Σάββατο 2 Μαΐου 2009

Υπάρχει τεχνολογία για την διαχείριση των πλαστικών από τις καλλιέργειες.

ΦΩΤΟ-ΒΙΟΑΠΟΙΚΟΔΟΜΗΣΙΜΑ ΠΛΑΣΤΙΚΑ
Η πλέον χρήσιμη και οικονομική από τις νέες τεχνολογίες διάσπασης του πλαστικού είναι η τεχνολογία που αποικοδομεί το πλαστικό με την διαδικασία της Φωτο-Βιοαποικοδόμησης. Η τεχνολογία αυτή βασίζεται στην προσθήκη μικρής ποσότητας ²διασπαστή² ο οποίος εισαγόμενος στο πλαστικό κατά την διαδικασία παραγωγής πρώτης ύλης (π.χ. κόκκων) αλλάζει την συμπεριφορά του πλαστικού.
Η αποικοδόμηση του πλαστικού αρχίζει όταν ολοκληρωθεί η προγραμματισμένη1 διάρκεια ζωής του και το πλαστικό προϊόν δεν χρειάζεται πλέον. Το πλαστικό αφού εκτεθεί για κάποιο διάστημα στον ήλιο, ακόμη και με την ταφή, θα αποικοδομηθεί με την βοήθεια βακτηρίων και μυκήτων καθώς προηγούμενα ο «διασπαστής» έχει διασπάσει τα μακρομόρια του πλαστικού σε άλλα μικρότερα (της τάξεως του 40.000 Dalton και λιγότερο), δηλαδή σε επίπεδα όπου μπορούν να καταναλωθούν ως θρεπτικά υλικά από τους μικροοργανισμούς. Επομένως, το υλικό χαρακτηρίζεται βιοαποικοδομήσιμο αφού παύει να είναι πλαστικό και μετατρέπεται σε θρεπτικό υλικό.

Η διαδικασία αυτή συνεχίζεται έως ότου το υλικό να βιοαποικοδομηθεί από τους μικροοργανισμούς σε διοξείδιο του άνθρακα, νερό και οργανική ύλη (χώμα). Δεν μένουν υπολείμματα πλαστικού στο χώμα.
ΦΒΑ πλαστικά χρησιμοποιούνται για την παρασκευή κάθε είδους σακουλών για πολυκαταστήματα, για απορρίμματα κτλ. Επίσης πλαστικό ΦΒΑ φιλμ χρησιμοποιείται για την συσκευασία τροφίμων σε θερμοκρασίες μέχρι 40°C. Ταυτόχρονα το φιλμ αυτό αποτελεί ιδανικό υλικό για την συσκευασία κατεψυγμένων τροφίμων που χρειάζεται να διατηρηθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα σε χαμηλές θερμοκρασίες και το φιλμ αποικοδομείται γρήγορα όταν απορριφθεί στο περιβάλλον.
Ο χρόνος ο οποίος απαιτείται για την Φωτο-Βιοαποικοδόμηση του πλαστικού προϊόντος ρυθμίζεται κατά το στάδιο παραγωγής του προϊόντος και υπάρχει η δυνατότητα η διάρκεια ζωής του να ποικίλλει από 4 μέχρι και 18 μήνες.
Τα ΦΒΑ πλαστικά δύναται να κυκλοφορούν σε αδιαφανή συσκευασία υπό στεγανοποίηση καθώς διατηρούνται, για μεγάλο χρονικό διάστημα, ανέπαφα απουσία φωτός και αέρα, μέχρις ότου χρησιμοποιηθούν. Πρέπει να σημειωθεί ότι δεν περιέχουν χλώριο και όταν αποικοδομούνται δεν ελευθερώνουν μεθάνιο ή υποξείδια του αζώτου υπό αεροβικές ή αναεροβικές συνθήκες.
Ένα μεγάλο πρόβλημα που υπάρχει με τα πλαστικά είναι τι γίνεται με αυτά που δεν συλλέγονται και συνεπώς παραμένουν για εκατοντάδες χρόνια στο περιβάλλον και το ρυπαίνουν. Αλλά και για όσα συλλέγονται υπάρχει πρόβλημα τόσο με την ανακύκλωσή τους όσο και με την καύση τους. Συνεπώς όλα τα πλαστικά προϊόντα πρέπει να κατασκευάζονται από Φωτο-Βιοαποικοδομήσιμο πλαστικό εκτός από εκείνα που έχουν μακρά διάρκεια ζωής (π.χ υδροσωλήνες, έπιπλα εμπορικών χώρων κλπ).
Τα ΦΒΑ προϊόντα αφού συλλεχθούν μπορούν να λιπασματοποιηθούν, ή και να καούν και εάν δεν συλλεχθούν μετατρέπονται σε θρεπτικά υλικά χωρίς να αφήσουν βλαπτικά υπολείμματα.
Κατά την παραγωγική διαδικασία προϊόντων που κατασκευάζονται από ΦΒΑ πλαστικά χρησιμοποιούνται οι ίδιες μηχανές με εκείνες των συμβατικών πλαστικών. Επομένως δεν απαιτούνται ιδιαίτερες μηχανές ή ιδιαίτερη εξειδίκευση του εργατικού προσωπικού.
Τα φωτο-βιοσπώμενα πλαστικά έχουν ως πρώτη ύλη την νάφθα (πίσσα) παραπροϊόν διύλισης του πετρελαίου. Είναι επίσης δυνατόν να παρασκευαστούν φωτο-βιοδιασπώμενα πλαστικά από αιθανόλη η οποία γίνεται από ζάχαρη ή άλλους υδατάνθρακες. Η συνεχώς αυξανόμενη τιμή του πετρελαίου έχει κάνει οικονομική την μέθοδο αυτή ιδιαίτερα σε περιοχές όπως η Ευρώπη όπου καλλιεργούνται ζαχαρότευτλα. Στην Αγγλία λειτουργεί το πρώτο εργοστάσιο βιοαιθανόλης που θα παράγει από το 2007, 70 εκατομμύρια λίτρα βιοαιθανόλης ετησίως που αντιστοιχούν σε 55.000 τόνους αιθυλενίου. Σε κάθε περίπτωση το κόστος παραγωγής της πρώτης ύλης ενσωματώνεται στο κόστος παραγωγής του πετρελαίου.
Τα ΦΒΑ πλαστικά αποικοδομούνται με την κατωτέρω διαδικασία:
Τα πλαστικά που ανήκουν στην κατηγορία των πολυολεφινών (πολυαιθυλένιο, πολυπροπυλένιο, πολυστυρένιο) είναι εκείνα στα οποία προστίθεται ο καταλύτης ο οποίος επιταχύνει την οξείδωση του πολυμερούς (πλαστικού) σπάζοντάς το σε μικρότερα μόρια τα οποία σε αντίθεση με το πολυμερές μπορούν να διαβραχούν. Αυτά τα μικρότερα μόρια διαβρεχόμενα αποτελούν πηγή ενέργειας (τροφή, θρεπτικό υλικό) για τους μικροοργανισμούς. Τα πρόσθετα (καταλύτης) τα οποία επιταχύνουν την οξειδωτική αντίδραση είναι οργανικά παράγωγα ενώσεων των στοιχείων μεταπτώσεως. Οι ενώσεις των στοιχείων μεταπτώσεως είναι μεταλλικές ενώσεις απαραίτητα μικροθρεπτικά υλικά (ιχνοστοιχεία) για τους μικροοργανισμούς και τους οργανισμούς γενικά.







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου