ΟΤΑΝ ξέσπασε η διεθνής κρίση, είχε δημιουργηθεί πολύς θόρυβος γύρω από τις υπέρογκες αμοιβές των χρυσών αγοριών- και κοριτσιών- των επιχειρήσεων, που συχνά ευθύνονταν για την κατάρρευση των επιχειρήσεων που διοικούσαν.Τότε είχε επικρατήσει ένας αυστηρός λόγος ηθικής που καταδίκαζε τις ακρότητες αυτές του καπιταλισμού και υποσχόταν ένα διαφορετικό αύριο, με κλείσιμο της ψαλίδας ανάμεσα στους υψηλόμισθους και τους χαμηλόμισθους των επιχειρήσεων.
Σήμερα, στην πλήρη κορύφωση της κρίσης, αυτός ο λόγος δείχνει να έχει ξεχαστεί. Ασφαλώς κάποια υψηλόβαθμα στελέχη επιχειρήσεων που έβαλαν λουκέτο έμειναν χωρίς δουλειά, αλλά θα αντέξουνφανταζόμαστε- με τόσο πλούτο που είχαν συσσωρεύσει τα προηγούμενα χρόνια. Κατά βάση όμως αυτοί που την πληρώνουν- και πολύ ακριβά μάλιστα- είναι οι απλοί εργαζόμενοι.
Αυτοί απολύονται κατά χιλιάδες, αυτοί καλούνται να δεχθούν περικοπές στις αμοιβές τους, λιγότερες ημέρες εργασίας με μικρότερες αμοιβές και άλλα τέτοια σχήματα που ισοδυναμούν με μείωση μισθών, κάτι πρωτάκουστο για τις τελευταίες γενιές εργαζομένων. Και τους δέχονται αυτούς τους επαχθείς όρους οι περισσότεροι, αφού φοβούνται ότι αλλιώς θα βρεθούν στο ταμείο ανεργίας.
Δυστυχώς πυκνώνουν οι ενδείξεις ότι θα διαψευσθούν όλες οι ελπίδες που είχαν καλλιεργηθεί μετά το ξέσπασμα της κρίσης για ένα πιο ανθρώπινο πρόσωπο του καπιταλιστικού συστήματος στο μέλλον.
TA NEA
Προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν γίνεται αλλιώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα οι εργαζόμενοι τα θύματα της οποιασδήποτε κρίσης, είμαστε για αυτούς αναλώσιμοι, ένα βρωμερό και τρισάθλιο σύστημα προσπαθεί να μας πείσει ότι πρέπει οι παραγωγοί του πλούτου απλά να υπομένουν προσδοκώντας δικαίωση στην μετά θάνατον «ζωή». Σιγά σιγά όμως όλο και περισσότεροι πολίτες συνειδητοποιούν την απάτη του συστήματος και η αντίδραση σε αυτό το αίσχος, δεν θα αργήσει να φουσκώσει!!!