Γριπώδης Κοινωνία

Η δυσκολία της Εκκλησίας είναι κατανοητή. Την έχουμε και οι όχι τόσο πιστοί. Καθώς ο ελληνοχριστιανικός πολιτισμός δεν έχει αναπτύξει διαμέτρημα συγκρίσιμο με του αρχαιοελληνικού, καθώς η Αγια-Σοφιά (πέραν του ότι βρίσκεται σε ξένα χέρια) δεν συναγωνίζεται τον Παρθενώνα, βουλιάζουμε όταν «σηκώνουμε τις μεγάλες πέτρες». Και αισθανόμαστε πρόσθετη αμηχανία όποτε ξεπροβάλλει ότι κάποτε στο παρελθόν αυτές τις πέτρες οι νεοπροσήλυτοι στο δόγμα μας τις κατέστρεφαν. Αρκεί ένα βιντεάκι με δώδεκα ενοχλητικά δευτερόλεπτα για να μας θυμίσει πως «γιατί τα σπάσαμε τ΄ αγάλματά των, γιατί τούς διώξαμεν απ΄ τους ναούς των, διόλου δεν πέθαναν γι΄ αυτό οι θεοί». Ο ναός της Αθηνάς λάμπει ακόμη φωτοβόλος - και δεν πρέπει να ανασύρεται από τη σκόνη του χρόνου το ότι κάποτε οι χριστιανοί τον αντιμετώπιζαν όπως οι ταλιμπάν τα βουδιστικά μνημεία.


Γιατί όμως η τόση δυσκολία; Το ερώτημα δεν εντοπίζεται μόνο στο γιατί το κράτος ενδίδει σε ανορθολογικές αντιδράσεις της Εκκλησίας.

Εκτείνεται και στο γιατί η Εκκλησία της Ελλάδος αντιδρά έτσι. Στο κάτω κάτω δεν ευθύνεται για ό,τι άστοχο έγινε στο παρελθόν.

Και ύστερα, γνωρίζει άριστα ότι τα πράγματα έχουν εξελιχθεί και ότι η ίδια έχει προσαρμοστεί στην εξέλιξη.

Οι αφορισμοί ξεχάστηκαν· σε δογματικά ζητήματα γίνονται εκπτώσεις δραστικές.

Πολλοί από τους σημερινούς «πιστούς», και δη οι νέοι, δέχονται από την πίστη μόνον ό,τι δεν τους ενοχλεί: ανέχονται απαθώς τις- ανόητες- μομφές μητροπολιτών κατά του Διαφωτισμού, όχι όμως τις σεξουαλικές απαγορεύσεις.

Η πνευματικότητα στην κοινωνία, που επιζητεί ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος (όπως και στη Σάμο υπογράμμισε), μπορεί να έρθει μόνο με έμφαση σε σύγχρονες αξίες, όχι σε ξεπερασμένες. Μπροστά σ΄ αυτή την αναγκαστική προσαρμογή κάνουν τελικώς καλό στην Εκκλησία αντιδράσεις όπως αυτή για το βίντεο των Μαρμάρων;

Oχι, πιστεύω. Το συγκεκριμένο θέμα βέβαια, καθώς οι Ελληνες είμαστε αδιάφοροι και μειωμένης παιδείας, δεν κάνει ούτε κακό. Τις γενικότερες αναχρονιστικές αντιδράσεις όμως η Εκκλησία μπορεί να τις βρει μπροστά της σε ένα ζήτημα που ίσως αποδειχθεί άκρως ενδιαφέρον για όλους: στη γρίπη και στη μετάληψη. Τι λογής ανευθυνότητα κρύβεται πίσω από τη διαβεβαίωση ότι είναι ακίνδυνη η Θεία Κοινωνία με το ίδιο κουταλάκι- δεκαετίες μετά τον σάλο με τον Λούρο που είχε επισημάνει ότι στους ναούς μεταδιδόταν η φυματίωση;

Πιστεύουν όντως οι ιερείς ότι ο Κύριος διασφαλίζει το άνοσο ή απλώς φοβούνται τη δογματική υποχώρηση της αντίθετης παραδοχής και βασίζονται στην αδυναμία να προσδιορίσει κάποιος πώς κόλλησε;

Και το κράτος; Αυτό τι θα κάνει; Ο,τι με το βίντεο;

Ή προ του κινδύνου να ξεχειλίσουν τα νοσοκομεία θα βρει το θάρρος να θυμίσει ότι ο νόμος του Θεού εφαρμόζεται στους ουρανούς, επί γης όμως ισχύουν οι νόμοι του ανθρώπου;
ΤΟ ΒΗΜΑ