη να στέκονται σε στάση προσοχής με την άφιξη του αρχηγού, αναλογίζομαι μια παλιά ιδέα του Νίτσε ότι η μετατροπή του ανθρώπου σε κατοικίδιο υπήρξε το σχέδιο ενός ποιμενικού συνδέσμου εκτροφέων. Σαν τέτοιους αντιλαμβάνομαι τους περισσότερους πολιτικούς και τις εκλογές- με συγχωρείτε- σαν μια εθνική φουάρ για εκπαιδευμένα κανίς. Ζητώ λοιπόν συγγνώμη απ΄ τον Κώστα Σημίτη, αλλά ομολογώ πως δεν λυπούμαι που θα μείνει εκτός Βουλής. Χάνει την ιδιότητα του εκτροφέα, κερδίζει αυτό που του άξιζε: να είναι ο σκεπτόμενος...

άνθρωπος που δεν τον σηκώνει η πολιτική. Κάποιος που απέτυχε να είναι και να παραμείνει ζώο, έστω πολιτικό...

Με είχε ρωτήσει προ ετών ο Γιώργος Παπανδρέου τη γνώμη μου για τον Σημίτη. Του απάντησα μεταφορικά: «Μια Ρολς- Ρόις που δεν την πας ποτέ για απόσυρση».

Αλλά ο Παπανδρέου προτιμά- κυριολεκτικά- τα υβριδικά.
Του Γιώργου Βέλτσου
ΤΑ ΝΕΑ