Κυριακή 23 Αυγούστου 2009

Είναι όλοι τους κουρασμένοι...

Το βλέπεις στα μάτια τους, ότι είναι κουρασμένοι. Δεν έχουν το κουράγιο να κάνουν το παραμικρό. Και που είναι ακόμη όρθιοι, χάρη μας κάνουν. Ή τουλάχιστον έτσι πιστεύουν. Η μεγαλύτερη χάρη, όμως, που μπορούν να κάνουν σε αυτή τη χώρα είναι να σηκωθούν και να φύγουν. Όσο παραμένουν κάνουν ζημιά. Δεν είναι μόνο τεμπέληδες. Δυστυχώς, είναι και άχρηστοι...

Μία μεγάλη πυρκαγιά, όπως αυτή της Αττικής, δεν μπορεί εύκολα να αντιμετωπιστεί, όσα μέσα κι αν διαθέτει ένα κράτος. Δεν φταίνε οι κυβερνήσεις για τις πυρκαγιές. Έχουν, όμως, την αποκλειστική ευθύνη για την οργάνωση των δημοσίων υπηρεσιών, για τα μέτρα πρόληψης.

Πριν από δύο χρόνια κάηκε η μισή Ελλάδα. Θα πίστευε κανείς ότι εκείνη η τραγωδία θα μας είχε γίνει μάθημα. Αλλά δεν έγινε. Όπως κάηκε η Ηλία, έτσι καιγότανε η Αττική. Τα δύο χρόνια που μεσολάβησαν δεν αποδείχτηκε ικανός χρόνος. Για την ακρίβεια, στα δύο αυτά τελευταία χρόνια δεν έγινε το παραμικρό. Δεν κούνησαν καν το μικρό τους δακτυλάκι...

Το αντίθετο! Συζητούσαν το ενδεχόμενο να αποδώσουν τις καταπατημένες εκτάσεις του δημοσίου στους... καταπατητές, να αποχαρακτηρίσουν δασικές εκτάσεις. Δεν θέλησαν να στενοχωρήσουν την εκλογική τους πελατεία και δεν έκαναν το παραμικρό για την αυθαίρετη δόμηση. Δεν απομάκρυναν τις χωματερές από τα δάση. Είπαν ότι δεν είχαν κονδύλια για τον καθαρισμό των δασών και τα άφησαν στο έλεος του Θεού...

Παρέλαβαν, είπαν, έναν διαλυμένο δημόσιο τομέα. Και τι έκαναν; Απολύτως τίποτα. Δυστυχώς, ήταν κουρασμένοι από την πρώτη στιγμή που ανέλαβαν την εξουσία. Και η νωθρότητά τους αυτή πέρασε σιγά – σιγά σε όλη την κοινωνία. Θα μείνουν στην ιστορία ως οι άνθρωποι που έκαναν την απραξία επιστήμη. Νιώθουμε πολλοί κουρασμένοι να τους βλέπουμε τόσο κουρασμένους...

Θα φύγουν, είναι απλά και μόνο θέμα χρόνου. Κι αν κάτι ειλικρινά μας θλίβει, είναι το γεγονός ότι δεν είμαστε αισιόδοξοι για το αν αυτοί που θα έρθουν θα είναι λιγότερο κουρασμένοι από αυτούς που θα φύγουν. Τις τελευταίες ημέρες η Αθήνα έχασε τον ήλιο, καθώς τον έκρυψαν οι πυκνοί μαύροι καπνοί της πυρκαγιάς. Το χειρότερο όλων, όμως, είναι ότι αυτή η χώρα έχει χάσει εδώ και καιρό την ελπίδα της...

Θανάσης Μαυρίδης
Capital



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου