Δευτέρα 29 Ιουνίου 2009

Η «νέα ΕΔΑ» του Αλέκου Αλαβάνου

Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης είναι δυνατόν να πορευτείς ακρωτηριάζοντας τον αριστερό ευρωπαϊσμό της ανανεωτικής αριστεράς;
Αυτή την εβδομάδα να τον πιστέψουμε... Τον Αλέκο που δήλωσε ότι δεν θα απορροφηθεί ο ΣΥΝ από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ισως να έχει τη συναίνεση της πλειοψηφίας του ΣΥΝ να προωθήσουν χωρίς τριγμούς το νέο πολιτικό εγχείρημά του. Τη «νέα ΕΔΑ» που οραματίζεται. Το σίριαλ «θα γίνει - δεν θα γίνει» ο ΣΥΡΙΖΑ ενιαίο κόμμα θα έχει και άλλα επεισόδια.
Όμως, αν η μορφή του νέου εγχειρήματος είναι σημαντικό ζήτημα, πιο σημαντικό είναι το περιεχόμενό του. Αυτό ενδιαφέρει την κοινωνία. Ποια θα είναι η φυσιογνωμία του και η πολιτική του εμβέλεια; Αν μείνουν τα ίδια, το πιθανότερο είναι να βλέπουν τα βουλευτικά έδρανα με τα... κιάλια. Να τα αλλάξουμε λέει ο Αλέκος. Σωστά. Αλλά με ποια «υλικά»; Με τη μαοϊκή ΚΟΕ, την τροτσκιστική ΔΕΑ, την ΚΕΔΑ, την ΑΚΟΑ ή μήπως με το «Κόκκινο» και την... «Ρόζα»;
Όχι, δεν υποτιμάμε το αγωνιστικό πάθος αυτών που παλεύουν για τα πιστεύω τους. Δεν λοιδορούμε αυτές τις ομάδες επειδή η καθεμία δεν ξεπερνά κάποιες δεκάδες άτομα. Δεν αμφισβητούμε την ανιδιοτέλεια αγωνιστών. Αμφισβητούμε το πολιτικό τους πρόταγμα. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης είναι δυνατόν να πορευτείς ακρωτηριάζοντας τον αριστερό ευρωπαϊσμό της ανανεωτικής αριστεράς; Να γυροφέρνεις την ιδέα της αποδέσμευσης ή διάλυσης της Ε.Ε.; Στην Ελλάδα του 2009 είναι δυνατόν να ανοίξεις νέους δρόμους με τα σύγχρονα κακέκτυπα του Μάο και του Τρότσκι;

Είναι, τελικά, «αριστερό» να τάζεις λαγούς με πετραχήλια, ψεύτικους επαναστατικούς παραδείσους, στη γενιά των 700 ευρώ, στους άνεργους, στους απασχολούμενους στα stage; Σε όλους αυτούς που νυχθημερόν επικαλείσαι -και πολύ καλά κάνεις- πως θα συμβάλλεις στη βελτίωση της ζωής τους; Τώρα. Οσο ζουν και όχι στη μετά θάνατον ζωή. Αυτά είναι τα βαρίδια που σέρνει ο ΣΥΝ, οι αιτίες του 4,7%. Τελευταία βγήκαν και άλλα. Οι μηχανισμοί για κατανομή ρόλων στην Κουμουνδούρου ωχριούν μπροστά σε αυτά που συμβαίνουν τελευταία στον ΣΥΡΙΖΑ.

Σε βασίλειο της ίντριγκας έχει μετατραπεί η Βαλτετσίου. Η μάχη της καρέκλας κυριαρχεί. Εδώ που έφθασαν τα πράγματα είναι ή ώρα της ρήξης. Για να αλλάξει πορεία ο ΣΥΝ πρέπει να απεγκλωβιστεί από τον ΣΥΡΙΖΑ. Οσοι θέλουν να κρατήσουν ζωντανή την ιδέα της ανανέωσης πρέπει να ξεκόψουν από το σχήμα, συμμαχικό ή ενιαίο. Οριστικά και αμετάκλητα. Η παραμονή είναι σκιαμαχία.

Μία νέα πορεία του ΣΥΝ είναι εφικτή. Όχι για να επαναλαμβάνει η πλειοψηφία του τα παρακάλια για συνεργασία στην Αλέκα και τον Μαΐλη. Τον νου και την καρδιά του σταλινισμού. Αλλά για να χαράξει ένα εναλλακτικό σχέδιο διακυβέρνησης σε διάλογο με το ΠΑΣΟΚ.

Είναι ο μόνος δρόμος για να ανακάμψει η ανανεωτική αριστερά. Αν όμως ο Αλέκος και ο Αλέξης επιμείνουν στον δικό τους δρόμο ίσως δεν μπουν στη Βουλή. Και τότε μην αρχίσουν να εγκαλούν τα «κακά» τα μέσα ενημέρωσης που δεν παίζουν τις θέσεις μας, το «κακό» ΠΑΣΟΚ που μας παίρνει τους ψήφους, ή τη «κακή» μας μοίρα. Το κεφάλι τους θα φταίει, όπως θα ’λεγε και ο Χαρίλαος
Του Μάκη Κοψίδη



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου