Ο καινούργιος καπιταλισμός της Ν. Υόρκης

Ο καπιταλισμός -στον οποίο μπορεί κανείς να προσθέσει πολλά επίθετα- έχει προσλάβει κατά καιρούς και τόπους πάμπολλα και διαφορετικά χαρακτηριστικά, λόγω των ευρύτερων πολιτικών και οι κοινωνικών συντεταγμένων.
Προσπερνώντας τις ενδιαφέρουσες αυτές διαφοροποιήσεις, που κάθε μία αξίζει έρευνα για Νόμπελ, θα σταθούμε στην εκδοχή του καπιταλισμού, που δημιούργησαν οι επενδυτικές τράπεζες της Νέας Υόρκης μετά το 1992. Η ιδέα δεν ήταν καινούργια. Είχε λειτουργήσει παλαιότερα με το laissez-faire.
Τώρα όμως έχουμε ψηφιακές online αγορές και οικονομολόγους να δημιουργούν χρηματοπιστωτικά «προϊόντα» και τεχνικές υποδομές λειτουργίας, που είναι απολύτως ακατάληπτα και ανεξέλεγκτα ακόμα και από ειδικούς.


Επίσης η μυστικότητα έπαιξε εδώ καταλυτικό ρόλο, αναγορεύοντας μια χούφτα ανθρώπων σε διαχειριστές σημαντικού μέρους της παγκόσμιας αποταμίευσης. Οι άνθρωποι αυτοί διαχειρίστηκαν τρισεκατομμύρια δολάρια, καταφέρνοντας να βάλουν στο χέρι ακόμα και τους... Λαρισαίους.

Ξεπερνώντας τις λεπτομέρειες στις οποίες έχουμε αναφερθεί επανειλημμένως, θα σταθούμε στο πολιτικό υπόβαθρο του «καπιταλισμού της Νέας Υόρκης». Και οι δύο πρόεδροι, ο Μπιλ Κλίντον και ο Τζορτζ Μπους, που δημιούργησαν τις θεσμικές συνθήκες για την παντοδυναμία της Wall Street, έπεσαν και οι ίδιοι στην παγίδα(;), αφού η Νέα Υόρκη εκμεταλλεύθηκε πρώτα και περισσότερο τους ίδιους τους Αμερικανούς.

Ο στόχος, που εν πολλοίς επιτεύχθηκε, ήταν ολόκληροι τομείς της οικονομίας να ελέγχονται από τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και οι αμερικανικές τράπεζες να συγκεντρώσουν στα χέρια τους εκτός από τις εγχώριες και μεγάλο μέρος από τις διεθνείς ροές αποταμίευσης, φυσικά των επενδύσεων και γιατί όχι και της κατανάλωσης. Και τούτο σε όλα τα στάδια (πετρέλαιο, τρόφιμα και άλλα εμπορεύματα).

Οι Αμερικανοί ωστόσο ήταν τα πρώτα θύματα της «φούσκας». Έτσι ο σημερινός πρόεδρος Ομπάμα, που εκλέχθηκε καταγγέλλοντας τη Wall Street, αλλάζει τώρα τους όρους του παιχνιδιού. Το αν θα καταφέρει να «περάσει» από το Κογκρέσο όλο το νέο «πακέτο» των ελέγχων, είναι αμφίβολο.

Η αμερικανική κοινωνία ωστόσο παρακολουθεί στενά την Ουάσιγκτον, γνωρίζοντας ότι το αποτέλεσμα θα κριθεί στις λεπτομέρειες και απαιτώντας να υπάρξουν ουσιαστικές αλλαγές. Το τι είδους καπιταλισμός θα προκύψει στη Ν. Υόρκη, θα το γνωρίζουμε πάντως αρκετά σύντομα.
ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ