Επί χρόνια ολόκληρα-δεκαετίες,μια τράπεζα θεωρούνταν (και θεωρείται και σήμερα) υγιής, όταν οι υποχρεώσεις της ήταν ~10 φορές τα ίδια κεφάλαια της.Δούλευε δηλαδή με μια μόχλευση 10 φορές τα ίδια κεφάλαια της.
Αν δεν κάνω λάθος και δεν με απατά η μνήμη μου, ο σχετικός νόμος στην Αμερική είχε ψηφιστεί μετά το κραχ του 1929 όταν έγινε και ο διαχωρισμός μεταξύ "παραδοσιακών" τραπεζών και των επενδυτικών-στεγαστικών τραπεζών, το σπάσιμο των Trust.
Αυτό ίσχυε μέχρι και πρόσφατα,τουλάχιστον για την Αμερική και όσον αφορά τις επενδυτικές.
Το 2004 όμως, οι γνωστές 4-5 "αδερφές" επενδυτικές τράπεζες (το αδερφές για τους στενούς δεσμούς που είχαν μεταξύ τους,ανήκαν σχεδόν στα ίδια "πρόσωπα") και πάνω στο πικ της τρέλας-φούσκας στην αγορά κατοικίας,διαμαρτυρηθήκαν και πίεσαν την SEC {τα πιόνια τους},να αλλάξει αυτό το 10% γιατί δεν μπορούσαν να επωφεληθούν από το ”Boom” - είχαν περιορισμένη δυνατότητα συμμετοχής και ανταγωνιστικό μειονέκτημα με τις Ευρωπαϊκές τράπεζες,μιας και δεν μπορούσαν να εκμεταλλευτούν τα υπερβολικά πλεονάζοντα κεφάλαια τους.
Αποτέλεσμα,σε μια συνεδρίαση της πλάκας στις 28 Απριλίου 2004,παραμερίστηκε από την SEC ο κανονισμός του 10% και δόθηκε στις τράπεζες η δυνατότητα να ρυθμίζουν μόνες τους τον κίνδυνο μόχλευσης.Οι τράπεζες φυσικά και το δέχτηκαν (για το καλό όλων μας Very Happy) και άλλαξαν τα CRM {Credit-Risk-Management} μοντέλα τους.
Τις συνέπειες,τις είδαμε τους τελευταίους 12 μήνες και θα τις βρίσκουμε μπροστά μας για καιρό ακόμα*.
Σχετικο:
Απο τα πρακτικα της συνεδριασης. Ωραιος ο τιτλος:
The Day the S.E.C Changed the Game
Πολυ χαλαρους τους βρισκω.........πολλα χαχα και χουχου
{παρενθεση}.Τον ρόλο τους βέβαια για την κατάρρευση που είδαμε, έπαιξαν και τα λογιστικά πρότυπα.
Για παράδειγμα,ο παππούς μου ο μπακάλης,ήξερε ότι θα γράψει κέρδος μόνο όταν πουλήσει το εμπόρευμα.
Αν δηλαδή είχε αγοράσει ας πούμε σπίρτα προς μια δραχμή,ΜΟΝΟ την μέρα που θα τα πουλούσε προς 10 δραχμές,θα έγραφε στο τεφτέρι του:
Πώληση για 10 δραχμές,αγορά τότε μια δραχμή,κέρδος 9 δραχμές.
Μέχρι την ημέρα της πώλησης,ήταν αναγκασμένος να έχει στο τεφτέρι τα σπίρτα με την τιμή αγοράς τους,μια δραχμή.
Με τα διεθνή πρότυπα όπως IFRS η’ US {gaga} GAAP πρέπει τα κέρδη {πραγματικά η φανταστικά} να εγγράφονται αμέσως.
Αν δηλαδή ο παππούς μου είχε πάρει τα σπίρτα προς μια δραχμή,πρέπει {σύμφωνα με το νόμο} αμέσως να υπολογίσει πόσο αυτά θα μπορούσαν αν αξίζουν.
Εγώ ας πούμε {η όπως και αρκετοί τραπεζίτες} και σαν γενναιόδωρο άτομο που είμαι,τι έκανα από την μέρα που ανέλαβα το μπακάλικο του παππού.
Αμέσως υπολόγισα ότι τα σπίρτα αξίζουν από 100 εκατομμύρια έως 1 δισεκατομμύριο (το κάθε ένα σπίρτο Very Happy}.Το κέρδος {αέρας}, μου το έδινα επί χρόνια σαν Bonus. Cool.
Επειδή όμως ο κόσμος είναι κακός και δυστυχώς υπήρχαν πολλοί συνάνθρωποι μου,οι οποίοι δεν συμφωνούσαν με τις αντιλήψεις μου σχετικά με την τιμή των σπίρτων, δημιούργησα σύνθετα {δομημένα} παράγωγα προϊόντα και τα πούλησα σαν ακίνδυνα σε ανυποψίαστες ασφαλιστικές, συνταξιοδοτικά ταμεία, άλλες τράπεζες, ιδιώτες.
Το κακό όμως είναι ότι κάποια στιγμή,κανένας δεν ήταν πρόθυμος να μου αγοράσει τα AAA+ παράγωγα προϊόντα.Στο κακό κλίμα της αγοράς,ήμουν ξαφνικά αναγκασμένος να πουλήσω τα σπίρτα μου {τα οποία είχα στα βιβλία προς 1 δις το καθένα) για μια δραχμή.Η απώλεια που έγραψα,είναι οι γνωστές διαγραφές των τραπεζών.
Αυτός είναι και ο λόγος που όλες οι τράπεζες χρειάζονται αυτή την εποχή φρέσκο χρήμα {τα εκατοντάδες δις που σπρώχνουν οι κεντρικές τράπεζες), ώστε να μην αναγκαστούν να πουλήσουν και άλλα υπερτιμημένα σπίρτα και διαγράψουν και άλλα.
Έτσι εξηγείται και πως τράπεζες που άξιζαν στα χρηματιστήρια 50 δις δολάρια,κατέρευσαν ξαφνικά και σε μια νύχτα.Μάλλον είχαν υπολογίσει την αξία των σπίρτων τους {η των ακινήτων τους αν θέλετε} παραπάνω και από εμένα.
Και ως συνήθως, στην καταιγίδα,πρώτα πέφτουν τα δέντρα που έχουν μικρές ρίζες {επενδυτικές-στεγαστικές τράπεζες = γιατί δεν έχουν καταθέτες},μετά τα άρρωστα δέντρα {Regional Banks} και μετά οι υπόλοιποι.
{τέλος παρένθεσης}
*Αποτέλεσμα,να δουλεύουν οι τράπεζες με μόχλευση {στην Αμερική} έως και 20-30-40 φορές τα ίδια κεφάλαια τους.
Και αν μέχρι πριν λίγο καιρό νομίζαμε ότι το πρόβλημα το έχουν μόνο οι Αμερικανικές τράπεζες,δείτε το παρακάτω:
Με ίδια κεφάλαια σύμφωνα με τον ισολογισμό του β’ τριμήνου 2008 «μόνο»38,3 δις, έχει για παράδειγμα η Deutsche Bank υποχρεώσεις 2 τρις ευρώ!!!!!!!
= μόχλευση πάνω 50 (!!!!!!!!!) φορες = περίπου το 80% του Γερμανικού Gross National Income.
Η’ η Barclays,τα Liabilities της φτάνουν σχεδόν όσο είναι ολόκληρο το Gross Domestic Product της Αγγλίας.
Δηλαδή,δεν είναι μόνο "too big to fail" αλλά "too big to bailout"!!!!
Αν στραβώσει κάτι για τα καλά,δεν σώνονται με τίποτα και από καμιά κεντρική τράπεζα τους.
Πως θα μπορούσαν να βελτιώσουν αυτή την δυσχερή τους θέση;
Πουλώντας συμμετοχές, αξίες, ακίνητα, ομόλογα, ότι μπορεί να πουληθεί τέλος πάντων και πιάνει λεφτά αυτή την εποχή και για τα επόμενα χρόνια!!!!
Γιατί η διαδικασία της από-μόχλευσης {deleveraging} που έχει ξεκινήσει,θα πάρει χρόνια.
-Επίσης,να ζητήσουν από πιστωτές τους και σε όσους χρωστούν, μια παράταση έως παύση για κάποιο διάστημα.Δύσκολο...
-Επίσης,να μην δώσουν μερίσματα για τα επόμενα χ χρόνια.Όπως και τα υπερβολικά bonus-αμοιβές.
Αυτό,ομολογώ το βλέπω δύσκολο-απίθανο.Κάπου διάβαζα προχτές ότι κάποιες από τις τράπεζες που δέχτηκαν την βοήθεια του Μπεν-Παουλσον, θα χρησιμοποιήσουν μέρος των χρημάτων της FED για να δώσουν μερίσματα.Μυαλό δεν βάζουν;
Και σιγά μην βάλουν.
Πριν ένα χρόνο και 3 μήνες {10 Αυγουστου 2007},σε κάποιο διάλογο με τους συντελεστές του fmvoice είχα γράψει το εξής:
‘’ Η μήπως δεν γνωρίζουν (δεν γνωρίζουμε όλοι μας), την τεράστια φούσκα των παραγώγων και του δανεισμένου χρήματος που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια; Υπάρχει άνθρωπος που να ασχολείτο με τις αγορές και να μην τα γνωρίζει; Το τεράστιο
"Debt"-Inflation που έχει δημιουργηθεί;
Δεν είναι αποκαλυπτικό το παραπάνω διάγραμμα; (Πόσες από τις εξαγορές των τελευταίων ετών έχουν γίνει με πραγματικό χρήμα και πόσες με δανεισμένο;;; )
Επί χρόνια ολόκληρα, τα assets των funds,τα λεγόμενα collaterals χρησιμοποιούνταν για να δανειστούν φρέσκο χρήμα. Αυτό το φρέσκο χρήμα ξανα επενδυόταν αυξάνοντας την αξία των assets. Με αυτή την αύξηση της αξίας των assets μπορούσαν να ξανα δανειστούν ακόμα περισσότερο χρήμα από τις Τράπεζες, δημιουργώντας μια πυραμίδα, η οποία θεωρητικά μπορούσε να διευρυνθεί όλο και περισσότερο. Όσο ανέβαιναν οι τιμές στις αγορές, δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος για αυτό το «κατασκεύασμα». Και αγοράζονταν και ανέβαιναν τα πάντα, από μετοχές-πρώτες ύλες-νομίσματα κ.τ.λ. Μέχρι και περίπου το 2000, ήταν “in” τα κανονικά Mutual funds.
Εδώ και περίπου 5-6 χρόνια αυξανόταν η δημοτικότητα των Hedge Fund, τα οποία σε αντίθεση με τα Mutual Fund μπορούσαν να επενδύσουν «επί πιστώσει». Το volume είναι τεράστιο και από την στιγμή που έγιναν και τα Carry trades πολύ “in” και το επιτοκιακο περιβάλλον ήταν ευνοϊκό, μπορούσε αυτό το κατασκεύασμα να συνεχίσει να αναπτύσσεται σχεδόν ακίνδυνα.
Το κρίσιμο σημείο θα είναι όταν οι πιστωτικές δαπάνες αρχίσουν να υπερβαίνουν την απόδοση των collaterals… να ευχόμαστε όταν σκάσει και αυτή η φούσκα, να σκάσει ομαλά γιατί έχει ξεπεράσει κάθε ιστορικό όριο.
Αλλά δεν μπορώ με τίποτα να δεχτώ ότι π.χ. οι αναλυτές δεν τα γνωρίζουν αυτά.
Σαφώς και τα γνωρίζουν αλλά όσο «λειτουργεί» το παιχνίδι, σιγά μην βγουν και αρχίσουν να προειδοποιούν…
Τότε όπως φαίνεται στο παραπάνω η σχέση Exposure προς Assets ήταν περίπου 2,5 προς σχεδόν 1 με στοιχεία τέλος του 2006.
Είχα την εντύπωση και φαντάζομαι το ίδιο θα πίστευε ο κάθε λογικά σκεπτόμενος, ότι τουλάχιστον αρχές του 2008, κάτι μήνες μετά την έναρξη της κρίσης η σχέση αυτή θα είχε καλυτερέψει.
Αμ δε…..Exposure 2,3 και Assets 0,6 = χειρότερα δηλαδή. Και χωρίς να ληφθούν υπόψη τα μεγάλα σπίτια που κατέρευσαν.
Θα ρωτήσει κάποιος,τι έκαναν με αυτά τα κεφάλαια όλα τα τελευταία χρόνια?
Αγόραζαν σπίρτα……..και δημιουργούσαν «υπέροχα επενδυτικά προϊόντα»,τα μεταπουλούσαν σε ανυποψίαστους αλλά και μεταξύ τους.
Το αποτέλεσμα ήταν:
Που τους οδήγησε αυτό,το ζήσαμε τους τελευταίους μήνες.
David Lereah, πρωην Chief Economist for the National Association of Realtors 2005 και 2006:
Καλό είναι βέβαια να φεύγεις από το party πριν αρχίσει η επίδραση της μπόμπας γιατί μετά……. Very Happy
_______________________
Σημ. ΤhomaS_S Μόλις προχτές καυτηριάζαμε την πολιυική των "Οίκων" με τις "εκθέσεις" και τις "αναλύσεις" τους. Τις συστάσεις και τις τιμές - στόχους. Αντιγράφω το χτεσινό σχόλιο από το tradnews απ'όπου και το διάγραμμα:
Χτες έλεγα για τους οίκους και τις εκθέσεις τους.
Δύο από αυτούς έσπευσαν σε συστάσεις. HSBC και Μorgan Stanley.
Σήμερα έχουμε ένα "πρώτο" -5% στην Αμερικη (όπως άλλωστε προειδοποιούσαν τα διαγράμματα...)
Δείτε ΤΙ μεγάλη επιτυχία στις επενδυτικές αποφάσεις, έχουν οι συστάσεις τους.
Για να μην τα παίρνουμε όλα στην πλάκα, εδώ είτε πρόκειται για καραμπινάτη απάτη και χειραγώγηση είτε για ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ και ΒΛΑΚΕΙΑ. Είναι προφανές από το διάγραμμα του S&P ότι την ημέρα δημοσίευσης των εκθέσεων είχαμε κορύφωση του momentum ή του Trend.
Κάποιοι, πολύ απλά, κάλυπταν τα short τους ή τα long τους ή (ακόμα χειρότερα) έβαζαν κόσμο και κοσμάκη μέσα στις αγορές με συστάσεις κατεύθυνσης, ενώ - στην πραγματικότητα - επίκειτο το τελείως αντίθετο. .
Και αν φυσικοί αυτουργοί είναι αυτοί οι τσαρλατάνοι των αγορών, της τσέπης και της ζωής μας, ηθικοί αυτουργοί ειναι τα ΜΜΕ που πιπιλάνε και προβάλλουν τις "εκθέσεις" των παπαγάλων με "γραβατα και παπιόν".
ΠΛΕΟΝ, το ερώτημα για δαύτους δεν είναι "ΑΝΙΚΑΝΟΣ ή ΒΛΑΞ".
Είναι, "δόλιος ή απλώς, άχρηστος". Επικίνδυνοι σε κάθε περίπτωση.
Ας γίνει επιτέλους κάτι. Εκφράστε την δυσαρέσκεια και την απαρέσκεια σας όπου μπορείτε.
Καλό βράδυ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου