«Προτιμώ τους Οικολόγους Κόκκινους».

Ρώτησαν κάποιον «Τι γνώμη έχετε για τους Οικολόγους Πράσινους;» κι εκείνος απάντησε: «Προτιμώ τους Οικολόγους Κόκκινους».

Θα πείτε, γούστα είναι αυτά. Αλλά το ερώτημα είναι αν πράγματι μπορεί να οικολογεί μια πολιτική πρόταση, χωρίς να … κοκκινίζει. Ή πόσο πράσινη μπορεί να είναι μια πολιτική πρόταση χωρίς ισχυρή δόση κόκκινου.

Διαβάζοντας την εκλογική διακήρυξη των Οικολόγων Πράσινων για τις ευρωεκλογές, σχεδόν σε κάθε παράγραφο σκοντάφτεις πάνω σ’ αυτά τα ερωτήματα:

Γίνεται να αναζητάς μια «πράσινη λύση στην κρίση» απαιτώντας απλώς ένα «τέλος στην ασυδοσία του παραλογισμού των χρηματοπιστωτικών αγορών»; Και οι άλλες αγορές;

Γίνεται να ζητάς μια «πράσινη Ευρώπη» και να μην τολμάς να γράψεις έστω μια φορά τη λέξη κέρδος στη διακήρυξή σου; Να μη δελεαστείς καν από το «χαλαρό» σύνθημα «το περιβάλλον πάνω από το κέρδη»;

Γίνεται να προσβλέπεις σε μια «οικονομία βασισμένη στον κοινωνικό, μη κερδοσκοπικό τομέα» και να χαρακτηρίζεις απλώς «μυωπική» τη λογική της «οικονομίας της ανεξέλεγκτης αγοράς» ή να ζητάς απλώς «περιορισμό της σημερινής υπέρμετρης επιρροής των μεγάλων επιχειρήσεων»;

Γίνεται να θέλεις μια Ευρωπαϊκή Ένωση «δεσμευμένη στην υπόθεση της ειρήνης» και να θεωρείς «επιμέρους οδυνηρές εξαιρέσεις» σε ένα «κεκτημένο ειρήνης» τους πολέμους στη Γιουγκοσλαβία, τους οποίους στήριξαν οι επιφανέστεροι Οικολόγοι-Πράσινοι της Ευρώπης;

Γίνεται να θέλεις μια «Ευρώπη των πολιτών», χωρίς να αναζητάς και να αγωνίζεσαι για μια Ευρώπη των εργαζομένων;

Γίνεται να θέλεις ν’ αλλάξεις τον κόσμο και να προσφέρεσαι για πολιτική σύμπραξη μ’ αυτούς που του αλλάζουνε τα φώτα -και μάλιστα χωρίς προτίμηση, είτε με το ΠΑΣΟΚ είτε με τη ΝΔ;

Γίνεται να ενδιαφέρεσαι για το περιβάλλον παρατηρώντας τα κινήματά του και τους ενεργούς πολίτες που παλεύουν γι’ αυτό από μακριά;

Γίνεται να παλεύεις για το περιβάλλον, και όταν σε καλούν στο Παλαιό Φάληρο κ. Καφετζόπουλε για να βοηθήσεις να μην ιδιωτικοποιηθεί η παραλία να απαντάς : “Και τι με νοιάζει εμένα αν η παραλία γίνει ιδιωτική” όπως μας κατήγγειλε η Μαριλένα Ιατρίδου;
Στην νέα μόδα που λανσάρει ο Λαμπράκης , ο Λαζόπουλος και ο Πρετεντέρης λέμε: “Μάπα το καρπόυζι σας κύριοι, ευχαριστούμε, δεν θα πάρουμε”

Αρχειοθετήθηκε ως : Ευρωεκλογές 2009, Π. Φάληρο, Περιβάλλον | Ετικέτα: Αριστερά, Ευρωεκλογές 2009