Μολυσμένο νερό στη διάθεση των περισσότερων φαντάρων

Στη συντριπτική πλειοψηφία των στρατοπέδων, οι στρατευμένοι έχουν δύο επιλογές: να πίνουν μολυσμένο νερό ή να αγοράζουν εμφιαλωμένο - μόνο τις ώρες που είναι ανοιχτό το ΚΨΜ και με προσωπικό τους κόστος βέβαια. Ο Νίκος Χαραλαμπόπουλος, μέλος της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων μιλά στο TVXS για τις απαράδεκτες συνθήκες υγιεινής των ελληνικών στρατοπέδων, αλλά και τις «χρυσές» δουλειές των εταιρειών που αναλαμβάνουν την προμήθεια νερού.

Σύμφωνα με στοιχεία του Κέντρου Βιολογικών Ερευνών του Στρατού, αλλά και του δικτύου Σπάρτακος, το πρόβλημα εντοπίζεται στη συντριπτική πλειοψηφία των στρατοπέδων ανά την Ελλάδα. Το τελευταίο κρούσμα αποτελεί η μεταφορά 50 νεοσύλλεκτων στα ιατρεία του Κέντρου Εκπαίδευσης Κορίνθου με γαστρεντερίτιδα. Οι φαντάροι κατήγγειλαν ότι αναγκάζονται να παίρνουν μπουκαλάκια νερό από τα μηχανήματα αυτόματης πώλησης του ΚΨΜ, το οποίο όμως λειτουργεί ελάχιστες ώρες. Παράλληλα, ελλείψει χρημάτων, πίνουν νερό από το δίκτυο υδροδότησης το οποίο παρουσιάζει σοβαρά προβλήματα μόλυνσης.

Αντίστοιχα είναι τα προβλήματα και σε άλλα στρατόπεδα, όπως το Κέντρο Εκπαίδευσης Τεθωρακισμένων στην Αυλώνα, όπου έχει διαγνωσθεί ότι το νερό που πίνουν οι φαντάροι είναι μολυσμένο, το Κέντρο Εκπαίδευσης Πυροβολικού στη Θήβα, το Κέντρο Εκπαίδευσης Πεζικού της Ξάνθης κλπ.

Σύμφωνα με καταγγελίες, το «πόσιμο» νερό των περισσότερων στρατοπέδων περιλαμβάνει ποσότητες αρσενικού. Οι στρατευμένοι μπορούν να προμηθεύονται νερό μόνο από τα αυτόματα μηχανήματα, καθώς «είναι τα μοναδικά που εμπιστεύονται», όπως επισημαίνει ο κ. Χαραλαμπόπουλος. Το αποτέλεσμα είναι τα μηχανήματα αυτά να κάνουν χρυσές δουλειές. «Με τιμές από 30 έως 50 λεπτά, τα κέρδη που προκύπτουν για τις εταιρείες που αναλαμβάνουν να τα γεμίσουν υπερβαίνουν ανά στρατόπεδο τα 1.000 ευρώ την ημέρα. Κάτι που φυσικά αποτελεί αντικείμενο συνδιαλλαγής αξιωματικών με εξωτερικούς εργολάβους», καταγγέλλει ο κ. Χαραλαμπόπουλος.

Τα προβλήματα σχετίζονται με το γενικότερο σύστημα υδροδότησης της χώρας. Τα στρατόπεδα βρίσκονται σε σχετικά απομακρυσμένες περιοχές και προμηθεύονται νερό από δίκτυα που είναι αποδεδειγμένα προβληματικά, με συγκεντρώσεις βακτηρίων, αρσενικού και άλλων επικίνδυνων ουσιών, τα οποία έχουν διαγνωσθεί από τις νομαρχίες και τους δήμους.

Τα μέτρα που έχουν ληφθεί είναι ελάχιστα και αποτελούν «ημίμετρα», όπως τα χαρακτηρίζει ο κ. Χαραλαμπόπουλος. Όπως σημειώνει, «σε ορισμένα στρατόπεδα έχουν τοποθετηθεί ψύκτες νερού για να υπάρχει δροσερό νερό για τους φαντάρους, ιδιαίτερα για τους καλοκαιρινούς μήνες. Οι ψύκτες αυτοί όμως τροφοδοτούνται από τα ίδια προβληματικά και μολυσμένα δίκτυα. Σε άλλα στρατόπεδα, ιδιαίτερα στον Έβρο, η τροφοδότηση με νερό πραγματοποιείται με υδροφόρες, οι οποίες είναι ελλιπώς συντηρημένες και το νερό πιθανότατα μεταφέρεται από τα ίδια δίκτυα».

Προ μηνών, πραγματοποιήθηκε μια συνολική καταγραφή των προβλημάτων που αντιμετωπίζονται στα ελληνικά στρατόπεδα, ύστερα από καταγγελίες των στρατευμένων και με διαταγή του Γενικού Επιτελείου Στρατού. Βάσει των αποτελεσμάτων, προβλέφθηκε ένα κονδύλι για την αντιμετώπισή τους. «Από αυτά τα χρήματα, μέχρι σήμερα, έχει δοθεί μόλις το 1/5, το οποίο μάλλον σκορπίζεται συντηρώντας ένα σύστημα συνδιαλλαγής και υπεξαίρεσης χρημάτων από την ιεραρχία στα κατά τόπους στρατόπεδα και ένα ελάχιστο κομμάτι πηγαίνει στη συντήρηση των στρατοπέδων», καταγγέλλει ο κ. Χαραλαμπόπουλος.

Όπως επισημαίνει η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων, «οι φαντάροι στον ελληνικό στρατό παράγουν έργο για το οποίο λαμβάνουν το ποσό των λιγότερων από 9 ευρώ το μήνα και επωμίζονται το κόστος της θητείας το οποίο ανέρχεται σε 800 με 1.000 ευρώ το μήνα για κάθε οικογένεια... Παρ’ όλα αυτά, η ασφάλεια και η υγιεινή τους είναι το τελευταίο που ενδιαφέρει την ιεραρχία».