Το μεγαλύτερο πρόβλημα των ΗΠΑ

Αλήθεια! Ο μεγάλος φυσικός Στέφεν Χόκινγκ θα πέθαινε αν είχε γεννηθεί στη Βρετανία και αναγκαζόταν να υποστεί τις υπηρεσίες του βρετανικού ΕΣΥ; Το μωρό της Σάρα Πέιλιν που πάσχει από σύνδρομο Ντάουν «θα είναι αναγκασμένο να περάσει από “επιτροπή θανάτου” του Ομπάμα με γραφειοκράτες, που θα αποφασίσουν αν θα χορηγηθεί ιατρική περίθαλψη»;

Αυτά είναι δύο μόνο από τα πολλά χονδροειδή ψέματα που εξαπολύθηκαν από τους ρεπουμπλικάνους των ΗΠΑ για να πλήξουν το Εθνικό Σύστημα Υγείας που προωθεί ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα· ψεύδη που ανερυθρίαστα δημοσιεύονται σε έγκυρα έντυπα (όπως το «Investors Business Daily» που δημοσίευσε το ανερμάτιστο περί Χόκινγκ) ή λέγονται από ανθρώπους που διεκδίκησαν την αντιπροεδρία (όπως η Σάρα Πέιλιν που εκστόμισε τη χοντροκοπιά περί «επιτροπών θανάτου», που θα σκότωναν το παιδί της). Κι αυτά τα ψεύδη είναι κακό μαντάτο, πρωτίστως για την Αμερική. Δεν αναφερόμαστε μόνο στο γεγονός ότι οι ΗΠΑ είναι η δυτική χώρα με το μεγαλύτερο ποσοστό ανασφάλιστων στον κόσμο. Ας μην πούμε ότι στις ΗΠΑ πιθανότατα ένας έφηβος με την πάθηση του Στίβεν Χόκινγκ δεν θα επιβίωνε αν δεν είχε μια πολύ καλή ιδιωτική ασφάλιση και συμβόλαιο χωρίς ψιλά γράμματα.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα των ΗΠΑ σήμερα είναι το ρεπουμπλικανικό κόμμα. Ενας από τους δύο βασικούς πολιτικούς σχηματισμούς της υπερδύναμης, κουρσεύτηκε από υστερικούς νεοσυντηρητικούς, από ψεύτες πολιτικούς που θα πουν οποιαδήποτε χοντράδα προκειμένου να πετύχουν τους σκοπούς τους. Γνωρίζουν ότι το εύρος προσοχής των πολιτών είναι μικρό (και επομένως ελάχιστοι ελέγχουν την αλήθεια των ισχυρισμών που διατυπώνονται στον δημόσιο διάλογο) και ξέρουν επίσης ότι στην εποχή των ηλεκτρονικών ΜΜΕ ένα επαναλαμβανόμενο ψέμα περνιέται για αλήθεια. Ποντάρουν δε και στην εύλογη ανησυχία πολλών πολιτών για τις αυθαιρεσίες της κρατικής εξουσίας ή τις εξωτερικές απειλές και στην ουσία με χοντράδες διαμορφώνουν πολιτικές που υπηρετούν μόνο την τσέπη τους και τους χορηγούς τους.

Κατά τον ίδιο τρόπο, με χονδροειδή ψέματα δηλαδή, δεν ξεκίνησαν τον πόλεμο στο Ιράκ; Δεν μιλούσαν οι ανεκδιήγητοι για όπλα μαζικής καταστροφής που είχε κρυμμένα στην έρημο ο Σαντάμ Χουσεΐν, για σχέσεις του καθεστώτος με την Αλ Κάιντα; Δεν έδειχνε στο Συμβούλιο Ασφαλείας ο Κόλιν Πάουελ τα εκπληκτικά διαγράμματα για τα όπλα μαζικής καταστροφής που ήταν κρυμμένα σε φορτηγά αυτοκίνητα και σε περίεργα μπούνκερ; Εξι χρόνια και μερικές εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς μετά ακόμη ψάχνουμε τα όπλα μαζικής καταστροφής, ενώ η Αλ Κάιντα έβαλε πόδι στο Ιράκ μετά την παράνομη εισβολή.

Υπάρχουν πολλά που μπορούν να ειπωθούν για ένα κρατικό σύστημα υγείας. Και σίγουρα οι πολέμιοί του θα μπορούσαν να επιχειρηματολογήσουν, στέλνοντας ένα τηλεοπτικό συνεργείο στα δικά μας νοσοκομεία. Το πρόβλημα όμως των ΗΠΑ δεν είναι αν θα έχει ή όχι ΕΣΥ. Είναι ο εκφυλισμός της πολιτικής. Οταν ένα από τα δύο μεγαλύτερα κόμματα επιλέγει ως υποψήφια αντιπρόεδρο μια θείτσα από την Αλάσκα που δεν ξέρει κατά πού πέφτει η Ισπανία, έχοντας ως μοναδικό προσόν ότι δεν κάνει έκτρωση, τότε η χώρα έχει πρόβλημα...
Tου Πασχου Μανδραβελη