Δευτέρα 18 Μαΐου 2009

Τα " αποθέματα" που δεν υπάρχουν

Οι τράπεζες έχουν τη δυνατότητα σύμφωνα με την "κοινή λογική" να δανείζουν όσο χρήμα έχουν και δανείζονται. Πώς δανείζονται; Με τις καταθέσεις μας. Δανείζουν με τις χορηγήσεις. Αυτό όμως, είναι ένα άλλο σύστημα, το "καταθετικό σύστημα". Στον κόσμο της μαϊμούς, που ζούμε, οι τράπεζες μπορούν να δανείσουν έως και 9 φορές τα κεφάλαια που διαθέτουν υπό την μορφή κατάθεσης - αποθεματικων. Άρα, πιο απλά, μια τράπεζα έχει 100 Ευρώ στο θησαυροφυλάκιο, μπορεί να δανείσει έως 900, εκεί έξω.

Ο λόγος είναι ότι αυτό το σύστημα, το ονομαζόμενο Fractional Reserve, "υποχρεώνει" τις Τράπεζες να κρατούν σε αποθέματα το 10% του χρήματος που διαθέτουν. [Reserve requirement (or required reserve ratio)]. Το υπόλοιπο το δημιουργούν.

Δημιουργούν; Ναι. Διότι όταν εσύ πας και δανείζεσαι από την τράπεζα, η τράπεζα δεν σου δίνει από τις καταθέσεις - αποθέματα τα οποία τηρεί. Απλά, δημιουργεί μια νέα "εγγραφή" στα βιβλία της (μια ωραία χάρτινη/ηλεκτρονική φυσσαλίδα) και περιμένει από σένα - υπό την μορφή "υπόσχεσης" - να τις "επιστρέψεις" το ποσό του δανείου σου.
Δημιουργεί χρήμα από το ΜΗΔΕΝ.

Στην πραγματικότητα σου δανείζει από αυτά που ΔΕΝ έχει. Και μάλιστα με επιτόκιο.

Και το ερώτημα είναι: Αφού το χρήμα που υπάρχει είναι το 1/9 από αυτό που "κυκλοφορεί" που θα βρεις εσύ να γυρίσεις πίσω τα χρήματα που "δανείστηκες"; Και μάλιστα με επιτόκιο;

Απάντηση: Και να τα βρεις εσύ, κάποιοι άλλοι δεν θα τα βρουν.

Διότι ΔΕΝ υπάρχουν. Συνήθως, εσύ θα προσπαθήσεις να τα βρεις μέσω της εργασίας σου.
Αν είσαι μια επιχείρηση, μέσω των προϊόντων ή των υπηρεσιών που παρέχεις. Αφού όμως, το χρήμα που "κυκλοφορεί" είναι δυσεύρετο σε σχέση με αυτό που ΥΠΑΡΧΕΙ (σε αληθινά νομίσματα) και αφού εσύ θα πρέπει να το επιστρέψεις και με ΤΟΚΟ (άρα περισσότερο ακόμα), τότε θα πρέπει να ανεβάσεις τις τιμές των προϊόντων, των υπηρεσιών σου, των μισθών. Αυτό πάει σε έναν δρόμο με μια μεγάααλη ταμπέλα: ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΣ.

Όπως αντιλαμβάνεστε, είμαστε οι βάτραχοι στο καυτό νερό, που έλεγα τις προάλλες.
ΔΟΥΛΟΙ σε έναν κόσμο μαγικό.

Ο Δείκτης αυτός, στην Ελλάδα αποκαλείται "ΔΕΙΚΤΗΣ ΚΕΦΑΛΑΙΑΚΗΣ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ". Φυσικά μάλλον θα έπρεπε να ονομάζεται ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ. Που βρίσκεται; Σε κάποιους στο 10, σε άλλους στο 9 σε άλλους στο 11 (κι ό,τι λάχει).

"Σύμφωνα με τα οικονομικά αποτελέσματα που ανακοίνωσαν οι μεγάλες ελληνικές τράπεζες για το πρώτο εξάμηνο της τρέχουσας χρήσης, ο βασικός δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας διαμορφώνεται στο 10,7% για την Εθνική Τράπεζα, στο 11,4% για την Alpha Bank, στο 11,3% για τη Eurobank EFG, στο 10,5% για την Τράπεζα Πειραιώς και τη Marfin P.B., στο 12,1% για την Τράπεζα Κύπρου, στο 9,6% για την ΑΤΕbank και στο 9,3% για το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο."


Το οποίο σημαίνει λοιπόν, ότι "Αν όλοι πάνε να πάρουν τα χρήματα τους ΑΥΡΙΟ" μόλις ένας στους 10 υπό ΚΑΝΟΝΙΚΕΣ συνθήκες θα μπορέσει να το πράξει. Τι γίνεται σε περίπτωση ΜΗ ΚΑΝΟΝΙΚΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ; Μαντέψτε...

Το κράτος βέβαια "εγγυήθηκε" τις καταθέσεις μας. Δεν έχουμε ανάγκη. Αν βαρέσει κανόνι μια Ελλ. Τράπεζα, με αποδοτέες καταθέσεις πχ €31,6 δισ , που έχει πχ η Πειραιώς, θα τα καλύψει το κράτος. Πώς; Δανειζόμενο φυσικά με έκδοση κρατικών ομολόγων! Από ποιους; Ελάτε τώρα... Ποιοι είναι αυτοί που θα πληρώσουν; Ελάτε τώρα (2)...

Δηλαδή; Μια τράπεζα που με βάση το ΙΣΧΥΟΝ ΣΥΣΤΗΜΑ, μπορούσε και δάνειζε έως και 9 φορές παραπάνω από αυτά που είχε, 'κάποια στιγμή' (τώρα είναι η στιγμή) μετά από τρεις δεκαετίες απόλυτης φούσκας (βλ. Μ3),που το μπαλόνι άρχισε να ρετάρει - μην πω σκάει, δεν είναι σωστό - αφού έχει καταχρεώσει το σύμπαν και αφού μέσω αυτής το σύμπαν χρωστάει, η Τράπεζα μας αυτή "δεν δύναται..." - αλά Κουτσόγιωργας στην δίκη Κοσκωτά.

Τότε, έρχεται το κράτος (εσύ, εγώ, κλπ που ήδη χρωστάμε στις Τράπεζες και πληρώνουμε το κράτος) και λέει σε ΑΥΤΟΥΣ, "δεν πειράζει, τα λεφτά του κοσμάκη που χρωστάς θα τα δώσω εγώ, από λεφτά του κοσμάκη που στα επόμενα χρόνια θα τα πληρώσω με ΤΟΚΟ σε αυτούς από τους οποίους θα δανειστώ και που έχουν φτιάξει το ΣΥΣΤΗΜΑ".

Και φυσικά, ο "κοσμάκης" (άλλη ιστορία, ίσα κι όμοια;) που χρωστά σε δάνεια στην Τράπεζα αυτή "θα πρέπει να τα εξοφλήσει". Πότε; ΑΜΕΣΑ. Loan call λέγεται... ΚΑΙ ΕΑΝ το κράτος δεν μπορέσει να ανταπεξέλθει με τόσα χρέη; Αν δεν έχει να πληρώσει ούτε τις άμεσες υποχρεώσεις του και αν, λόγω της κακής οικονομικής του κατάστασης δεν το δανείζει κανείς; Αλά Ισλανδία, Ουγγαρία, Σερβία, Πακιστάν, ήδη, κλπ.;

Βρε, τι φοβάστε; Το πολύ - πολύ να το δανείσει το ΔΙΕΘΝΕΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ. Ή, η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ. Εκεί κολλάμε; Με τι εγγυήσεις; Με τις ίδιες που έδωσε η Ελλάδα, όταν είπε το "δυστυχώς επτωχεύσαμεν ο Τρικούπης". Ή με το σχέδιο Μάρσαλ μεταπολεμικά.
Ξέρετε, "εγγυήσεις ανεξαρτησίας". Κανείς δεν θα ακουμπάει στο μέλλον αυτά τα κράτη. Θα βασιλεύει η δημοκρατία, η αυτοτέλεια, η αυτορρύθμιση. Ή το ανάποδο. Δεν θυμάμαι...

Δεν είναι υπέροχο;

Βέβαια, φίλοι, με την γνωστή και ΠΟΜΠΩΔΗ τελευταία κανονιστική πράξη την 'ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΙΙ", οι τράπεζες μπαίνουν σε μια σειρά. Γιατί; Γιατί υποχρεώνονται να έχουν ως reserve ratio το ασυναγώνιστο και υπερεπαρκες 8%. Δηλαδή, ατρόμητοι και με στήθια γεμάτα υπερηφάνια, ας παρελάσουμε όλοι μπροστά από την Τράπεζα της Ελλάδος, ή αν δεν δύνσασθε, από την τράπεζα της γειτονιάς σας, διότι, πέραν της μέγιστης μεταρρύθμισης αυτής, είμαστε τόςο ασφαλείς και μας προσέχουν τόσο, που η συγκίνηση είναι ασυγκράτητη.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου