Θράσος

Ο ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ, ήρωας του Μπέκετ, διαπιστώνει ότι είναι δυστυχισμένος. «Τι μου λες; Από πότε;» τον ρωτά ο φίλος του. «Το έχω ξεχάσει», απαντά εκείνος. «Καταπληκτικά τα παιχνίδια της μνήμης», αποφαίνεται ο φίλος. Πράγματι καταπληκτικά. Τι να είχε στο μυαλό του άραγε ο Κώστας Καραμανλής, όταν πριν από τρεις εβδομάδες έλεγε κοιτώντας μας βαθιά στα μάτια μέσα από την τηλεοπτική κάμερα: «Δεν θα βάλω νέους φόρους» κι έπειτα από μια βαθιά ανάσα πρόσθετε: «... εκτός εάν αλλάξουν οι συνθήκες»; Πόσο πολιτικό θράσος κρύβεται πίσω από ένα τέτοιο συνειδητό ψέμα απέναντι στους πολίτες που κυβερνάς; Άλλαξε κάτι τόσο δραματικά τις τελευταίες 20 ημέρες ώστε εκείνη η «τυχαία» βαθιά ανάσα να επιστρατευθεί και να οδηγήσει σε νέο χαράτσι 1,9 δισ.; Κάναμε ότι τον πιστέψαμε τότε, αν και ξέραμε ότι έλεγε ψέματα. Έκανε κι αυτός ότι πίστευε τον εαυτό του, ελπίζοντας ότι θα ξεχάσουμε πολύ γρήγορα.

Δεν είχε το θάρρος να πει την αλήθεια, κι αυτό είναι χειρότερο από το να μη γνωρίζει τι να κάνει με την οικονομία. Διότι την αποτυχία μπορούμε να την δεχθούμε από έναν πρωθυπουργό. Τη μικροκομματική δειλία, όχι.
Νατάσα Μπαστέα