«Ενήλικος σε εφηβικό δωμάτιο»

Με αυτό τον τίτλο, η δημοσιογράφος Α. Καραμανόλη αναλύει τα εργασιακά, οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα της γενιάς των τριαντάρηδων στην Ελλάδα, που αναπαρήγαγε ο γερμανικός σταθμός της Ντόιτσε Βέλε. Η δημοσιογράφος υποστηρίζει ότι «περίπου τα ¾ όλων των Ελληνίδων και των Ελλήνων... ζουν με τους γονείς τους, παρόλο που είναι εργαζόμενοι και επιπλέον οι περισσότεροι από αυτούς είναι υψηλών προσόντων».

«Ως νέοι εργαζόμενοι κερδίζουν 750 ευρώ και δεν μπορούν να ζήσουν με αυτά. Για το λόγο αυτό περίπου ¾ των Ελλήνων κάτω των 30 ετών διαμένουν με τους γονείς τους – παρόλο που είναι μορφωμένοι και έχουν εργασία».

Παραθέτει μαρτυρίες νέων που διαμένουν ακόμη με τους γονείς τους, παρόλο που έχουν σπουδάσει και μείνει για χρόνια στο εξωτερικό, όπως ο 30χρονος Νίκος, ο οποίος σημειώνει, μεταξύ άλλων, ότι στην Αγγλία μπορούσε να έχει το δικό του διαμέρισμα και ότι «εδώ αυτό δεν είναι δυνατό με το μισθό του».

«Κερδίζει 800 ευρώ το μήνα καθαρά» αναφέρει η δημοσιογράφος, υποστηρίζοντας ότι «αυτά είναι λιγότερα από αυτά που χρειάζεται ένας φοιτητής στην Αθήνα για να ζήσει – και παρολα αυτά είναι ένας τυπικός πρώτος μισθός».

Ο 30χρονος υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, ότι «στην Αγγλία ήταν ακριβότερα τα ενοίκια, τα δημόσια μέσα μεταφοράς και η βενζίνη. Όλα τα άλλα ήταν φθηνότερα σε σχέση με εδώ. Μετά την αφαίρεση όλων των εξόδων είχα αρκετά χρήματα για να ζήσω μια κανονική ζωή», και δηλώνει ότι σκέφτεται σοβαρά να μεταναστεύσει στην Αγγλία.

Η δημοσιογράφος αναφέρεται, επίσης, στη δραστηριοποίηση των νέων με στόχο την επίτευξη καλύτερων συνθηκών εργασίας και διαβίωσης μέσω ενός ιστολογίου και συνομιλεί με τον Θανάση Γκούγκλα, ιδρυτικό μέλος του εν λόγω ιστολογίου, ο οποίος λέει ότι «το θέμα είναι πρωτίστως πολιτικό» και ότι κεντρικό σλόγκαν του ιστολογίου είναι η «ισότητα μεταξύ των γενεών».

«Έχουμε ανεργία στους νέους πάνω από 20% και ταυτόχρονα έχουμε τους χαμηλότερους πρώτους μισθούς. Καμία κυβέρνηση δεν έχει ασχοληθεί με το πρόβλημα, υπό την έννοια ότι κάποιος θα μπορούσε να πει ότι μετακυλύουμε τις ευκαιρίες και τα χρήματα προς όφελος των νέων, για να μπορούν να ζουν ανεξάρτητοι. Αυτά θα μπορούσαν να είναι π.χ. φοροελαφρύνσεις για νέους εργαζομένους ή επιχορηγήσεις».