Κέρδη βουνά και μισθοί άβυσσος

Με εκρηκτικούς ρυθμούς, πολλαπλάσιους της ανάπτυξης του ΑΕΠ και της ενίσχυσης των εισοδημάτων των εργαζομένων, αυξήθηκαν πέρυσι για 4η συνεχόμενη χρονιά τα συνολικά κέρδη των ελληνικών επιχειρήσεων, φτάνοντας στα υψηλότερα -ιστορικά- επίπεδα.

Σύμφωνα με στοιχεία της ICAP από επεξεργασία των ισολογισμών 25.972 εταιρειών Α.Ε. και ΕΠΕ, ο ρυθμός αύξησης των κερδών προ φόρων, εξαιρουμένου του χρηματοπιστωτικού κλάδου, προσέγγισε το 60% (δεκαπέντε φορές ταχύτερος του ΑΕΠ), ενώ σε απόλυτο μέγεθος τα κέρδη προ φόρων έφτασαν στα 8,6 δισ. ευρώ. Αυτό σημαίνει πως κατά μέσο όρο οι επιχειρήσεις κερδίζουν μικτά 44.000 ευρώ ανά εργαζόμενο, ενώ τους κοστίζει λιγότερο από 10.000 ευρώ.

3,9% στη γενιά των 700 ευρώ

Τη στιγμή που οι επιχειρήσεις έβγαζαν, σε μέσα επίπεδα, 44.000 ευρώ από κάθε εργαζόμενο, πλήρωναν στη «γενιά των 700 ευρώ» αυξήσεις 2,9% από τις αρχές του 2006 και άλλο ένα 2,9% το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου, ήτοι σε μέσα επίπεδα 3,9%.


Ετσι, κατά το πρώτο 9μηνο του, άκρως κερδοφόρου για τις επιχειρήσεις, έτους 2006 οι εργαζόμενοι «απολάμβαναν» βασικό-εισαγωγικό μισθό 608,32 ευρώ, αλλά το τελευταίο τετράμηνο αυτός έφτασε, αισίως, στα 626 ευρώ.

Στο Δημόσιο οι αυξήσεις που ανακοίνωσε πέρυσι η κυβέρνηση ήταν 3%, δηλαδή οι μισθοί κινήθηκαν κάτω του πληθωρισμού (3,2%). Ετσι, τη χρονιά που οι επιχειρήσεις κατέγραφαν τεράστια κέρδη (60% περισσότερα από το 2005), οι εργαζόμενοι είχαν μείωση του πραγματικού-διαθέσιμου εισοδήματος. Τις γλίσχρες αυξήσεις έφαγε ο πληθωρισμός, χωρίς να υπολογίζεται η φορολογική τσιμπίδα, η οποία «συνέλαβε» την αυξημένη φορολογητέα ύλη των μισθωτών και των συνταξιούχων, αφού δεν τιμαριθμοποιήθηκε η φορολογική κλίμακα.

Την ίδια στιγμή οι επιχειρηματίες κατέβαλαν φόρο 25% επί των κερδών (μερισμάτων), ενώ όσοι μισθωτοί, λόγω θέσης, προϋπηρεσίας ή απλώς υπερωριών και εργασίας στις γιορτές, συγκέντρωσαν ετήσιες αποδοχές πέραν των 23.000 ευρώ πλήρωσαν φόρο 40%.

Δώρα στους αγαπημένους της

Αν μάλιστα προστεθούν και τα μεγέθη του χρηματοοικονομικού κλάδου (τράπεζες, ασφάλειες κ.ά.), της πλέον προσοδοφόρας «βιομηχανίας» τα τελευταία χρόνια, η συνολική κερδοφορία εκτοξεύεται στα 12,9 δισ. ευρώ με μέσο όρο 10-12% πέρυσι στην Ευρώπη.

Το φαινόμενο δεν είναι συγκυριακό καθώς ειδικά για τις εισηγμένες στο Χρηματιστήριο επιχειρήσεις το 2007 θα είναι η πέμπτη χρονιά διψήφιας ανόδου σε ιστορικά υψηλά επίπεδα.

Η αύξηση των κερδών τροφοδοτείται κυρίως από το «δώρο» της κυβέρνησης προς τις επιχειρήσεις μέσω της μείωσης της φορολογίας. Το 2006, δεύτερη χρονιά της μείωσής τους, οι φορολογικοί συντελεστές έπεσαν στο 29% (32% το 2005 και 35% το 2004) και το 2007 θα καταλήξουν στο 25%. Στην αύξηση των κερδών συμβάλλουν τα μεγάλα περιθώρια κέρδους λόγω των υψηλών τιμών των προϊόντων και υπηρεσιών, η αύξηση της καταναλωτικής δαπάνης και οι υπεραξίες από το Χρηματιστήριο.

Τα υπερκέρδη, πάντως, αποτελούν προνόμιο των ισχυρών. Ενδεικτικά οι 300 μεγαλύτερες -βάσει πωλήσεων το 2006- επιχειρήσεις κάλυψαν σχεδόν το 60% των συνολικών κερδών (πάνω από 5,1 δισ. ευρώ). Δύο στις τρεις επιχειρήσεις είχαν συνολικά κέρδη 12,5 δισ. ευρώ, ενώ 7.922 εταιρείες παρουσίασαν σωρευτικές ζημιές περίπου 4 δισ. ευρώ.

Σημαντικά αυξημένη σε σχέση με προηγούμενες χρονιές εμφανίζεται και η επενδυτική δραστηριότητα, που σημαίνει μεταφορά μέρους της υπερκερδοφορίας των επιχειρήσεων και στην πραγματική οικονομία.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ICAP, η μεταβολή των ακαθάριστων επενδύσεων παγίου κεφαλαίου ήταν 12,7% σε σχέση με το 2005 (καθαρά πάγια 137 δισ. ευρώ), ενώ ιδιαίτερα υψηλή ήταν η αύξηση των επενδύσεων στον κατασκευαστικό τομέα (+21,6%).

Ωστόσο μεγάλο μέρος της ανάπτυξης χρηματοδοτείται με δανεικά, τάση που αποτυπώνεται στις πολύ μεγάλες συνολικές υποχρεώσεις, που αυξήθηκαν στα 136 δισ. ευρώ, ξεπερνώντας σημαντικά το σύνολο των ιδίων κεφαλαίων που έφτασαν τα 103 δισ. ευρώ.

* Οι επιχειρήσεις του γεωργικού τομέα αύξησαν τα κεφάλαιά τους κατά 10,7% κυρίως μέσω νέων δανείων. Ο κύκλος εργασιών διευρύνθηκε κατά 8,1%, ενώ τα κέρδη προ φόρου αυξήθηκαν σημαντικά (+787%) κυρίως λόγω μετατροπής των ζημιογόνων εταιρειών σε κερδοφόρες.

* Στα ορυχεία ο κύκλος εργασιών ενισχύθηκε κατά 23,7%, με πολύ υψηλότερη μεταβολή των μικτών κερδών (49,1%), ενώ οι ζημίες του 2005 μετατράπηκαν σε σημαντικά κέρδη το 2006.

* Οι μεταποιητικές επιχειρήσεις βελτίωσαν τις πωλήσεις τους κατά 15,9%, με αυξήσεις μικτών κερδών 10,8%, και προ φόρων 22,5%.

* Στον ενεργειακό τομέα το 2006 οι πωλήσεις αυξήθηκαν κατά 26,4%, αλλά η ταχύτερη διεύρυνση του κόστους μείωσε το μικτό περιθώριο κατά 2,4%, τα δε κέρδη προ φόρου βελτιώθηκαν μόλις κατά 2,2%, κυρίως λόγω της μεγάλης μείωσης των καθαρών κερδών της ΔΕΗ.

* Στις κατασκευές αυξήθηκαν οι πωλήσεις και τα μικτά κέρδη (19,8%), αλλά η διεύρυνση ζημιών σε σημαντικές εταιρείες συρρίκνωσε τα προ φόρου κέρδη κατά 28,1%.

* Στο εμπόριο βελτιώθηκαν ο κύκλος εργασιών κατά 9,1%, τα κέρδη προ φόρου κατά 22,5% και η αποδοτικότητα ιδίων κεφαλαίων από 19,6% σε 22,1% (υψηλότερη από όλους τους τομείς).

* Στον τομέα των ξενοδοχείων - εστιατορίων αυξήθηκαν οι πωλήσεις κατά 9,6% αλλά καταγράφηκαν ζημιές.

* Και στις μεταφορές - επικοινωνίες αυξήθηκε το συνολικό ενεργητικό κατά 8,2% και ενισχύθηκαν οι πωλήσεις, οι δε μεγάλες ζημίες του 2005 μετατράπηκαν σε κέρδη το 2006 κυρίως λόγω του ΟΤΕ.

* Στις λοιπές υπηρεσίες καταγράφηκε αύξηση πωλήσεων 17,5% και κερδών 32,5%.

ΑΠΟΨΕΙΣ

Δογματική ανισότητα

ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ πολλά χρόνια ακόμη η γενιά του μισθού των 700 ευρώ -μικτά και όχι καθαρά!- για να δει τις αποδοχές της να φτάνουν σε κάποιο ανεκτό επίπεδο. Οι επιχειρήσεις, ωστόσο, στην Ελλάδα για τέταρτη συνεχή χρονιά αυξάνουν με εκρηκτικούς ρυθμούς τα κέρδη τους, με ρυθμούς πολλαπλάσιους της ανάπτυξης του ΑΕΠ.

ΠΛΗΣΙΑΣΕ το 60% ο ρυθμός αύξησης των προ φόρων κερδών -15 φορές ταχύτερος του ΑΕΠ- 25.972 επιχειρήσεων Α.Ε. και ΕΠΕ, όπως προέκυψε από την επεξεργασία των ισολογισμών τους του 2006 που έγινε από την ICAP.

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ, όμως, για τον εργαζόμενο αυτό το μπουμ των κερδών, που οφείλεται και στη δική του συμβολή στην προσπάθεια της κάθε επιχείρησης; Σημαίνει, ότι οι επιχειρήσεις κερδίζουν μικτά 44.000 ευρώ ανά εργαζόμενο, ο οποίος τούς κοστίζει λιγότερο από 10.000 ευρώ τον χρόνο.

ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ και ο μη γνωρίζων τίποτε από οικονομικά, ότι η αύξηση της παραγωγικότητας, άρα και η αύξηση της κερδοφορίας δεν μετράει καθόλου για τη μισθολογική βελτίωση της θέσης του εργαζομένου. Κατά την τετραετία της υψηλής κερδοφορίας των επιχειρήσεων οι μισθοί στο Δημόσιο αυξήθηκαν μόλις κατά 3% και στον ιδιωτικό τομέα κατά 5,9% τον χρόνο, δηλαδή δεν κάλυψαν την ακρίβεια.

ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ, λοιπόν, πλούτος στην Ελλάδα, με αύξηση της κερδοφορίας κατά 60%, ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη μόλις φτάνει η αύξηση το 10-12%, αλλά αυτός ο πλούτος δεν διαχέεται. Πολύ απλά, εφαρμόζεται μονίμως μονόπλευρη λιτότητα με τη σφιχτή εισοδηματική πολιτική, αλλά και με την άδικη για τους μισθωτούς φορολογική πολιτική.

ΤΡΟΦΟΔΟΤΕΙ η φορολογική πολιτική τους έχοντες και κατέχοντες και φορτώνει τα βάρη στους συνήθεις φορολογουμένους με την αύξηση των έμμεσων φόρων.

ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ η εκρηκτική αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων και στο δώρο μείωσης της φορολογίας τους, που τους έκανε απλόχερα η κυβέρνηση της σεμνότητας και της ταπεινότητας.

ΗΤΑΝ ΤΟ 2006 ο δεύτερος χρόνος μείωσης των φορολογικών συντελεστών για τις επιχειρήσεις, που έπεσαν στο 29% από το 32% για τη χρήση του 2005 και 35% για τη χρήση του 2004, ενώ για το 2007 πέφτουν στο 25%. Φόρος εισοδήματος χαμηλός και χωρίς προδευτικότητα είναι το σήμα κατατεθέν του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού, δηλαδή της δογματικής ανισότητας.