Το δολάριο και το "Σύνδρομο της Κίνας"

Υπάρχει, άραγε, διαφορά μεταξύ της ρητορικής που χρησιμοποιεί η Κίνα και των πρακτικών που ακολουθεί;
Η Κίνα διαθέτει τεράστιο ποσοστό ομολόγων του αμερικανικού δημοσίου. Αυτό θεωρείται ο πυρήνας των διεθνών ανισορροπιών. Αποτέλεσμα είναι οι συναλλαγματικές και ομολογιακές αγορές εδώ και μήνες να κρέμονται από τα χείλη της Κίνας και από τις απόψεις που εκφράζουν Κινέζοι αξιωματούχοι σχετικά με το δολάριο και την πιθανότητα αυτό να αντικατασταθεί από ένα νέο παγκόσμιο νόμισμα.
Όμως, η τελευταία δήλωση, προερχόμενη από την Κεντρική Τράπεζα της Κίνας, υποστηρίζει ότι "η πολιτική που αφορά στα συναλλαγματικά αποθέματα παραμένει σταθερή".

Ποιες είναι οι πραγματικές πράξεις της Κίνας; Βάσει στοιχείων της Fed, οι ξένοι επενδυτές αύξησαν την έκθεσή τους σε ομόλογα του αμερικανικού δημοσίου κατά 174 δισ. δολάρια το τελευταίο τρίμηνο. Σύμφωνα με την Capital Economics, αυτό σημαίνει ότι η Κίνα εξακολουθεί να αγοράζει αμερικανικά ομόλογα.

Παράλληλα, η Κίνα άφησε το νόμισμά της να ενισχυθεί 20% έναντι του δολαρίου την τελευταία τριετία, από τα μέσα του 2005 έως και σήμερα. Όμως, έως τον Ιούλιο του 2008, όταν οι εξαγωγικές εταιρίες της χώρας βρίσκονταν σε στενότητα, οι Αρχές φρόντισαν να ελέγξουν τη διακύμανση γουάν - δολαρίου. Με δεδομένη την έντονη κινητικότητα του αμερικανικού νομίσματος έναντι των υπόλοιπων στο ίδιο διάστημα, αυτό μπορεί να μεταφραστεί ως σαφής ένδειξη ότι η Κίνα παραμένει δεμένη με το αμερικανικό νόμισμα.
Οι αναλυτές θεωρούν ότι τουλάχιστον για ένα ακόμα 12μηνο η σύνδεση γουάν και δολαρίου θα παραμείνει ως έχει. Μάλλον έχουν δίκιο. Σαφώς η Κίνα έχει τη διάθεση να εξασθενίσει τη θέση του δολαρίου ως παγκόσμιου νομίσματος. Όμως, δεν πρόκειται να το πράξει όταν έχει επενδύσει τόσο μεγάλα κεφάλαια σε δολάρια. Θα περιμένει.


ΠΗΓΗ: FT.com
Copyright The Financial Times Ltd. All rights reserved.




Διαβάστε περισσότερα...

Οι πρωταγωνιστές των μεγάλων σκανδάλων της Wall

Ο Bernard Madoff καταδικάστηκε σε 150 χρόνια κάθειρξη τη Δευτέρα 29 Ιουνίου και είναι ο τελευταίος από σειρά άλλοτε κορυφαία ονόματα της Wall Street, τα οποία κατέληξαν στη φυλακή.
Οι "Financial Times" φροντίζουν να περιγράψουν τα έργα και τις ημέρες, εννέα ακόμη πάλαι ποτέ διάσημων επικεφαλής, οι οποίοι βρέθηκαν κατηγορούμενοι για "ποικιλία" θεμάτων: από insider trading μέχρι κατάχρηση δισ. δολαρίων από επιχειρήσεις και από επενδυτές. Αναλυτικότερα:
Conrad Black
Ο 64χρονος Black έχει εγκλειστεί στην Coleman Low FCI, στη Φλόριντα. Ως ημερομηνία αποφυλάκισής του έχει οριστεί η 30ή Οκτωβρίου 2013.

Ο άλλοτε βαρόνος των ΜΜΕ κατηγορήθηκε για απάτη, καθώς έκλεισε συμφωνίες για πώληση κάποιων εκ των εφημερίδων που είχε στην κατοχή του, λαμβάνοντας όμως "σημαντικές αμοιβές" προς όφελός του. Η έφεσή του θα δικαστεί τον Οκτώβριο του 2009.

Bernard Ebbers

Ο 67χρονος Ebbers έχει εγκλειστεί σε φυλακή του Λος Άντζελες. Ως ημερομηνία αποφυλάκισής του έχει οριστεί η 4η Ιουλίου 2028. Πρώην επικεφαλής της WorldCom, καταδικάστηκε για απάτη το 2005. Στο "απόγειο" της καριέρας του, στις αρχές του 1999, ο Ebbers -γνωστός και με το παρωνύμιο "ο Cowboy των τηλεπικοινωνιών", λόγω της συνήθειάς του να φορά μπότες και τζιν στις γενικές συνελεύσεις και στα meetings- υπολογίζεται ότι "άξιζε" περίπου 1,4 δισ. δολάρια.
John Rigas

Ο 84χρονος John Rigas έχει εγκλειστεί σε φυλακή στη Νότια Καρολίνα. Ως ημερομηνία αποφυλάκισής του έχει οριστεί η 23η Ιανουαρίου 2018. Ίδρυσε την Adelphia Communications Corporation, η οποία υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες καλωδιακές επιχειρήσεις στις ΗΠΑ. Φυλακίστηκε στις 13 Αυγούστου 2007 για απάτη στις συναλλαγές μετοχών του ομίλου. Στη φυλακή βρίσκεται και ο γιος του Timothy Rigas. Έφεσή του απορρίφτηκε τον Μάρτιο του 2008.

Timothy Rigas

Ο 53χρονος Timothy Rigas έχει εγκλειστεί σε φυλακή στη Νότια Καρολίνα. Ως ημερομηνία αποφυλάκισής του έχει οριστεί η 3η Ιουνίου 2022. Φυλακίστηκε στις 13 Αυγούστου 2007 για απάτη στις συναλλαγές μετοχών του ομίλου μαζί με τον πατέρα του.

Eugene Plotkin

Ο 30χρονος Eugene Plotkin έχει εγκλειστεί σε φυλακή στην Καλιφόρνια. Ως ημερομηνία αποφυλάκισής του έχει οριστεί η 13η Φεβρουαρίου 2012. Πρώην αναλυτής επενδύσεων σταθερού εισοδήματος της Goldman Sachs, καταδικάστηκε για insider trading μετοχών της Reebok. Αγαπημένη του συνήθεια ο… χορός αλλά και ο κινηματογράφος, καθώς είχε γυρίσει ντοκιμαντέρ σχετικά με τη δράση των insider traders, λίγο πριν αποκαλυφτεί ότι κι αυτός ανήκε στην εν λόγω ομάδα.

Stanislav Shpigelman

Ο 26χρονος Stanislav Shpigelman έχει εγκλειστεί σε φυλακή της Νέας Υόρκης. Ως ημερομηνία αποφυλάκισής του έχει οριστεί η 12η Νοεμβρίου 2009. Πρώην αναλυτής της Merrill Lynch, καταδικάστηκε για το "πέρασμα" πληροφοριών σχετικά με τη μετοχή της Reebok στον Eugene Plotkin.

Richard Scrushy

Ο 56χρονος Richard Scrushy έχει εγκλειστεί σε φυλακή του Τέξας. Ως ημερομηνία αποφυλάκισής του έχει οριστεί η 8η Ιουνίου 2013. Ήταν διευθύνων σύμβουλος της HealthSouth Corp. και καταδικάστηκε για δωροδοκία του Don Siegelman, κυβερνήτη της Αλαμπάμας. Συνεχίζει να δηλώνει ότι είναι "απόλυτα αθώος", ενώ φρόντισε να γυρίσει και ντοκιμαντέρ (όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να το δουν στο YouTube: "Richard Scrushy Documentary Part 1").

Jeffrey Skilling

Ο 55χρονος Jeffrey Skilling έχει εγκλειστεί σε φυλακή του Κολοράντο. Ως ημερομηνία αποφυλάκισής του έχει οριστεί η 21η Φεβρουαρίου 2028. Καταδικάστηκε για 35 απάτες, insider trading και για άλλα εγκλήματα που συνδέθηκαν άμεσα με την κατάρρευση της Enron. Δήλωσε "αθώος" για όλες τις κατηγορίες. Το δικαστήριο τον έκρινε ένοχο για 19 εγκλήματα. Έχει εφεσιβάλει την απόφαση.

Dennis Kozlowski

Ο 62χρονος Kozlowski έχει εγκλειστεί σε φυλακή της Νέας Υόρκης. Αναμένεται ότι θα καταδικαστεί σε φυλάκιση από 8,5 έως 25 χρόνια. Κρίθηκε ένοχος για 22 αδικήματα τον Σεπτέμβριο του 2005. Ο πρώην επικεφαλής της Tyco κλήθηκε να καταβάλει το ποσό των 167 εκατ. δολαρίων σε πρόστιμα, αποτέλεσμα των υπερβολικών μπόνους που είχε λάβει μεταξύ των ετών 1999 και 2001.


ΠΗΓΗ: FT.com
Copyright The Financial Times Ltd. All rights reserved.






Διαβάστε περισσότερα...

Η κρίση των τροφίμων πλήττει τους φτωχούς

Τι ακριβώς κρύβεται πίσω από την παγκόσμια επισιτιστική κρίση; Αυτές τις ημέρες ακούμε πολλά σχετικά με την παγκόσμια οικονομική κρίση. Υφέρπει ωστόσο και μια άλλη παγκόσμια κρίση, η οποία πλήττει πολύ περισσότερους ανθρώπους.

Τα τελευταία χρόνια, οι τιμές του σίτου, του καλαμποκιού, του ρυζιού και άλλων βασικών ειδών διατροφής διπλασιάστηκαν ή ακόμα και τριπλασιάστηκαν, ενώ χαρακτηριστικό είναι ότι η μεγαλύτερη αύξηση σημειώθηκε τους τελευταίους μόλις μήνες.

Οι υψηλές τιμές των τροφίμων ανησύχησαν ακόμα και τους σχετικά εύπορους Αμερικανούς, ωστόσο είναι πραγματικά καταστροφικές για τις φτωχές χώρες. Εχουν ήδη πραγματοποιηθεί διαμαρτυρίες σε όλο τον κόσμο. Οι χώρες που προμηθεύουν τρόφιμα, από την Ουκρανία ως την Αργεντινή, μείωσαν τις εξαγωγές τους σε μια προσπάθεια να προστατεύσουν την εσωτερική αγορά τους, προκαλώντας οργισμένες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας από τους αγρότες και δυσχεραίνοντας την κατάσταση σε χώρες που εξαρτώνται υπερβολικά από τις εισαγωγές τροφίμων.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Η απάντηση βρίσκεται στις μακροπρόθεσμες τάσεις, στην κακή τύχη και στον κακό χειρισμό της κατάστασης.

Ας ξεκινήσουμε από αυτά που δεν αποτελούν ευθύνη κανενός. Πρώτον, είναι η Κίνα, η οποία είναι τόσο πλούσια που μπορεί για πρώτη φορά να τρέφεται όπως οι δυτικοί και αρχίζει να καταναλώνει μεγάλες ποσότητες κρέατος. Από τη στιγμή που χρειάζεται ζωική τροφή περίπου 700 θερμίδων για να παραχθεί ένα κομμάτι βοδινού κρέατος 100 θερμίδων, αυξάνεται και η συνολική ζήτηση σιτηρών. Δεύτερον, είναι η τιμή του πετρελαίου. Τα σύγχρονα αγροτικά προγράμματα είναι υπερβολικά ενεργοβόρα. Πολλές βρετανικές θερμικές μονάδες (ΒΤU) χρησιμοποιούνται για την παραγωγή λιπασμάτων, για τη λειτουργία των τρακτέρ και για τη μεταφορά αγροτικών προϊόντων στους καταναλωτές. Με την τιμή του πετρελαίου να έχει σκαρφαλώσει στα 100 δολάρια ανά βαρέλι, το ενεργειακό κόστος είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες που οδηγούν στην αύξηση του αγροτικού κόστους.

Οι υψηλές τιμές του πετρελαίου επίσης συνδέονται με την ανάπτυξη της Κίνας και άλλων αναπτυσσόμενων οικονομιών. Αμεσα και έμμεσα, αυτές οι αναπτυσσόμενες οικονομικές δυνάμεις ανταγωνίζονται με τον υπόλοιπο κόσμο για τις «σπάνιες» πηγές, όπως το πετρέλαιο και η αγροτική γη, αυξάνοντας τις τιμές όλων των πρώτων υλών.

Τρίτον, εκδηλώθηκε ένα κύμα ακραίων καιρικών συνθηκών σε πολλές περιοχές-κλειδιά. Ιδιαίτερα η Αυστραλία- η δεύτερη μεγαλύτερη χώρα παγκοσμίως σε εξαγωγές σίτουεπλήγη από έντονη ανομβρία.

Εντάξει, θα έλεγα ότι οι παραπάνω παράγοντες οι οποίοι οδηγούν στην επισιτιστική κρίση δεν αποτελούν ευθύνη κανενός. Αυτό όμως δεν είναι απολύτως αληθές.

Η ανάπτυξη της Κίνας και άλλων αναπτυσσόμενων οικονομιών είναι η κύρια αιτία για την αύξηση των τιμών του πετρελαίου, ωστόσο η εισβολή στο Ιράκ- η οποία θα οδηγούσε σε μείωσή τους, όπως είχαν υποσχεθεί οι υποστηρικτές της- μείωσε τελικά τα αποθέματα πετρελαίου.

Από την άλλη πλευρά, τα ακραία καιρικά φαινόμενα που εκδηλώνονται- ειδικά η ανομβρία στην Αυστραλία- συνδέονται ενδεχομένως με την κλιματική αλλαγή. Οι πολιτικοί και οι κυβερνήσεις λοιπόν που αντιτάχθηκαν στην ανάληψη δράσης για την αντιμετώπιση του φαινομένου του θερμοκηπίου φέρουν ένα μερίδιο ευθύνης για την έλλειψη τροφίμων.

Εκεί ωστόσο όπου οι συνέπειες της κακής διαχείρισης της κατάστασης είναι εμφανείς είναι η αυξανόμενη ζήτηση για αιθανόλη και για άλλα βιοκαύσιμα. Η μετατροπή της σοδειάς σε καύσιμα- η οποία μάλιστα επιδοτείται- υποτίθεται ότι θα συνέβαλε στην ενεργειακή ανεξαρτησία και θα βοηθούσε στον περιορισμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Η υπόσχεση αυτή ωστόσο, όπως γράφει το περιοδικό «Τime», είναι μια «απάτη». Αυτό είναι αληθές κυρίως στην περίπτωση της αιθανόλης από καλαμπόκι: σύμφωνα με τις πλέον αισιόδοξες εκτιμήσεις, για την παραγωγή ενός γαλονιού (4,5 λίτρων) αιθανόλης από καλαμπόκι χρησιμοποιείται περισσότερη ενέργεια από όση περιέχει το γαλόνι. Αυτό συνεπάγεται ότι ακόμα και η φαινομενικά «καλή» πολιτική για τα βιοκαύσιμα, όπως η παραγωγή αιθανόλης από ζαχαροκάλαμο στη Βραζιλία, επιταχύνει την κλιματική αλλαγή, με την αποψίλωση των δασών.

Εν τω μεταξύ, η γη που χρησιμοποιείται για την καλλιέργεια των πρώτων υλών για βιοκαύσιμα δεν είναι διαθέσιμη για την καλλιέργεια γεωργικών προϊόντων που προορίζονται για ανθρώπινη τροφή, με αποτέλεσμα η επιχορήγηση των βιοκαυσίμων να είναι ένας βασικός παράγοντας στην επισιτιστική κρίση. Μπορούμε να το θέσουμε ως εξής: οι άνθρωποι λιμοκτονούν στην Αφρική προκειμένου οι αμερικανοί πολιτικοί να φλερτάρουν με τους ψηφοφόρους στα κράτη που η οικονομία τους στηρίζεται στη γεωργία.

Α, και σε περίπτωση που αναρωτιέστε, όλοι οι υποψήφιοι για το προεδρικό χρίσμα στις αμερικανικές εκλογές είναι απαράδεκτοι όσον αφορά το συγκεκριμένο ζήτημα. Και κάτι ακόμα: ένας λόγος που η επισιτιστική κρίση έγινε τόσο σοβαρή τόσο γρήγορα είναι ότι οι βασικοί παίκτες στον τομέα των σιτηρών νιώθουν εφησυχασμένοι.

Οι κυβερνήσεις και οι ιδιώτες έμποροι σιτηρών συνήθιζαν να καταρτίζουν έναν λεπτομερή κατάλογο των απαιτούμενων εργασιών ώστε να είναι προετοιμασμένοι σε περίπτωση που μια κακή σοδειά προκαλούσε ξαφνική έλλειψη τροφίμων. Με το πέρασμα των χρόνων ωστόσο αυτή η προληπτική απογραφή εγκαταλείφθηκε, κυρίως διότι όλοι πίστευαν πλέον ότι οι χώρες οι οποίες πλήττονταν από κακή σοδειά είχαν τη δυνατότητα να εισαγάγουν τα τρόφιμα που χρειάζονταν. Αυτό όμως δημιουργεί μια τροφική ισορροπία ευάλωτη σε μια κρίση που θα πλήξει ταυτόχρονα πολλές χώρες.

Τι πρέπει να γίνει; Προτεραιότητα είναι να δοθεί μεγαλύτερη βοήθεια στους ανθρώπους οι οποίοι βρίσκονται σε κατάσταση εξαθλίωσης: ήδη, το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Επισιτισμού του ΟΗΕ (WFΡ) απηύθυνε έκκληση για περισσότερη οικονομική βοήθεια.

Δεν μπορούμε ωστόσο να πούμε με σιγουριά τι μπορεί να γίνει. Το φθηνό φαγητό, όπως και το φθηνό πετρέλαιο, ίσως και να ανήκουν πλέον στο παρελθόν.

Ο κ. Πολ Κρούγκμαν είναι καθηγητής Οικονομικών και Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον.



Διαβάστε περισσότερα...

«Εσχάτη προδοσία η άρνηση της κλιματικής αλλαγής»

Οσοι καταψήφισαν το νομοσχέδιο της κυβέρνησης Ομπάμα για το κλίμα διαφωνούν εν γένει με την ιδέα ότι χρειάζεται πράγματι να κάνουμε κάτι για τις εκπομπές αερίων που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Ακούγοντας την επιχειρηματολογία τους, δεν μπορούσα παρά να σκεφτώ ότι η στάση τους συνιστά προδοσία, εσχάτη προδοσία κατά του πλανήτη.

Για να αντιληφθεί κανείς σε πλήρη έκταση την ανευθυνότητα και την ανηθικότητα αυτής της θέσης θα πρέπει να λάβει υπόψη του τα συμπεράσματα των πρόσφατων επιστημονικών ερευνών για τις κλιματικές αλλαγές. Είναι γεγονός ότι το κλίμα αλλάζει με ρυθμούς ταχύτερους από αυτούς που προέβλεπαν και οι πιο δυσοίωνες εκτιμήσεις.

Σύμφωνα με ορισμένες εξ αυτών, η καταστροφή, δηλαδή η άνοδος της θερμοκρασίας σε ασύλληπτα επίπεδα, αποτελεί την πιθανότερη εξέλιξη αν ακολουθήσουμε τη σημερινή μορφή ανάπτυξης. Το ερευνητικό κέντρο ΜΙΤ προέβλεπε παλαιότερα ότι η θερμοκρασία θα αυξηθεί ως το τέλος του αιώνα λίγο περισσότερο από 4 βαθμούς Κελσίου. Τώρα κάνει λόγο για 9 βαθμούς.

Οι αιτίες είναι η μεγαλύτερη του αναμενόμενου αύξηση των αερίων του θερμοκηπίου και η μικρότερη της εκτιμώμενης ικανότητα των ωκεανών να απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα. Επιπλέον φαίνεται ότι το φαινόμενο του θερμοκηπίου ανατροφοδοτείται με αποτέλεσμα να λιώνουν οι πάγοι των αρκτικών περιοχών και να απελευθερώνουν ακόμη μεγαλύτερες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Με απλά λόγια βρισκόμαστε ενώπιον ενός απολύτως υπαρκτού κινδύνου που απειλεί τον ίδιο τον ανθρώπινο πολιτισμό. Αν, όμως, παρακολουθούσε κάποιος τις συζητήσεις που έγιναν στη Βουλή των Αντιπροσώπων θα έβλεπε ανθρώπους οι οποίοι επιμένουν να αγνοούν την αλήθεια και επικαλούνται τα πιο απίθανα επιχειρήματα. Μάλιστα ο βουλευτής Πολ Μπράουν χαρακτήρισε την κλιματική αλλαγή μια «απάτη την οποία διαπράττει η επιστημονική κοινότητα».

Θα έλεγα ότι πρόκειται για μια τρελή θεωρία συνωμοσίας, αλλά θα αδικούσα εκείνους οι οποίοι υποστηρίζουν ανάλογες θεωρίες. Για να ισχυριστεί κανείς κάτι τέτοιο θα πρέπει να πιστεύει ότι χιλιάδες επιστήμονες έχουν γίνει πιόνια μιας μυστικής ομάδας τόσο ισχυρής που έχει καταφέρει να πείσει ψευδώς τον κόσμο για τις αλλαγές που συντελούνται στον πλανήτη. Και όμως, αυτός ο ισχυρισμός έγινε δεκτός με χειροκροτήματα από μερίδα των βουλευτών.

Θυμάστε την εποχή που η κυβέρνηση Μπους χαρακτήριζε την τρομοκρατία «υπαρξιακή απειλή» για την Αμερική; Εκείνη η θέση ήταν όντως υπερβολική, όμως σήμερα η απειλή της κλιματικής αλλαγής είναι μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα. Οσοι σκοπίμως αρνούνται την ύπαρξή της θέτουν σε πολύ μεγάλο κίνδυνο τις μελλοντικές γενιές, καθώς διατείνονται ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας. Αν αυτό δεν είναι προδοσία, τότε τι είναι;



Διαβάστε περισσότερα...

Εγκρίθηκαν επενδύσεις ύψους 8,3 εκ. ευρώ στην Πελοπόννησο

Συνεδρίασε νωρίτερα σήμερα (Τρίτη), υπό την προεδρία του περιφερειάρχη Πελοποννήσου Νίκου Αγγελόπουλου, η γνωμοδοτική επιτροπή του αναπτυξιακού νόμου και ενέκρινε 14 αιτήσεις ιδιωτικών επενδύσεων, του δευτερογενούς τομέα σε Κορινθία, Λακωνία, Αρκαδία και Μεσσηνία, συνολικού κόστους 8.359.233,79 ευρώ, δημόσιας δαπάνης 4.556.196,27 ευρώ και επιδότησης χρηματοδοτικής μίσθωσης 264.582,00 ευρώ, που φθάνει το 57,67 %.
Επίσης κατά την ίδια συνεδρίαση εγκρίθηκε η ολοκλήρωση και έναρξη παραγωγικής λειτουργίας έξι επενδύσεων που έχουν υπαχθεί στις διατάξεις της Α' φάσης του αναπτυξιακού νόμου κι έγινε η οριστικοποίηση του κόστους αυτών, στο ποσό των 5.869.459 ευρώ εκ του οποίου
η δημόσια δαπάνη φτάνει τα 2.446.457 ευρώ. Και δύο επενδύσεων που έχουν υπαχθεί στις διατάξεις της Β φάσης του αναπτυξιακού νόμου 3299/04 κι έγινε η οριστικοποίηση του κόστους αυτών στο ποσό των 478.030,00 ευρώ εκ του οποίου η δημόσια δαπάνη φτάνει τις 221.843 ευρώ.

www.kathimerini.grμε πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ






Διαβάστε περισσότερα...

Θρίλερ

«ΔΙΑΣΗΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ο άνθρωπος που εργάστηκε σκληρά όλη του τη ζωή για να τον αναγνωρίζουν και μετά φόρεσε μαύρα γυαλιά για να μην τον αναγνωρίζουν», έλεγε ένας κωμικός. Αυτή η αντίφαση έφθασε στο ζενίθ στην περίπτωση του Μάικλ Τζάκσον- ενός παιδιού που έγινε προϊόν ευρείας κατανάλωσης, ενός ανθρώπου που έζησε στην περιοριστική ελευθερία του αμερικάνικου ονείρου, ενός σταρ που κατέκτησε την υπέρτατη δόξα και την πλήρωσε ακριβά. Η Αμερική ετοιμάζεται για τη μεγαλύτερη κηδεία από την εποχή του Έλβιςκαι αυτή τη φορά, καθώς εκατομμύρια πολίτες χάνουν δουλειές και σπίτια, οι αφορμές για δάκρυα είναι πολύ περισσότερες. Μια ζωή υποδουλωμένη στη φήμη, ένας ψυχισμός

διαταραγμένος, ένα σώμα κατακρεουργημένο, μια περίεργη σεξουαλική ζωή και ένα μυστηριώδες τέλος καταναλώνονται αχόρταγα, προς επίρρωσιν της διαπίστωσης ότι όπως οι κανίβαλοι πρόσφεραν θυσία τον νεκρό πρόγονό τους στους θεούς έτσι και οι σύγχρονοι άνθρωποι κατασκευάζουν είδωλα για να τα κατασπαράξουν. Αυτό το 50χρονο παιδί με τη διαλυμένη ψυχή και τα θλιμμένα μάτια είναι το απόλυτο σύμβολο μιας εποχής που, καθώς όλα διαλύονται, μοιάζει όλο και περισσότερο με θρίλερ.
Νατάσα Μπαστέα




Διαβάστε περισσότερα...

Παράδεισος για μαύρο χρήμα

Πλυντήριο μαύρου χρήματος άνω των 5 δισ. ευρώ τον χρόνο, που προέρχεται από παράνομες δραστηριότητες (εμπόριο ναρκωτικών και όπλων, πορνεία κ.ά.), είναι η Ελλάδα.
Κλιμάκιο της Ομάδας Χρηματοπιστωτικής Δράσης για την καταπολέμηση του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος (FΑΤF), που λειτουργεί στο πλαίσιο του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), αξιολόγησε τη χώρα μας σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος και, σύμφωνα με πληροφορίες, την άφησε μετεξεταστέα. Τη μεγάλη έκταση της διαφθοράς στην Ελλάδα επιβεβαιώνουν και τα τελευταία στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας. Αυτά δημοσιεύθηκαν χθες και δείχνουν ότι η χώρα μας υποχωρεί συνεχώς στους δείκτες καταπολέμησης της διαφθοράς.

Οι ελεγκτές της FΑΤF (Financial Αction Τask Force), σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, επισκέφθηκαν την Αθήνα πριν από περίπου δύο μήνες, στα πλαίσια της προγραμματισμένης ανά διετία αξιολόγησης της Ελλάδας. Κατά την ολιγοήμερη παραμονή τους δεν διαπίστωσαν πρόοδο της χώρας ούτε στην καταπολέμηση του ξεπλύματος ούτε στην αντιμετώπιση των αδυναμιών του ελληνικού ελεγκτικού συστήματος, όπως τις είχαν περιγράψει στην προηγούμενη έκθεσή τους τον Ιούλιο του 2007.

Τι λέει η έκθεση
Η νέα έκθεση της FΑΤF θα κινείται στα ίδια επίπεδα με την προηγούμενη, η οποία μεταξύ άλλων διατύπωνε:

● Έντονες αμφιβολίες για το αν η διάρθρωση και το δυναμικό της Ανεξάρτητης Αρχής για την Καταπολέμηση της Νομιμοποίησης Εσόδων από Παράνομες Δραστηριότητες, δηλαδή της ελληνικής αρχής για την καταπολέμηση του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος, της επιτρέπουν να φέρνει επιτυχώς εις πέρας τα καθήκοντα και τις λειτουργίες της. Ωστόσο, η FΑΤF αναγνώριζε ότι η Αρχή είχε λάβει από την Πολιτεία διευρυμένες εξουσίες και αρμοδιότητες.

Και διαπίστωνε:

● Ανεπάρκεια του συστήματος πρόληψης του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος. Ειδικότερα, αναφερόταν στην έκθεση ότι το σύστημα της ταυτοποίησης πελατών του χρηματοπιστωτικού συστήματος ήταν ανεπαρκές σε σχέση με τα διεθνή στάνταρντ.

● Περιορισμένο συνολικό αριθμό ύποπτων συναλλαγών που υποβάλλονται στην Αρχή προς διερεύνηση. Μάλιστα, στην έκθεση αναφερόταν ότι σχεδόν όλες οι αναφορές για ύποπτες συναλλαγές φθάνουν στην Αρχή από το τραπεζικό σύστημα, καθώς και ότι ελάχιστες είναι οι αναφορές από άλλους κλάδους του χρηματοπιστωτικού συστήματος, όπως οι χρηματιστηριακές εταιρείες, οι ασφαλιστικές εταιρείες και τα συμβολαιογραφικά γραφεία.

● Ότι τα έσοδα των κυκλωμάτων πορνείας, διακίνησης ναρκωτικών, λαθρεμπορίου τσιγάρων και οινοπνευματωδών ποτών στην Ελλάδα υπολογίζονται σε 1,6 δισ. ευρώ ετησίως. Έτσι, το συνολικό ποσό από όλες τις παράνομες δραστηριότητες είναι ένα «πολύ σημαντικό ποσό» αναφερόταν στην έκθεση. Να σημειωθεί ότι αρμόδιοι για την καταπολέμηση του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος εκτιμούν ότι ξεπερνά τα 5 δισ. ευρώ ετησίως.

● Ότι στο ξέπλυμα βρώμικου χρήματος στην Ελλάδα γίνεται ευρεία χρήση τραπεζών, χρηματιστηριακών εταιρειών, εταιρειών αμοιβαίων κεφαλαίων, υπεράκτιων εταιρειών (offshore), ανταλλακτηρίων συναλλάγματος, νεοϊδρυόμενων εταιρειών και εταιρειών εμπορίας πολύτιμων μετάλλων.

Να σημειωθεί ότι τον περσινό Ιούλιο η κυβέρνηση, στα πλαίσια της εναρμόνισης της ελληνικής νομοθεσίας με την ευρωπαϊκή στα θέματα καταπολέμησης του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος, είχε ψηφίσει στη Βουλή ειδικό νομοσχέδιο. Βασικό σημείο του νομοσχεδίου ήταν η κατάργησης της Ανεξάρτητης Αρχής για την καταπολέμηση του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος, στην οποία προΐστατο ο εισαγγελέας κ. Γ. Ζορμπάς, και η αντικατάστασή της με ειδική επιτροπή, στην οποία θα προΐστατο εν ενεργεία εισαγγελικός λειτουργός. Η κυβέρνηση είχε κατηγορηθεί τότε ότι προχώρησε σε αυτήν την αλλαγή μόνο και μόνο για να «εκπαραθυρώσει» τον κ. Ζορμπά, επειδή την είχε φέρει σε δύσκολη θέση με το πόρισμά του για το σκάνδαλο των ομολόγων.

ΟΙ ΕΛΕΓΚΤΕΣ

της FΑΤF επισκέφθηκαν την Αθήνα πριν από περίπου δύο μήνες, στα πλαίσια της προγραμματισμένης ανά διετία αξιολόγησης της Ελλάδας


Οι μέθοδοι ξεπλύματος στην Ελλάδα

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΕΣ μέθοδοι ξεπλύματος βρώμικου χρήματος που, σύμφωνα με τις ελληνικές διωκτικές αρχές, ακολουθούνται στην Ελλάδα είναι:

● Η αγορά πολυτελών ακινήτων με δανεισμό στην αντικειμενική τιμή τους και η πώλησή τους στη συνέχεια στην αγοραία αξία τους. Η διαφορά μεταξύ της αντικειμενικής και της αγοραίας αξίας είναι ένα ποσό που ξεπλένεται.

● Η αγορά τυχερών λαχνών από τυχερούς και η εξαργύρωσή τους από τα παράνομα κυκλώματα. Για παράδειγμα, το κύκλωμα πλησιάζει έναν υπερτυχερό του λαχείου και έναντι αμοιβής τού αγοράζει τον τυχερό λαχνό (του καταβάλλει όλο το ποσό του κέρδους συν μια προμήθεια π.χ. 20%). Με αυτόν τον τρόπο το κύκλωμα ξεπλένει ποσό ίσο με το κέρδος του λαχείου.

● Η δημιουργία εικονικών επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών. Οι εταιρείες αυτές εμφανίζονται να πραγματοποιούν πολύ υψηλό τζίρο, ο οποίος όμως είναι εικονικός. Τα έσοδα της επιχείρησης είναι τα «πλυμένα» κέρδη από την παράνομη δραστηριότητα.

● Η τοποθέτηση χρημάτων στο Χρηματιστήριο μέσω αγορών μετοχών. Η αγορά μετοχών απαλλάσσεται από το πόθεν έσχες. Τα κυκλώματα προχωρούν σε αγοραπωλησίες μετοχών μεταξύ τους, σε προσυμφωνημένες υψηλότερες τιμές, ξεπλένοντας έσοδα από παράνομες δραστηριότητες και βαφτίζοντάς τα χρηματιστηριακά κέρδη.

● Το εμπόριο πολύτιμων μετάλλων. Τα παράνομα κυκλώματα αγοράζουν από τη μαύρη αγορά ράβδους χρυσού, τις οποίες στη συνέχεια διοχετεύουν σε χρυσοχοεία με τη συνεργασία εταιρειών εμπορίας πολύτιμων μετάλλων.


Άλμα στη διαφθορά, βουτιά στους δείκτες διακυβέρνησης στην Ελλάδα

ΟΛΟ ΚΑΙ πιο χαμηλά βουλιάζει στους δείκτες διαφθοράς η Ελλάδα. Όπως δείχνει η έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας με τίτλο «Παγκόσμιοι Δείκτες Διακυβέρνησης 1996-2008», που είδε χθες το φως της δημοσιότητας, η χώρα μας τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει επιδείνωση και στους έξι σχετικούς δείκτες.

Συγκεκριμένα, οι έξι δείκτες στους οποίους η Ελλάδα εμφανίζει επιδείνωση, είναι οι εξής:

● Έλεγχος διαφθοράς: Αφορά το κατά πόσο δημόσιοι λειτουργοί εκμεταλλεύονται τη θέση τους για προσωπικό όφελος. Το 2003 ο δείκτης αυτός στην Ελλάδα- σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα- βρισκόταν στο 71,4 (δηλαδή το 71,4% των υπόλοιπων χωρών που μετρούνται βρίσκονταν σε χειρότερη θέση), ενώ το 2008 υποχώρησε στο 60,9 (δηλαδή πλέον μόλις το 60,9% των χωρών βρίσκονται σε χειρότερη θέση, άρα η Ελλάδα έπεσε στη σχετική κατάταξη).

● Εφαρμογή του νόμου: Κατά πόσο υπάρχει εμπιστοσύνη στους νόμους, περιλαμβανομένων και όσων αφορούν το δικαίωμα ιδιοκτησίας, καθώς και τη λειτουργία της Αστυνομίας και της Δικαιοσύνης. Η κατάταξη της Ελλάδας υποχώρησε από το 75,7 το 2003, στο 73,2 το 2008.

● Ελευθερία έκφρασης: Μετράει το κατά πόσο οι πολίτες μια χώρας μπορούν να συμμετέχουν στην επιλογή της κυβέρνησής τους, καθώς και η ελευθερία έκφρασης που έχουν. Ο δείκτης αυτός στην Ελλάδα, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, υποχώρησε από το 76,4 το 2003 στο 73,6 το 2008.

● Πολιτική σταθερότητα: Δείχνει την πιθανότητα να αποσταθεροποιηθεί η κυβέρνηση από βίαια γεγονότα, περιλαμβανομένης και της τρομοκρατίας. Ο δείκτης αυτός επιδεινώθηκε στην Ελλάδα από το 64,4 το 2003 στο 56,9 το 2008.

● Αποτελεσματικότητα κυβέρνησης: Μετράει την ποιότητα των δημόσιων υπηρεσιών, την ικανότητα των δημοσίων υπαλλήλων και την ανεξαρτησία τους από πολιτικές πιέσεις. Ο δείκτης για την Ελλάδα υποχώρησε από το 77,3 το 2003 στο 70,6 το 2008.

● Ποιότητα εποπτείας: Πρόκειται για την ικανότητα της κυβέρνησης να παρέχει επαρκές εποπτικό πλαίσιο, ώστε να ευνοεί την ανάπτυξη πρωτοβουλιών στον ιδιωτικό τομέα. Ο δείκτης αυτός υποχώρησε για την Ελλάδα από το 80 το 2003 στο 74,9 το 2008.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Σπύρος Δημητρέλης



-
Διαβάστε περισσότερα...

«Οικονομική αστυνομία» για φόρους και εισφορές

ΣTH δημιουργία ενιαίου φορέα για την αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής και της φοροδιαφυγής, αλλά και της είσπραξης των ληξιπρόθεσμων χρεών προς το Δημόσιο προχωρεί η κυβέρνηση.
Το συγκεκριμένο μέτρο θα περιλαμβάνεται σε «πακέτο» διαρθρωτικών παρεμβάσεων στην οικονομία, που θα ανακοινωθεί στα τέλη Σεπτεμβρίου. Στις αλλαγές αυτές, που προανήγγειλε χθες ο υπουργός Οικονομίας Γ. Παπαθανασίου, περιλαμβάνονται επίσης ο διαχωρισμός των υπηρεσιών συντάξεων και υγείας στα ασφαλιστικά ταμεία και οι παρεμβάσεις στην αγορά εργασίας σε περιοχές που πλήττονται εντονότερα από την ανεργία. Σύμφωνα με πληροφορίες,
υιοθετούνται πολλές από τις προτάσεις των φορέων, όπως η ευελιξία στο ωράριο και τη μισθολογική πολιτική. Παράλληλα θα υπάρξουν κίνητρα για την παραμονή των εργαζομένων στην εργασία, ενώ θα επανεξετασθούν βαρέα- ανθυγιεινά και αναπηρικές συντάξεις. Ο υπουργός δήλωσε ότι τα μέτρα θα προχωρήσουν ανεξαρτήτως πολιτικού κόστους, καθώς η κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη να εγκαταλείψει ή να μεταθέσει τον στόχο για μείωση του ελλείμματος στο 3,7% του ΑΕΠ εφέτος και κάτω από το 3% του ΑΕΠ το 2010.
Express



Διαβάστε περισσότερα...

Ένα κραχ για τους επόμενους 18 μήνες;

Το Δεκέμβρη που μας πέρασε είχαμε χαμηλό τιμής πετρελαίου στα 35,13 δολάρια ενώ πριν λίγες μέρες είχαμε υψηλό 73,90 δολάρια το βαρέλι. Έχουμε μια άνοδο που ξεπερνάει το 100%.
Αυτό έχει να συμβεί από τον Ιούλιο του 2008, όταν μέσα σε δώδεκα μήνες η τιμή του πετρελαίου εκτινάχθηκε από τα 70 δολάρια στα 148.
Τον Οκτώβριο του 2008, όπως θα θυμάστε, ακολούθησε το μεγαλύτερο κραχ στην νεότερη χρηματιστηριακή ιστορία. Ο S&P 500 από τις 1200 μονάδες προσγειώθηκε σε ένα μήνα στις 850 μονάδες. Μια πτώση κοντά στο 30%.
Η στατιστική συσχέτιση μεταξύ τιμής πετρελαίου και χρηματιστηριακών αγορών είναι ιδιαίτερα αρνητική για την πορεία των τελευταίων. Η άνοδος της τιμής του μαύρου χρυσού μοιάζει με ένα τρομοκρατικό χτύπημα, που εξελίσσεται αργά σε διάστημα ενός 18μήνου...
Από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 και μετά, κάθε φορά που η τιμή του πετρελαίου ανέβηκε μέσα σε ένα δωδεκάμηνο τουλάχιστον 100%, εντός του διαστήματος του επομένου 18μηνου οι χρηματιστηριακές αγορές υπέστησαν μια μηνιαία πτώση της τάξης του 27% κατά μέσο όρο.
Πάνω σε αυτή την παραδοχή στηρίζεται το βιβλίο Stephen Leeb, “The Oil Factor” που κυκλοφόρησε πριν μερικά χρόνια. Για να εξηγήσει τι ακριβώς εννοεί ο συγγραφέας, αναφέρει τα παραδείγματα του 2000 που ήταν το πιο πρόσφατο όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο και του 1974. Στις χρονιές αυτές όντως μέσα σε ένα δωδεκάμηνο η τιμή του πετρελαίου διπλασιάστηκε.

Μέσα στους 18 μήνες που ακολούθησαν το Φεβρουάριο του 2000 που έλαβε χώρα ο διπλασιασμός της τιμής κατά το χειρότερο μήνα το χρηματιστήριο έχασε 34%. Στην πτώση που ακολούθησε το διπλασιασμό της τιμής το Ιούνιο του 1973 η χειρότερη μηνιαία πτώση έφτασε το 26%. Αθροίζοντας το 34 και το 26 και διαιρώντας με το δυο έχουμε 30. Με τον τρόπο αυτό βγαίνει το 27%.
Στην πτώση του S&P 500 που ακολούθησε την κορυφή του 2000 οι χειρότεροι μήνες ήταν ο Φεβρουάριος και ο Σεπτέμβριος του 2001.

Από την άλλη πλευρά βέβαια στην περίοδο που ακολουθεί την ημερομηνία της εντός 12μηνου διπλασιασμού της τιμής του πετρελαίου, η άνοδος ποτέ δεν ξεπέρασε το 4%.

Με λίγα λόγια κάθε φορά που διπλασιάζεται η τιμή του πετρελαίου και κάποιος αγοράζει μετοχές ποντάρει στην πιθανότητα να έχει κέρδη της τάξης του 4% ενώ ρισκάρει απώλειες της τάξης του 27%.
capital gr.



Διαβάστε περισσότερα...

Δυσοίωνες προβλέψεις από την Παγκόσμια Τράπεζα

Η Παγκόσμια Τράπεζα αναθεώρησε προς τα κάτω τις προβλέψεις της εκτιμώντας ότι το παγκόσμιο ΑΕΠ φέτος και σε σύγκριση με πέρυσι θα συρρικνωθεί σε ποσοστό -3%, εν μέσω μάλιστα «προοπτικών ολοένα σκοτεινότερων» ειδικά για τις αναπτυσσόμενες οικονομίες του πλανήτη.

Υπενθυμίζεται ότι η προγενέστερη πρόβλεψη του ίδιου φορέα αναφερόταν σε συρρίκνωση σε ποσοστό -1,75%. «Έχει ξεκινήσει η φάση συρρίκνωσης της διεθνούς οικονομίας, φέτος, σε ποσοστό μεγαλύτερο του αρχικώς εκτιμηθέντος από εμάς, ενώ ειδικά οι φτωχοί θα πληγούν δεινά από συνεχή «κύματα εντάσεων στο οικονομικό πεδίο», ενώ «θα επιβραδυνθεί κι η ανάπτυξη στις αναπτυσσόμενες οικονομίες», δήλωσε ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας κ. Ρόμπερτ Ζέλικ.

Για την τελευταία κατηγορία οικονομιών, επισημάνθηκε ταυτοχρόνως ότι «στα θέματα εμβασμάτων μεταναστών τους και ξένων επενδύσεων στο έδαφός τους», η κατάσταση «από τα τέλη του 2010 (σταδιακά) θα βελτιωθεί».

«Γενικά, στη διάρκεια του 2010 θα παρατηρηθεί ανάπτυξη» για τη διεθνή οικονομία, «με έναν ρυθμό, πάντως, ο οποίος δεν είναι δυνατόν από σήμερα κιόλας να προβλεφθεί», συμπεραίνεται από την Παγκόσμια Τράπεζα
Πηγή:Α.Π.Ε.



-
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΑΜΠΙΝΓΚ ΕΊΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ

Ακόμα και σήμερα, δε μπορώ να διανοηθώ διακοπές χωρίς ένα sleeping-bag.

Όπως επίσης & το «Ελεύθερο Κάμπινγκ Απαγορεύεται».

Σπηλιές, παραλίες, κιθάρες, οκλαδόν ή ξαπλωμένος στην αμμουδιά, δίπλα σε μία φωτιά, να περιμένεις να δεις την Ανατολή του Ήλιου…

Κάποτε με ένα sleeping-bag «στην πλάτη», τώρα στο πορτ-μπαγκάζ του αυτοκινήτου. Μαζί με μια σκηνή.

Αυτό το καλοκαίρι θα είναι το πρώτο της ζωής μου που θα κάνω διακοπές σε «4 τοίχους» κατά Πήλιο μεριά, αλλά όταν αυτοί οι «4 τοίχοι» θα είναι μία ερωτική φωλίτσα &…

Ξέφυγα – σόρι – στο θέμα μας.

Το Σάββατο της 4ης Ιουλίου λοιπόν, διοργανώνεται στα Χανιά ένα event - «μια πολύχρωμη γιορτή για να διεκδικήσουμε το δικαίωμα να απολαμβάνουμε υπεύθυνα τη φύση».

Σκοπός της «γιορτής» αυτής, είναι να αναδείξει το εξής:

«ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΑΜΠΙΝΓΚ ΕΊΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ».

Το κάποτε αυτονόητο «Ελεύθερο Κάμπινγκ», σήμερα διεκδικείται.

Διεκδικείται γιατί από «δικαίωμα», έγινε «ελεγχόμενο – κατά περιπτώσεις απαγορευμένο», στο όνομα της «ανευθυνότητας των ελεύθερων παραθεριστών».

«Το δικαίωμα να απολαμβάνουμε υπεύθυνα τη φύση» διεκδικείται.

Δηλαδή υπάρχει παραθεριστής που να «απολαμβάνει τη φύση Ανεύθυνα»;

Υπάρχει παραθεριστής που δε θα σεβαστεί & περιποιηθεί τον τόπο που θα πάει, θα ξαναπάει & θα ‘’ξαναματαπάει’’ με τα παιδιά του;
.
Από τη μία «Ζήτω το Φυσικό Περιβάλλον» & από την άλλη «Όχι διακοπές στο Φυσικό Περιβάλλον».

Οι αυτοαναιρέσεις είναι - κατ’ ελάχιστο – δείγμα έλλειψης σοβαρότητας…

Δυστυχώς, από την Πολιτεία.

Καλές διακοπές σε Όλες & Όλους σας

Submitted by ENVIRONMENT.GR


Διαβάστε περισσότερα...

Μην τρώμε κουτόχορτο

Οι Έλληνες πάσχουν καθώς η εργασία τους είναι επισφαλής, δουλεύουν σαν δούλοι, χρωστάνε στις τράπεζες, πληρώνουν για την υγεία, πληρώνουν για την παιδεία και σύνταξη δεν έχουν. Δεν έχουν λεφτά να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Η γενιά που έρχεται θα ζήσει χειρότερα από τη δική μας.
Αυτή η πολιτική εφαρμόζεται στην Ελλάδα εδω και 2 δεκαετίες τουλάχιστον. Αν θες να δώσεις δουλειά στα 'Ελληνόπουλα' πρέπει να την ανατρέψεις. Πρακτικά πράγματα: Δημόσιες Επενδύσεις στις υποδομές και όχι 'ενισχύσεις' χωρίς αντίκρυσμα στον κρατικοδίαιτο ΣΕΒ. Ασφάλεια στην εργασία. Να σταματήσει η εκμετάλευση των νέων μέσω των stage. Να Φορολογηθεί η περιουσία της Εκκλησίας. Τα χρήματα να πάνε στην παιδεία και στην υγεία. Κοινωνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος. Να πάνε στη φυλακή αυτοί που καρπώθηκαν τις μίζες από τη Siemens, το Βατοπέδι, τα ομόλογα των ταμείων, τις δρομολογήσεις στις άγονες γραμμές κλπ. να δώσεις μια ανάσα πολιτισμού.
Αυτά ας κάνουμε πρώτα. Αυτή ας είναι η προτεραιότητα.
Τα περί μεταναστών και άλλων δαιμονίων είναι τα παραμύθια με τους δράκους για να κοιμούνται τα μικρά παιδιά.

Ένα παράδειγμα και ας μοιάζει άσχετο.
Πριμοδότησαν τις αντιπροσωπείες αυτοκινήτων με την μείωση του τέλους ταξινόμησης. Ενίσχυσαν τον εθνικό πλούτο ή τους ντόπιους αντιπροσώπους και τους γερμανούς και ιάπωνες αυτοκινητοβιομηχάνους; Αύξησαν το έλλειμα με αυτή την πολιτική;
Πριμοδοτούν τώρα τις αντικαταστάσεις κλιματιστικών κάνοντας 'εξοικονόμηση'. Δεκάδες εκατομμύρια € διατίθενται ενισχύοντας τους Κωτσόβολους. Έτσι αντί να στρέψουν την οικονομία (μία μεσαία ανεμογεννήτρια ισοφαρίζει όλη την εξοικονόμηση των κλιματιστικών που θα επιχορηγηθούν) προς τους στόχους του Κυοτο, με πολιτικές ανάπτυξης τεχνολογιών ΑΠΕ, αντίθετα με δήθεν πολιτικές, πριμοδοτούν τους φίλους τους. Αυτές είναι οι εφαρμοστέες πολιτικές που πρέπει να μας τσιγκλάνε.
Μην τρώμε κουτόχορτο.
debate Ναυτεμπορικής



Διαβάστε περισσότερα...

Αχ ωραία χρόνια, ελληνικά!

Το ενδιαφέρον είναι ότι δεν τονίζεται η αδυναμία του κράτους να διαχειριστεί αυτό το φαινόμενο οπότε και η ανάγκη για διεθνή συντονισμό στο θέμα.
Αυτο που διαφένεται είναι ότι υπάρχει καθαρά ΦΥΛΕΤΙΚΟ και ΑΙΣΘΗΤΙΚΟ πρόβλημα με αυτούς τους ανθρώπους. Το φίδι του ρατσισμού είναι εδώ και μεγαλώνει. Οι ελληνάρες ξεσπαθώνουν, οι τσολιάδες σιδερώνουν τις πιέτες τους και οι καρατζαφέριδες τρώτε πιτόγυρα για να πατήσουν με τα 150 κιλά τους τους 'ξένους κατακτητές'.
Παράλληλα ανακαλύπτουμε διεθνείς συνομοσίες που δεν μας αφήνουν να προκόψουμε τα καημένα, αφού βλέπετε έχουμε όλες τις προυποθέσεις όπως τελευταίοι σε αναταγωνιστικότητα, παιδεία, πρώτοι σε διαφθορά, τζόγο κλπ.
Επίσης να πω ότι επί Χούντας δεν είχαμε ματανάστες στη χώρα και μόνοι μας φτιάχναμε τις υπερσύγχρονες ξενοδοχειακές μονάδες που βγαίνανε σε χρόνο dt σε δασικές και παράκτιες περιοχές,

κάναμε κάτι υπέροχες αρχαιοελληνικές παρελάσεις στο παναθηναικό στάδιο και όλοι νιώθαμε πολύ έλληνες, και φυσικά έτρωγες φούσκο από τον μπάτσο αν έκανες ένα παράνομο παρκάρισμα. Εντάξει σε πολλά χωριά στην ελλάδα πλένονταν 2 φορές το χρόνο αλλά τουλάχιστον είμασταν όλοι ορθόδοξοι!
Αχ ωραία χρόνια, ελληνικά!

Από το Debate της Ναυτεμπορικής

Διαβάστε περισσότερα...

Χωρίς σχέδιο, χωρίς μέλλον...

Ηδημοσιονομική κατάσταση είναι πολύ χειρότερη απ’ ό,τι παρουσιάζεται επισήμως. Kάτι ήξερε η κυβέρνηση και από τις αρχές του έτους δεν δημοσιοποιεί κάθε μήνα τα αναλυτικά στοιχεία για την πορεία των εσόδων και των δαπανών. Συνέχισε δε να χρησιμοποιεί τη λεγόμενη δημιουργική λογιστική.
Mε τα φοροεισπρακτικά μέτρα που ανακοινώθηκαν την περασμένη Πέμπτη, η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού θα μειωθεί στο 3,7% στο τέλος του 2009.
H πραγματικότητα όμως είναι εντελώς διαφορετική και πολύ πιο σκληρή: Όπως αποκάλυψε η «H» του Σαββατοκύριακου, στην πραγματικότητα το δημοσιονομικό έλλειμμα τρέχει με ρυθμό 8% - 9% (!), καθώς οι δαπάνες έχουν εκτιναχθεί κατά 20%, ενώ αρνητικός (-1%) είναι ο ρυθμός αύξησης των εσόδων έναντι στόχου για αύξηση τους πάνω από 13%.
Ετσι, στην καλύτερη περίπτωση, εφόσον αποδώσουν τα μέτρα, το δημοσιονομικό έλλειμμα θα μειωθεί και θα φτάσει περί το 5%.
Kαθίσταται, λοιπόν, αναπόφευκτη η λήψη και νέου πακέτου εισπρακτικών μέτρων το φθινόπωρο. Mάλιστα δε, η κυβέρνηση «σαλπίζει» γενικό φοροεισπρακτικό συναγερμό από 1ης Iουλίου σε μια προσπάθεια να εισπράξει όσο το δυνατόν περισσότερα έσοδα από τον έλεγχο όσων δεν πήγαν να ρυθμίσουν τις ληξιπρόθεσμες οφειλές τους ή δεν αποδέχθηκαν τη ρύθμιση περαίωσης εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων.

Kαι επειδή και πάλι το έλλειμμα πιθανότατα δεν θα μειωθεί κάτω από το όριο που επέβαλαν η Eυρωπαϊκή Eπιτροπή και το Ecofin, το υπουργείο Oικονομίας προσφεύγει σε πρόσθετο δανεισμό για φέτος, βαφτίζοντάς τον όμως «προδανεισμό» για το 2010.

Γίνεται κατανοητό ότι έως τώρα η κυβέρνηση εξαντλεί (ανεπιτυχώς) την πολιτική της κυρίως στον τομέα των εσόδων. Παρά τις επανειλημμένες εξαγγελίες της ελάχιστα ουσιαστικά βήματα έχουν γίνει για τον περιορισμό των δαπανών, για το κλείσιμο του «πίθου των Δαναΐδων».

Αλλά είναι νόμος πια για να μειωθεί το δημοσιονομικό έλλειμμα και το δημόσιο χρέος σε μόνιμη βάση απαιτούνται πολιτικές, διαρθρωτικά μέτρα μακροπρόθεσμης στόχευσης. Σε διαφορετική περίπτωση οι έκτακτες εισφορές και οι αυξήσεις εμμέσων φόρων που πλήττουν κυρίως τους χαμηλόμισθους, θα καταστούν... μόνιμες.
ΗΜΕΡΗΣΙΑ



Διαβάστε περισσότερα...

Η «νέα ΕΔΑ» του Αλέκου Αλαβάνου

Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης είναι δυνατόν να πορευτείς ακρωτηριάζοντας τον αριστερό ευρωπαϊσμό της ανανεωτικής αριστεράς;
Αυτή την εβδομάδα να τον πιστέψουμε... Τον Αλέκο που δήλωσε ότι δεν θα απορροφηθεί ο ΣΥΝ από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ισως να έχει τη συναίνεση της πλειοψηφίας του ΣΥΝ να προωθήσουν χωρίς τριγμούς το νέο πολιτικό εγχείρημά του. Τη «νέα ΕΔΑ» που οραματίζεται. Το σίριαλ «θα γίνει - δεν θα γίνει» ο ΣΥΡΙΖΑ ενιαίο κόμμα θα έχει και άλλα επεισόδια.
Όμως, αν η μορφή του νέου εγχειρήματος είναι σημαντικό ζήτημα, πιο σημαντικό είναι το περιεχόμενό του. Αυτό ενδιαφέρει την κοινωνία. Ποια θα είναι η φυσιογνωμία του και η πολιτική του εμβέλεια; Αν μείνουν τα ίδια, το πιθανότερο είναι να βλέπουν τα βουλευτικά έδρανα με τα... κιάλια. Να τα αλλάξουμε λέει ο Αλέκος. Σωστά. Αλλά με ποια «υλικά»; Με τη μαοϊκή ΚΟΕ, την τροτσκιστική ΔΕΑ, την ΚΕΔΑ, την ΑΚΟΑ ή μήπως με το «Κόκκινο» και την... «Ρόζα»;
Όχι, δεν υποτιμάμε το αγωνιστικό πάθος αυτών που παλεύουν για τα πιστεύω τους. Δεν λοιδορούμε αυτές τις ομάδες επειδή η καθεμία δεν ξεπερνά κάποιες δεκάδες άτομα. Δεν αμφισβητούμε την ανιδιοτέλεια αγωνιστών. Αμφισβητούμε το πολιτικό τους πρόταγμα. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης είναι δυνατόν να πορευτείς ακρωτηριάζοντας τον αριστερό ευρωπαϊσμό της ανανεωτικής αριστεράς; Να γυροφέρνεις την ιδέα της αποδέσμευσης ή διάλυσης της Ε.Ε.; Στην Ελλάδα του 2009 είναι δυνατόν να ανοίξεις νέους δρόμους με τα σύγχρονα κακέκτυπα του Μάο και του Τρότσκι;

Είναι, τελικά, «αριστερό» να τάζεις λαγούς με πετραχήλια, ψεύτικους επαναστατικούς παραδείσους, στη γενιά των 700 ευρώ, στους άνεργους, στους απασχολούμενους στα stage; Σε όλους αυτούς που νυχθημερόν επικαλείσαι -και πολύ καλά κάνεις- πως θα συμβάλλεις στη βελτίωση της ζωής τους; Τώρα. Οσο ζουν και όχι στη μετά θάνατον ζωή. Αυτά είναι τα βαρίδια που σέρνει ο ΣΥΝ, οι αιτίες του 4,7%. Τελευταία βγήκαν και άλλα. Οι μηχανισμοί για κατανομή ρόλων στην Κουμουνδούρου ωχριούν μπροστά σε αυτά που συμβαίνουν τελευταία στον ΣΥΡΙΖΑ.

Σε βασίλειο της ίντριγκας έχει μετατραπεί η Βαλτετσίου. Η μάχη της καρέκλας κυριαρχεί. Εδώ που έφθασαν τα πράγματα είναι ή ώρα της ρήξης. Για να αλλάξει πορεία ο ΣΥΝ πρέπει να απεγκλωβιστεί από τον ΣΥΡΙΖΑ. Οσοι θέλουν να κρατήσουν ζωντανή την ιδέα της ανανέωσης πρέπει να ξεκόψουν από το σχήμα, συμμαχικό ή ενιαίο. Οριστικά και αμετάκλητα. Η παραμονή είναι σκιαμαχία.

Μία νέα πορεία του ΣΥΝ είναι εφικτή. Όχι για να επαναλαμβάνει η πλειοψηφία του τα παρακάλια για συνεργασία στην Αλέκα και τον Μαΐλη. Τον νου και την καρδιά του σταλινισμού. Αλλά για να χαράξει ένα εναλλακτικό σχέδιο διακυβέρνησης σε διάλογο με το ΠΑΣΟΚ.

Είναι ο μόνος δρόμος για να ανακάμψει η ανανεωτική αριστερά. Αν όμως ο Αλέκος και ο Αλέξης επιμείνουν στον δικό τους δρόμο ίσως δεν μπουν στη Βουλή. Και τότε μην αρχίσουν να εγκαλούν τα «κακά» τα μέσα ενημέρωσης που δεν παίζουν τις θέσεις μας, το «κακό» ΠΑΣΟΚ που μας παίρνει τους ψήφους, ή τη «κακή» μας μοίρα. Το κεφάλι τους θα φταίει, όπως θα ’λεγε και ο Χαρίλαος
Του Μάκη Κοψίδη



Διαβάστε περισσότερα...

Οταν τα ψέματα τελειώνουν

Τα ψέματα τελείωσαν. Το έλλειμμα έχει ξεφύγει, γιατί τα έσοδα είναι συμπιεσμένα, και οι δαπάνες ανεβαίνουν συνεχώς ορόφους, για να πάρουν αέρα. Τα γνωρίζαμε βέβαια αυτά ήδη από πέρυσι, όπως τα γνώριζε και ο πρωθυπουργός, που διαβεβαίωνε στην τηλεμαχία της 28ης Μαΐου ότι «πρόθεση της κυβέρνησης δεν είναι να επιβάλει φόρους. Δεν ξέρουμε τι θα γίνει μετά από μήνες όμως…».
Δεν χρειάστηκαν μήνες. Μόλις 29 μέρες, στις οποίες τίποτα το συγκλονιστικό δεν συνέβη. Εντάξει, στήθηκαν ευρωκάλπες, αλλά το θαύμα κράτησε τρεις μέρες, με εξαίρεση το ΣΥΡΙΖΑ, που το «δουλεύει» ακόμη. Και να 'μαστε πάλι με έκτακτα εισπρακτικά φορολογικά μέτρα. Με την ελπίδα να περιοριστεί η ανεξέλεγκτη αύξηση των δημοσίων ελλειμμάτων.

Λεφτά λείπουν, λεφτά ψάχνουν οι ταμίες του κράτους. Το θέμα όμως είναι πού και πώς ψάχνουν για να βρουν καύσιμο. Ο Αμερικανός δισεκατομμυριούχος, Ζαν Πολ Γκετί, και ο συνεταίρος του, ένας παλιός ερευνητής κοιτασμάτων, που του ανήκε το τρυπάνι της γεώτρησης, επί μια εβδομάδα έσκαβαν σ' ένα μέρος στην Οκλαχόμα.

Οταν το τρυπάνι έφτασε στο τέλος και πετρέλαιο δεν είχαν βρει, ο Γκετί έχασε την ψυχραιμία του. Συγχυσμένος άρπαξε το γέρο ερευνητή, που η αποτυχία δεν τον είχε καταβάλει, κι αφού τον περιέλουσε με διάφορα κοσμητικά επίθετα, ωρυόταν: «Μια ολόκληρη εβδομάδα είμαστε εδώ, τρώγοντας τόση σκόνη, και το μόνο που καταφέραμε να κάνουμε είναι ν' ανοίξουμε μια τρύπα στο νερό».

Ο ερευνητής ατάραχος βόλεψε τα πόδια του πάνω στο τραπέζι και του απάντησε «Μάλλον δεν υπάρχει πετρέλαιο εδώ. Θα πάρουμε το τρυπάνι αύριο και θα πάμε να σκάψουμε αλλού».

Με τα περίπου δύο δισεκατομμύρια που αναμένει η κυβέρνηση ότι θα εισπράξει με τα εμβαλωματικά μέτρα, το πρόβλημα δεν θα λυθεί. Κανένα πρόβλημα. Θα πάρει το τρυπάνι και θα πάει να σκάψει αλλού.

Μόνο που «μαύρο» χρυσό σαν τον Γκετί δεν θα λουστεί, όσο η «μαύρη» οικονομία αυθαδιάζει και οι δαπάνες είναι ανεξέλεγκτες.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΖΩΡΤΖΙΝΑΚΗ
Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ



Διαβάστε περισσότερα...

Αυτοδιοίκηση και Αγροτική Ανάπτυξη.

Οι Αυτοδιοικητικές εκλογές, σε δημοτικό και νομαρχιακό επίπεδο, φέρνουν μεταξύ άλλων στο προσκήνιο τα κρίσιμα προβλήματα της τοπικής ανάπτυξης, ιδιαίτερα της αγροτικής, που αποτελεί βασικό πυλώνα ανάπτυξης των περιφερειών. Από την άλλη, για τη μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων των πόλεων, η αγροτική ανάπτυξη αποτελεί κεφαλαιώδες ζήτημα, από οικονομική, κοινωνική, περιβαλλοντική και πολιτισμική άποψη. Αρκεί να σημειώσουμε ότι στη φετινή καταγραφή των «ατομικών δικαιωμάτων» για χορήγηση εισοδηματικών ενισχύσεων (αγροτικών επιδοτήσεων), διαπιστώθηκε ότι πάνω από 1.120.000 έλληνες πολίτες έχουν οικονομικά συμφέροντα στον αγροτικό χώρο (δηλ. 1/3 του ενεργού πληθυσμού), ενώ οι κατ' επάγγελμα αγρότες ήταν 14% του ενεργού πληθυσμού.

Τα αναπτυξιακά αδιέξοδα του αγροτικού χώρου
Ωστόσο τα τελευταία χρόνια αντί για αγροτική ανάπτυξη, υπάρχει προϊούσα παρακμή του αγροτικού χώρου, που συμπυκνώνεται στη μείωση της παραγωγής βασικών προϊόντων, αδυναμία διάθεσης τους, αύξηση κόστους, μείωση ή στασιμότητα τιμών παραγωγού, μεγάλη αύξηση τιμών στον καταναλωτή, μείωση επιδοτήσεων, αυξανόμενο έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο ιδιαίτερα στα κτηνοτροφικά (οι εισαγωγές κτηνοτροφικών φτάνου το ύψος των δαπανών για πετρέλαιο), κά.

Οι αιτίες των δυσμενών εξελίξεων, βρίσκονται στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές των κυβερνήσεων (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) την τελευταία δεκαετία, καθώς και στις επιλογές της «κοινής αγροτικής πολιτικής» (ΚΑΠ) της ΕΕ και κατευθύνσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), που εξυπηρετούν κυρίως τους μεγάλους παραγωγούς, τις μεγάλες αγροτο-βιομηχανικές-εμπορικές και πολυεθνικές εταιρίες, σε βάρος των μικρομεσαίων αγροτών, τόσο του αναπτυγμένου Βορρά, όσο και του αναπτυσσόμενου Νότου. Ειδικότερα στα πλαίσια της νέας ΚΑΠ, τα μεσογειακά προϊόντα (λάδι, βαμβάκι, καπνός, αμπελουργικά, οπωροκηπευτικά, βιομηχανική τομάτα, κά), δέχονται σκληρό πλήγμα, όπως επίσης και η ζάχαρη (περικοπή ελληνικής παραγωγής κατά 40% και κλείσιμο 1-2 ζαχαρουργείων). Από την άλλη οι επιδοτήσεις στην παραγωγή αντικαταστάθηκαν εν μέρει με εισοδηματικές ενισχύσεις με ημερομηνία λήξης το 2013. Επίσης τα συνολικά κονδύλια στήριξης μειώνονται, είτε μέσω ένταξης νέων χωρών, είτε με τη λεγόμενη «διαφοροποίηση» (περικοπή επιδοτήσεων κατά 40% στο διάστημα 2005-2012), είτε με μειώσεις στο όνομα των «παρακρατημάτων», κα.. Τέλος το μεγαλύτερο μέρος των επιδοτήσεων εξακολουθεί να πηγαίνει στους μεγάλους παραγωγούς, ιδιαίτερα των χωρών του βορρά.

Η κυβέρνηση μπροστά στη βαθιά κρίση του αγροτικού τομέα, αντί για συγκροτημένο πρόγραμμα ανάπτυξης που θα λειτουργεί ως «μπούσουλας», με συγκεκριμένες κλαδικές και οριζόντιες δράσεις και ένα υπουργείο Γεωργίας στο ρόλο «στρατηγείου ανάπτυξης», περιορίζεται σε παθητική προσαρμογή στις απαιτήσεις της ΚΑΠ, στην προώθηση ορισμένων δράσεων αποσπασματικού χαρακτήρα που αγγίζουν μικρό αριθμό παραγωγών, ενώ τα «δύσκολα» (τι θα παράγουν οι αγρότες, σε ποιες τιμές, σε ποιο κόστος, με ποιά εξασφάλιση διάθεσης, κά), τα αφήνει στις δυνάμεις της αγοράς. Ακόμα κι όταν αναγνωρίζει τα προβλήματα, τα χρεώνει στο ΠΑΣΟΚ με τις συμφωνίες που υπέγραψε, ενώ η ίδια προβάλει ως καλύτερος διαχειριστής. Ωστόσο και σε αυτό το πεδίο δεν έχει να επιδείξει τίποτα ουσιαστικό. Χαρακτηριστική περίπτωση οι ρυθμίσεις στο βαμβάκι τις οποίες η κυβέρνηση της ΝΔ αποδέχτηκε το 2004, ενώ η Ισπανία προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και δικαιώθηκε απαιτώντας καλύτερους όρους για τους παραγωγούς. Όσον αφορά το ΠΑΣΟΚ, από τη μια αποσιωπά τις ευθύνες του, ενώ με «άσφαιρα πυρά» καταφέρεται κατά της ΝΔ, προβάλλοντας ως υπερασπιστής των αγροτών. Σε ανάλογο μήκος κύματος κινούνται δυστυχώς και οι «κεντρικές» αγροτο-συνδικαλιστικές και αγροτο-συνεταιριστικές οργανώσεις (ΓΣΑΣΕ, ΣΥΔΑΣΕ και ΠΑΣΕΓΕΣ).

Το αγροτικό εισόδημα σε φθίνουσα πορεία

Αποτέλεσμα των παραπάνω εξελίξεων, είναι η βαθιά κρίση του αγροτικού τομέα και η σοβαρή μείωση του εισοδήματος των αγροτών. Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΣΥΕ, η συμμετοχή του αγροτικού τομέα στο συνολικό Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ), από 6,6% το 2000 περιορίστηκε στο 4,7% το 2005. Ωστόσο αυτό που δείχνει τη είναι η αύξηση των τιμών παραγωγού σε σχέση με το κόστος παραγωγής και τις τιμές καταναλωτή. Την τελευταία πενταετία το κόστος εισροών (σπόροι, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, ζωοτροφές, μηχανήματα, καύσιμα, κά), αυξάνει γρηγορότερα απ� ότι οι τιμές παραγωγού. Για παράδειγμα το 2003 το κόστος, αυξήθηκε κατά 3,9%, το 2004 κατά 7,5% και το 2005 κατά 5,1%, ενώ οι τιμές παραγωγού στο ίδιο διάστημα αυξήθηκαν 8,8% το 2003, μειώθηκαν κατά -2% το 2004 και αυξήθηκαν μόλις κατά 3,1% το 2005. Συνολικά το κόστος αυξήθηκε κατά 17,4% και το εισόδημα 10%.! Η Eurostat εκτιμά ότι στο διάστημα 2000-2005 (δηλ. επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ), το αγροτικό εισόδημα στην Ελλάδα σε πραγματικές τιμές αντιστοιχεί μόλις στο 81% του εισοδήματος του 2000, ενώ το κόστος παραγωγής στο διάστημα 2001-2005 αυξήθηκε κατά 23%. Σήμερα το 40% των αγροτικών οικογενειών ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.

Ωστόσο αυτή είναι η μια πλευρά. Από την άλλη έχουμε άνοιγμα της γνωστής «ψαλίδας» τιμών παραγωγού-καταναλωτή, που οδηγεί σε τεράστια ανακατανομή εισοδήματος από παραγωγούς και καταναλωτές, σε όφελος μεταποιητών-βιομηχάνων, μεσαζόντων και αλυσίδων Super-Markets. Ειδικότερα σε μια σειρά προϊόντα, η διαφορά τιμών φτάνει το διπλάσιο, τριπλάσιο και περισσότερο, από το χωράφι ως το ράφι. Το πρόσφατο σκάνδαλο με το καρτέλ γάλακτος, αποκάλυψε ότι το γάλα στον παραγωγό πληρώνεται 0,30 ευρώ, ενώ ο καταναλωτής 1,20 ευρώ (τετραπλάσια τιμή). Κάτι ανάλογο ισχύει στα περισσότερα προϊόντα όπως: πατάτες (0,38 ευρώ στον παραγωγό, 0,80 ευρώ στον καταναλωτή), τομάτες (από 0,30 ευρώ σε 1,20 ευρώ), πιπεριές (από 0,65 σε 1,50), ρύζι (από 0,21 σε 1,80), ελαιόλαδο (από 3,1 σε 6,20), κοκ. Η κατάσταση αυτή όπως και τα γενικότερα προβλήματα στην ύπαιθρο δημιουργούν μεγάλες δύσκολες παραμονής, κυρίως των νέων στον αγροτικό τομέα. Η συνεχής μείωση του αγροτικού πληθυσμού, οδηγεί μοιραία σε εγκατάλειψη εκτάσεων και ένταση των δημογραφικών και περιβαλλοντικών προβλημάτων.

Η εναλλακτική πολιτική και ο ρόλος της Αυτοδιοίκησης

Ωστόσο αυτή η πορεία δεν είναι μονόδρομος. Υπάρχει εναλλακτική λύση με ριζική στροφή στην ασκούμενη αγροτική πολιτική και την επεξεργασία συνολικού προγράμματος αγροτικής ανάπτυξης, με στόχο την αύξηση της παραγωγής ιδιαίτερα της κτηνοτροφικής για υποκατάσταση εισαγωγών, προώθηση νέων καλλιεργειών, ανάπτυξη βιοκαλλιεργειών, παραδοσιακών προϊόντων ποιότητας, προϊόντων ολοκληρωμένης διαχείρισης, μείωση κόστους παραγωγής με καλύτερες τιμές στα αγροτικά εφόδια, κλείσιμο ψαλίδας τιμών παραγωγού-καταναλωτή, προστασία εισοδήματος με ανακατανομή κονδυλίων στήριξης υπέρ μικρομεσαίων αγροτών, αύξηση αγροτικών συντάξεων, προώθηση επενδύσεων υποδομής, κατάρτιση εθνικού κτηματολογίου, δωρεάν γεωτεχνική στήριξη παραγωγών, πολύπλευρη στήριξη νέων αγροτών, ανάπτυξη αγροτουρισμού, στήριξη παράκτιας αλιείας, προβολή προϊόντων και προώθηση εξαγωγών, κά.

Βασικό ρόλο προς αυτή την κατεύθυνση μπορεί να παίζει η Αυτοδιοίκηση. Ειδικότερα κάθε καποδιστριακός δήμος, μπορεί και πρέπει να γίνει επιτελικό κέντρο τοπικής ανάπτυξης, με επεξεργασία δημοτικών και διαδημοτικών προγραμμάτων, ανάδειξη αναπτυξιακών δυνατοτήτων με βάση τις τοπικές ιδιαιτερότητες, εξασφάλιση συστηματικής ενημέρωσης των αγροτών, ενθάρρυνση δημιουργίας παραγωγικών συνεταιρισμών, προβολή παραδοσιακών τοπικών προϊόντων, κατασκευή αγροτικών δρόμων για πρόσβαση στις κτηνοτροφικές και παραγωγικές μονάδες, δημιουργία δημοτικών σφαγείων, ενεργοποίηση τοπικών και υπερτοπικών φορέων για αξιοποίηση αναπτυξιακών δυνατοτήτων, αγωνιστική διεκδίκηση οικονομικής στήριξης για τη δημιουργία δημοτικών επιχειρήσεων αναπτυξιακού χαρακτήρα, μόνιμη παρουσία γεωπόνου και κτηνιάτρου σε κάθε καποδιστριακό δήμο, κά.

Όσον αφορά σε νομαρχιακό επίπεδο, στα πλαίσια του αναπτυξιακού προγράμματος του νομού, χρειάζεται η προώθηση συγκεκριμένων δράσεων ενίσχυσης της αγροτικής ανάπτυξης, με κατάλληλες υποδομές (δρόμους, έργα εγγειοβελτιωτικά, δασοπροστασίας, περιβαλλοντικά, κά), ανάδειξη αναπτυξιακών δυνατοτήτων και αξιοποίησης πλουτοπαραγωγικών πόρων, στελέχωση νομαρχιών με το αναγκαίο γεωτεχνικό δυναμικό, συστηματικός έλεγχος ποιότητας τροφίμων και αισχροκέρδειας σε βάρος παραγωγών και καταναλωτών, έλεγχος διακίνησης μεταλλαγμένων σπόρων, ζωοτροφών και ειδών διατροφής, διεκδίκηση επαρκών κονδυλίων και ορθολογική αξιοποίηση τους με αναπτυξιακά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά κριτήρια, διανομαρχιακή συνεργασία για προώθηση έργων περιφερειακής ανάπτυξης, κά.

Κατά συνέπεια στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, υπάρχει ένας ακόμα σοβαρός λόγος για στήριξη εκείνων των συνδυασμών (δημοτικών και νομαρχιακών), που έχουν ως στόχο την ενίσχυση του αναπτυξιακού ρόλου της Αυτοδιοίκησης, αντί της μετατροπής της σε μηχανισμό νεοφιλελεύθερων επιλογών και πεδίο αναπαραγωγής φαινομένων διαπλοκής και διαφθοράς, στα πρότυπα της κεντρικής διοίκησης.
'Αρθρο του Γιάννη Τόλιου


Διαβάστε περισσότερα...

Οι συστηματικοί αγρότες φέρνουν ανάπτυξη, οι επιδοματούχοι ψήφους

Ευκαιρία για πραγματική ανασυγκρότηση της ελληνικής γεωργίας με γνώμονα την αγροτική παραγωγή που έχει θέση στην αγορά, χαρακτηρίζει τις επικείμενες αλλαγές στην Κοινή Αγροτική Πολιτική, στο πλαίσιο του ενδιάμεσου ελέγχου υγείας της ΚΑΠ, ο συστηματικός αγρότης Γιάννης Ζαχαριάς από το νομό Λάρισας.
Παίρνοντας αφορμή από τη συζήτηση που έγινε το βράδυ της περασμένης Δευτέρας στα γραφεία της ΕΑΣ Λάρισας κατά τη διάρκεια ενημέρωσης από κλιμάκιο της ΠΑΣΕΓΕΣ (κ.κ. Καραμίχας, Καραγκιοζόπουλος, Κολυβάς), ο κ. Ζαχαριάς δηλώνει με νόημα ότι η επαναφορά της ελληνικής γεωργίας σε αναπτυξιακή τροχιά, απαιτεί γενναίες αποφάσεις σε κρίσιμα θέματα όπως είναι τα ελάχιστα όρια για την είσπραξη κοινοτικών επιδοτήσεων, η μεταχείριση των κατά κύριο επάγγελμα αγροτών και η μετακίνηση από το ιστορικό στο περιφερειακό μοντέλο.

Κύριε Ζαχαριά, τι εντύπωση αποκομίσατε από τη συζήτηση για τις επικείμενες αλλαγές της ΚΑΠ το βράδυ της Δευτέρας στα γραφεία της ΕΑΣ Λάρισας;

Ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα συνάντηση! Ελπίζω βέβαια, ο προβληματισμός που αναπτύχθηκε από την πλευρά των εκπροσώπων της ΠΑΣΕΓΕΣ να είναι πραγματικός και να μην εντάσσεται σε μια προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων. Αν είναι αληθινός, αυτό σημαίνει πως η ηγετική ομάδα της Συνομοσπονδίας αντιλήφθηκε επιτέλους το αδιέξοδο στο οποίο έχει οδηγήσει την αγροτική οικονομία και είναι έτοιμη να καταθέσει μια νέα πρόταση για την επαναφορά της ελληνικής γεωργίας σε αναπτυξιακή τροχιά. Είναι βέβαια πολύ δύσκολο, το ξεκίνημα μιας τέτοιας προσπάθειας, να γίνει από κρατικοδίαιτα στελέχη και από ανθρώπους που αποτελούν έκφραση ενός χρεοκοπημένου μοντέλου το οποίο συντηρήθηκε από τα "πανωγραψίματα", τις "επιδοτήσεις για τις επιδοτήσεις" και τις "υπέρογκες προμήθειες" της διαχείρισης ατελέσφορων προγραμμάτων.



Μπορείτε να μας πείτε πού εντοπίζετε τα ενδιαφέροντα σημεία της συνάντησης;

Μας δόθηκε για πρώτη φορά η δυνατότητα, μετά από πολύ καιρό, σε όσους παρακολουθούμε από κοντά τις εξελίξεις στον αγροτικό χώρο, να καταλάβουμε τουλάχιστον, ποια είναι τα κρίσιμα θέματα στα οποία καλούμαστε, ως χώρα πλέον, να δώσουμε απαντήσεις. Και μάλιστα απαντήσεις οι οποίες θα επιδράσουν καταλυτικά στο καίριο ερώτημα που είναι τι είδους γεωργία θέλουμε και ποιοι είναι αυτοί που θα την υπηρετήσουν.



Εξηγούμαι. Περάσαμε 4-5 χρόνια συζητώντας για το μεγάλο πρόβλημα της διαχείρισης των κοινοτικών επιδοτήσεων, δηλαδή του ΟΣΔΕ, της διασταύρωσης των ιστορικών στοιχείων, της ενεργοποίησης των δικαιωμάτων και της πληρωμής των ενισχύσεων στους δικαιούχους, επειδή ακριβώς επιλέξαμε τα ποσά που δικαιούνταν η χώρα να μοιρασθούν σε όλους τους αγρότες που κατοχύρωναν τέτοιο δικαίωμα, με αποτέλεσμα οι κωδικοί των δικαιούχων ενιαίας ενίσχυσης να ανέρχονται σε 900.000.

Τα στοιχεία δείχνουν ότι ένα ελάχιστο κατώτατο όριο τουλάχιστον 400 ευρώ για την ενεργοποίηση δικαιωμάτων, μειώνει τους αντίστοιχους κωδικούς κατά 300.000. Πρέπει αυτό το ελάχιστο όριο να τεθεί, μεταφέροντας τους αντίστοιχους πόρους που είναι της τάξεως των 50 εκατ. ευρώ στο εθνικό απόθεμα; Συνιστά κάτι τέτοιο αναπτυξιακή προοπτική και διάσταση; Έχει βέβαια πολιτικό κόστος! Κάποιοι πρέπει να το αναλάβουν αν θέλουμε την πρόοδο της ελληνικής γεωργίας.



Υπάρχει κάποιο άλλο σημείο που να έχει ανάλογο ενδιαφέρον;

Το άλλο μεγάλο ζήτημα το οποίο τίθεται αφορά στους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες και την προνομιακή μεταχείριση, που, κατά τη γνώμη μου τουλάχιστον, θα πρέπει να έχουν σε ό,τι αφορά στην κατοχύρωση δικαιωμάτων επί των κοινοτικών ενισχύσεων. Βεβαίως κι αυτό το ζήτημα χωράει πολλή συζήτηση. Στη χώρα μας οι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες δεν υπερβαίνουν τους 250.000, όταν, όπως είπαμε, οι δικαιούχοι ενιαίας ενίσχυσης, σήμερα, φτάνουν τις 900.000. Κι εδώ όμως τα πράγματα δεν είναι εύκολα.

Αν όλες οι άμεσες ενισχύσεις οδηγηθούν αποκλειστικά στους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, πέραν της κοινωνικής αναστάτωσης την οποία θα προκαλέσουν, επισείουν τον κίνδυνο της δραστικής μείωσης των αντίστοιχων πόρων που εισπράττει σήμερα η χώρα με την αιτιολογία ότι ο μέσος όρος της αξίας εκάστου δικαιώματος ενιαίας ενίσχυσης υπερβαίνει κατά πολύ ή μάλλον είναι πολλαπλάσιος από τον αντίστοιχο μέσο όρο σε όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Σίγουρα δεν πρέπει να μείνουμε στα σημερινά δεδομένα, ωστόσο, οι χειρισμοί που θα γίνουν πρέπει να είναι προσεκτικοί έτσι ώστε να μην οδηγήσουν σε πραγματική απώλεια πόρων αλλά και να δώσουν τη δυνατότητα σε πραγματικούς παραγωγούς που δεν καλύπτονται από την ιδιότητα του κατά κύριο επάγγελμα αγρότη να συνεχίσουν την δραστηριότητά τους.



Ποια είναι η γνώμη σας για το "περιφερειακό μοντέλο" υπολογισμού των ενισχύσεων;

Είναι το τρίτο μεγάλο θέμα στο οποίο θα πρέπει να αναζητηθούν απαντήσεις. Στην προηγούμενη αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής η χώρα μας επέλεξε το ιστορικό μοντέλο, το οποίο έδωσε τη δυνατότητα να ενεργοποιήσουν δικαιώματα όσοι εμφανίζονταν ως καλλιεργητές και αποδέκτες ενισχύσεων κατά το παρελθόν και μάλιστα σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Πέρα από τις αβάσταχτες αδικίες που αναδεικνύει το συγκεκριμένο μοντέλο, περιορίζει σε πολύ μεγάλο βαθμό την αναπτυξιακή προοπτική των αγροτικών εκμεταλλεύσεων. Τις ενισχύσεις μπορούν να απολαμβάνουν άνθρωποι οι οποίοι έχουν σταματήσει να καλλιεργούν και να παράγουν, ενώ την ίδια ώρα οι πραγματικοί καλλιεργητές είτε δεν έχουν δικαιώματα είτε υποχρεώνονται να καταβάλουν δυσβάσταχτα ενοίκια μόνο και μόνο για να ενεργοποιούν δικαιώματα, πολλές φορές διαφορετικά απ’ αυτά που αντιστοιχούν στις πραγματικές καλλιεργούμενες εκτάσεις. Κι εδώ βέβαια, τα θέματα δεν λύνονται δια μαγείας. Μπορεί όμως να γίνει μια καινούργια αρχή που θα φέρνει σε προνομιακή θέση εκείνους που πραγματικά παράγουν και μάλιστα προϊόντα τα οποία έχουν πραγματική ζήτηση στην αγορά. Το περιβόητο "περιφερειακό μοντέλο" συνιστά πραγματική αναδιανομή πόρων οι οποίοι μεταφέρονται είτε από πεδινές σε ορεινές περιοχές, είτε από εκτατικές σε εντατικές καλλιέργειες, είτε από μικρούς σε μεγάλους καλλιεργητές, είτε από φθίνουσες σε αναπτυσσόμενες εκμεταλλεύσεις. Για όλα αυτά όμως χρειάζονται ισχυρές οργανώσεις, συνδικαλιστικά στελέχη με άποψη και πολικοί ηγέτες με τόλμη! Ο φόβος μου είναι ότι αυτή τη στιγμή στη χώρα μας λείπουν και τα τρία!



Who is Who

O Γιάννης Ζαχαριάς γεννήθηκε και ζει στο χωριό Ψυχικό της Λάρισας. Την περασμένη Τρίτη έκλεισε τα 40 του χρόνια, είναι παντρεμένος και πατέρας δύο αγοριών 6 και 9 χρόνων.

Σπούδασε Διοίκηση Συνεταιριστικών Οργανώσεων στο ΤΕΙ Λάρισας, ξεκίνησε σαν αγρότης με ιδιόκτητη γη 30 στρεμμάτων και σήμερα μαζί με τον αδελφό του έχουν ιδιόκτητα από 150 στρέμματα ο καθένας, ενώ διαχειρίζονται μια εκμετάλλευση 2.500 στρεμμάτων με κύριες καλλιέργειες τα σιτηρά και το βαμβάκι.

Συνέντευξη στον Γιάννη Πανάγο




Διαβάστε περισσότερα...

Θράσος

Ο ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ, ήρωας του Μπέκετ, διαπιστώνει ότι είναι δυστυχισμένος. «Τι μου λες; Από πότε;» τον ρωτά ο φίλος του. «Το έχω ξεχάσει», απαντά εκείνος. «Καταπληκτικά τα παιχνίδια της μνήμης», αποφαίνεται ο φίλος. Πράγματι καταπληκτικά. Τι να είχε στο μυαλό του άραγε ο Κώστας Καραμανλής, όταν πριν από τρεις εβδομάδες έλεγε κοιτώντας μας βαθιά στα μάτια μέσα από την τηλεοπτική κάμερα: «Δεν θα βάλω νέους φόρους» κι έπειτα από μια βαθιά ανάσα πρόσθετε: «... εκτός εάν αλλάξουν οι συνθήκες»; Πόσο πολιτικό θράσος κρύβεται πίσω από ένα τέτοιο συνειδητό ψέμα απέναντι στους πολίτες που κυβερνάς; Άλλαξε κάτι τόσο δραματικά τις τελευταίες 20 ημέρες ώστε εκείνη η «τυχαία» βαθιά ανάσα να επιστρατευθεί και να οδηγήσει σε νέο χαράτσι 1,9 δισ.; Κάναμε ότι τον πιστέψαμε τότε, αν και ξέραμε ότι έλεγε ψέματα. Έκανε κι αυτός ότι πίστευε τον εαυτό του, ελπίζοντας ότι θα ξεχάσουμε πολύ γρήγορα.

Δεν είχε το θάρρος να πει την αλήθεια, κι αυτό είναι χειρότερο από το να μη γνωρίζει τι να κάνει με την οικονομία. Διότι την αποτυχία μπορούμε να την δεχθούμε από έναν πρωθυπουργό. Τη μικροκομματική δειλία, όχι.
Νατάσα Μπαστέα


Διαβάστε περισσότερα...

Tο μεγάλο πρόβλημα της Ευρώπης είναι το δημογραφικό

Ο σημερινός ρυθμός γεννήσεων είναι 1.5 γέννες ανά γυναίκα ενώ ο απαραίτητος ρυθμός ανανέωσης του πληθυσμού απαιτεί τουλάχιστον 2.1 γέννες ανά γυναίκα. Το πρόβλημα μάλιστα επιδεινώνεται περαιτέρω, καθώς οι χαμηλοί ρυθμοί των γεννήσεων συνδυάζονται παράλληλα τόσο με την μείωση των θανάτων όσο και την σημαντική αύξηση του προσδόκιμου ορίου ζωής…
Το δημογραφικό πρόβλημα θα δημιουργήσει αρκετές αρνητικές οικονομικές συνέπειες στο εγγύς μέλλον. Ο μεγαλύτερος σε ηλικία πληθυσμός θα δημιουργήσει αρνητική σχέση μεταξύ εργαζομένων και συνταξιούχων με αποτέλεσμα την επιβάρυνση του ήδη κλονισμένου «κοινωνικού κράτους». Άλλες παρενέργειες ενός υπέργηρου και μειωμένου σε αριθμούς πληθυσμού θα είναι η μειωμένη αγοραστική δυνατότητα, ο πληθωρισμός, καθώς και ή γενική έλλειψη εργατικού δυναμικού. Αν σκεφτούμε και το ότι ένας μεγάλος σε ηλικία πληθυσμός σημαίνει μείωση της δημιουργικότητας αλλά και της εν γένει παραγωγής, τότε βλέπουμε πως κοινωνίες που έως σήμερα βασίζονταν στην υψηλή τεχνολογία, την έρευνα κλπ. θα αντιμετωπίσουν μάλλον πολύ σοβαρό πρόβλημα. Το 2045 η Ε.Ε. θα αποτελείται από χώρες σαφώς λιγότερο παραγωγικές, λιγότερο καινοτόμες, γηρασμένες και πολύ πιθανόν, σημαντικά φτωχότερες από ότι είναι σήμερα.Η μεγαλύτερη όμως πρόκληση που θα αντιμετωπίσει η Ευρώπη είναι η διατήρηση ικανού αριθμού εργαζομένων έτσι ώστε να μπορεί να στηριχτεί και ο υπόλοιπος πληθυσμός (μη παραγωγικών πολιτών, συνταξιούχων κλπ.). Να διατηρηθούν δηλαδή τα ταμεία συντάξεων και οι όποιες κοινωνικές παροχές. Την δεκαετία του 1980 το εργατικό δυναμικό αυξήθηκε κατά 900.000 εργαζομένους καθ` έτος αλλά το 1995 ο αριθμός αυτός έπεσε στις μόλις 34.000. Υπολογίζεται ότι το 2020 θα αποσύρονται λόγω συνταξιοδότησης τουλάχιστον 500.000 άνθρωποι κάθε χρόνο. Σύμφωνα με έρευνες του ΟΗΕ και του ΟΑΣΑ, η Ε.Ε. θα χρειαστεί μια ετήσια εισροή περισσοτέρων των 1.5 εκατομμυρίων μεταναστών το 2050 μόνο και μόνο για να διατηρήσει τον σημερινό απαραίτητο αριθμό εργαζομένων. Τα αντίστοιχα νούμερα για την ανατολική Ευρώπη είναι ακόμη πιο μεγάλα, ειδικά αν λάβουμε υπόψη πως στις εν λόγω περιοχές σημειώθηκε σχεδόν μηδενική μετανάστευση στις δεκαετίες `60 και `70 ενώ αντίθετα, η δυτική Ευρώπη, το ίδιο διάστημα, είχε δεχτεί τεράστιους αριθμούς μεταναστών από την Τουρκία, την Πορτογαλία, την Γιουγκοσλαβία και την Βόρεια Αφρική και αλλού.

Η Ιταλία, για παράδειγμα, θα χρειαστεί μια ετήσια εισροή περισσοτέρων των 700.000 μεταναστών ώστε να κρατήσει την μαγική αναλογία 3-1 όσον αφορά εργαζομένους προς συνταξιούχους. Η Γερμανία πάλι, χρειάζεται περί τους 810.000. Αυτό σημαίνει πως η Ιταλία, κοιτώντας μπροστά στα επόμενα 50 χρόνια, θα πρέπει να απορροφήσει περισσότερους από 35 εκατομμύρια μετανάστες έως το 2050 και η Γερμανία 40 εκατομμύρια. Νούμερα που θεωρούνται τεράστια σε σχέση με τους πληθυσμούς των δυο χωρών.
Η διατήρηση όμως τέτοιων επιπέδων εισροής μεταναστών προϋποθέτει και την αλλαγή νοοτροπίας και πολιτικής απέναντι στους μετανάστες και στην μετανάστευση γενικότερα. Σε αντίθεση με τις ΗΠΑ που αποδείχθηκαν ικανότατες στην υποδοχή και ενσωμάτωση μεγάλων αριθμών μεταναστών, οι Ευρωπαϊκές χώρες μοιάζουν λιγότερο ικανές να δεχτούν πολιτισμικές και εθνικές διαφοροποιήσεις. Αυτό που διαφαίνεται τόσο στην δυτική όσο και στην ανατολική Ευρώπη είναι η αύξηση της ξενοφοβίας και των διακρίσεων αλλά και η άνοδος της επιρροής ακροδεξιών πολιτικών σχημάτων.
Antinews
Διαβάστε περισσότερα...

Οι μετανάστες και η απασχόληση

Ο "οικονομικός ρατσισμός" που έχει αναπτυχθεί κατά τα τελευταία έτη στην Ελλάδα, βασίζεται στην ιδέα ότι η εργασία των μεταναστών μετατοπίζει Έλληνες από την απασχόληση και τους ρίχνει στην ανεργία. Η έκθεση του ΙΝΕ δείχνει ότι αυτό αποτελεί παρεξήγηση: η ελληνική οικονομία επωφελείται από την εργασία των μεταναστών, η οποία συμβάλει στην αύξηση του προϊόντος και της απασχόλησης. Η εργασία των μεταναστών δημιουργεί θέσεις εργασίας για Έλληνες, οι οποίες είναι περισσότερες από αυτές που μετατοπίζει. Οι μετανάστες διαιρούνται σε δύο μερίδες: σε αυτούς που αναλαμβάνουν εργασίες για τις οποίες οι Έλληνες δεν δείχνουν το παραμικρό ενδιαφέρον και σε αυτούς που καταλαμβάνουν θέσεις εργασίας τις οποίες υπό κανονικές συνθήκες θα κατελάμβαναν Έλληνες εργαζόμενοι. Έτσι, σε κάποιες εργασίες, σε κάποιους κλάδους, υπάρχει μετατόπιση Ελλήνων από αλλοδαπούς. Εντούτοις, οι μετανάστες που αναλαμβάνουν εργασίες για τις οποίες οι Έλληνες δεν

δείχνουν ενδιαφέρον, όχι μόνον δεν δημιουργούν ανεργία, αλλά αυξάνουν την απασχόληση. Διότι, η εργασία τους δημιουργεί εισοδήματα, όχι μόνον για τον εαυτό τους, αλλά και για τους εργοδότες τους. Τα εισοδήματα αυτά δαπανώνται, μετατρέπονται σε αύξηση της ζήτησης, άρα και της παραγωγής. Η αύξηση της παραγωγής, όμως, επιφέρει αύξηση της απασχόλησης --της απασχόλησης των Ελλήνων. Η αύξηση της απασχόλησης των Ελλήνων δημιουργεί και πάλι νέα εισοδήματα που δαπανώνται και αυξάνουν την παραγωγή και έτσι στο διηνεκές. Η απασχόληση των μεταναστών έχει πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα και στο εισόδημα και στην απασχόληση των Ελλήνων. Το ποσοστό των μεταναστών που εργάζονται σε εργασίες τις οποίες οι Έλληνες δεν αναλαμβάνουν είναι υψηλό. Αντίστοιχα χαμηλό είναι το ποσοστό των μεταναστών που ανταγωνίζονται τους Έλληνες για την διεκδίκηση των ίδιων θέσεων εργασίας. Έτσι, κατά πάσα πιθανότητα, το θετικό αποτέλεσμα που έχει η εργασία των μεταναστών επί της απασχολήσεως υπερκαλύπτει το αποτέλεσμα της μετατόπισης Ελλήνων από ορισμένους κλάδους όπως π.χ. η οικοδομή. Η έκθεση του ΙΝΕ, για να στηρίξει τις παραπάνω θέσεις χρησιμοποιεί έναν υπολογισμό που βασίζεται στον κεϋνσιανό "πολλαπλασιαστή".
Ηλίας Ιωακείμογλου, ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ




Διαβάστε περισσότερα...

Α. Ξύγκας: «Τα Φιλιατρά δεν είναι Ηλεία»

Ευπρόσδεκτοι για εργάτες, ανεπιθύμητοι ως άνθρωποι
Αρκεί η μεγάλη, σε αριθμό, παρουσία λαθρομεταναστών – εργατικών χεριών σε περιόδους συγκομιδής των αγροτικών προϊόντων να τρομάξει την τοπική κοινωνία των Φιλιατρών;
Στο ερώτημα αυτό καταλήξαμε μετά το ρεπορτάζ στην περιοχή, κατόπιν της ανακοίνωσης..
...του βουλευτή Μεσσηνίας Δημ. Σαμπαζιώτη, πως θα ενισχυθεί το Αστυνομικό Τμήμα με έναν ακόμη αξιωματικό και περισσότερους αστυνομικούς, καθώς και με αύξηση των ελέγχων από την ΟΠΚΕ.
Ωστόσο, με όσους κατοίκους της περιοχή ήρθαμε σε επαφή, δήλωσαν πως δεν έχουν πρόβλημα με τους Αφρικανούς μετανάστες, οι οποίοι εργάζονται στη συγκομιδή του καρπουζιού.
Το οξύμωρο της υπόθεσης είναι ότι ενώ οι μετανάστες είναι ευπρόσδεκτοι ως εργατικά χέρια, μόλις τελειώνει η εργασία τους γίνονται ανεπιθύμητοι.
«Δεν έχουμε μάθει να δεχόμαστε το διαφορετικό»
Ο Αγροτικός Σύλλογος
«Δεν μπορούμε να στερήσουμε από κανέναν τη δυνατότητα να βγει στην πλατεία. Δεν είμαστε ρατσιστές και είμαστε σε πλήρη αντίθεση με όσα λέει ο κ. Καρατζαφέρης», σημείωσε ο πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Τέλης Καναβός, ο οποίος σχολίασε ακόμη: «Θέλουμε να υπάρχει ένας διακριτικός έλεγχος, να μην υπάρχουν άνθρωποι μέσα στα σκοτάδια και να τρομάζουν ακόμη και τους ίδιους τους δικούς τους. Αν υπάρχει ένας μεθυσμένος και δημιουργεί πρόβλημα, να του γίνεται έλεγχος. Αυτό θέλουμε εμείς. Το ζήτημά μας δεν είναι η παρουσία εδώ των μεταναστών, αλλά ο έλεγχος στις παραβατικές διαδικασίες. Υπάρχουν, άλλωστε, περιστατικά, όπως είχε συμβεί πριν από χρόνια με Ρουμάνους που είχαν καλέσει ομοεθνείς τους, είχαν κανονίσει δουλειές με παραγωγούς και αυτοί που ήρθαν, έπαιρναν ψίχουλα από αυτούς που τους κάλεσαν. Αυτά θέλουμε να αποφεύγουμε, γιατί έχουν αντίκτυπο στην πόλη μας και στην κοινωνία που ζούμε».

Σύμφωνα με τον ίδιο: «Η παραβατική συμπεριφορά δεν εντοπίζεται σε αυτούς που είναι νόμιμα στη χώρα. Το μεγάλο πρόβλημα, κυρίως ως προς τη διαβίωση, είναι των Αφρικανών. Η Πολιτεία δεν έχει δείξει το απαραίτητο ενδιαφέρον. Το θέμα είναι να βοηθηθούν και αυτοί οι άνθρωποι. Ως σύλλογος έχουμε κάνει κάποιες προτάσεις. Να θυμίσω ότι με αφορμή τον εντοπισμό χώρων για την πιθανή χρήση τους, είχαμε βρει και τα ληγμένα φυτοφάρμακα στις παλιές αποθήκες της ΕΑΣ Μεσσηνίας, θέμα που είχατε κάνει ρεπορτάζ. Θα πρέπει να τους οργανώσουμε, όχι σε γκέτο, αλλά να κατοικήσουν σε ανθρώπινες συνθήκες, να έχουν όλες τις υποδομές και να μπορεί να ελέγχεται και η υγεία τους. Θα ’πρεπε δε να έχουμε επαφή με τις πρεσβείες τους για να μπορέσουμε να έρθουμε πιο κοντά ως λαοί και να τους εντάξουμε στην κοινωνία μας».

Οι μετανάστες απασχολούνται στη συγκομιδή του καρπουζιού, στα κηπευτικά, στις ελιές κ.λπ., σύμφωνα με τον κ. Καναβό, ο οποίος σημείωσε ακόμη ότι η μεγάλη ένταση εργασίας στη συλλογή του καρπουζιού συνεπάγεται και όσο το δυνατόν περισσότερα εργατικά χέρια. Επιπρόσθετα, παρατήρησε ότι δεν τίθεται ζήτημα χαμηλής αμοιβής τους από τη συντριπτική πλειοψηφία των παραγωγών, καθώς, ειδικά στο καρπούζι, όλοι οι εργαζόμενοι παίρνουν το ίδιο μεροκάματο.
Όπως είπε στη συνέχεια, «οι Αφρικανοί χρησιμοποιούν την Ελλάδα ως διαμετακομιστικό κέντρο, όπως μας είχαν πει πέρσι σε μια προσπάθεια που είχαμε κάνει να τους βοηθήσουμε, συγκεντρώνοντας ρούχα και άλλα είδη από τις ενορίες. Μας είχαν πει τότε, με τη βοήθεια διερμηνέα, ότι στην Ελλάδα τούς φερόμαστε καλύτερα από όλους, παρά το γεγονός ότι είναι ομόθρησκοι με τους Τούρκους, οι οποίοι τους αντιμετωπίζουν πολύ άσχημα».

Κλείνοντας, επισήμανε ότι οι Αφρικανοί «είναι ήσυχοι, δεν έχουν δημιουργήσει πρόβλημα με τη συμπεριφορά τους και δεν είναι προκλητικοί», για να συμπληρώσει πως έχουν δοθεί οδηγίες στους μεγαλοπαραγωγούς να μην αφήνουν τους εργαζόμενους στην πλατεία αλλά σε άλλα σημεία, ενώ υπάρχουν και παραγωγοί από άλλες γειτονικές περιοχές που τους αφήνουν στην πλατεία. «Εκεί υπάρχει μια γκρίνια από τον κόσμο και τα μαγαζιά», εξήγησε.


Πολιτική κατεύθυνση από τη Ρηγίλλης

Από τα επιτελεία της Ρηγίλλης υπάρχει πολιτική κατεύθυνση, παρατήρησε από την πλευρά του ο καθηγητής Αντ. Στυλιανός, με αγροτική περιουσία στην περιοχή, ο οποίος έχει παντρευτεί αλλοδαπή και απασχολεί αλλοδαπούς στις αγροτικές του δραστηριότητες και, κυρίως, στην ελαιοσυγκομιδή. Ο ίδιος δεν έχει απασχολήσει Αφρικανούς, αλλά σύμφωνα με όσα του έχουν μεταφερθεί, είναι μαλθακοί, σημειώνοντας ότι οι συγκεκριμένοι δεν τρέφονται σωστά, δε διαβιούν κάτω από συνθήκες υγιεινής και δεν μπορούν να υπάρχουν απαιτήσεις για μεγαλύτερες αποδόσεις. Πρότεινε δε «να δημιουργηθούν ξενώνες σε παλιά κτήρια, που, αφού διαμορφωθούν κατάλληλα με όλες τις υποδομές, να κατοικούνται από αυτούς, οι οποίοι θα καταβάλουν και κάποιο αντίτιμο, ώστε να ζουν σαν άνθρωποι και όχι σαν σκυλιά. Είναι πλήρης η εγκατάλειψη και αυτός είναι ο λόγος που ξεκινά η παραβατικότητα, αν μιλάμε για παραβατικότητα».


Δεν ενοχλούν οι μετανάστες από την Αφρική

«Είναι καλοί να δουλεύουν στα χωράφια, αλλά δεν είναι καλή η παρουσία τους στην πλατεία», σχολίασε ο γραμματέας της Τοπικής Οργάνωσης του Πα.Σο.Κ. Θαν. Γαλανόπουλος, λέγοντας πως κάποιοι ενοχλούν με τη συμπεριφορά τους και άλλοι όχι. Όπως εξήγησε, είναι ενοχλητική η παρουσία τους όταν, για παράδειγμα, ουρούν δημόσια, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορούσε να κάνει κάτι ανάλογο κι ένας Έλληνας.

Παρατήρησε ακόμη πως υπάρχει μεγάλο πρόβλημα στη διαβίωση των Βούλγαρων και των Ρουμάνων στα Φιλιατρά, καθώς δεν έχουν ακόμη εγκλιματιστεί με τις συνήθειες της περιοχής, ενώ οι Αφρικανοί κατοικούν έξω από την πόλη και απλώς αναζητούν μεροκάματο. «Δεν έχω ακούσει να δημιουργούν πρόβλημα οι Αφρικανοί, αλλά η παρουσία τους τρομάζει τον κόσμο. Βέβαια, όπως είπα, καλοί είναι όταν δουλεύουν, αλλά όχι για να συμβιώνουν μαζί μας», σχολίασε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε ότι υπάρχει πρόβλημα αστυνόμευσης στην περιοχή, καθώς η Πολιτεία έχει εγκαταλείψει τα Φιλιατρά. Ο ίδιος πρότεινε να στελεχωθούν τα τμήματα της Περιφέρειας και όχι να υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση προσωπικού στην Αστυνομική Διεύθυνση.

Ο Κυριάκος Λατάνης απασχολεί οικονομικούς μετανάστες στις αγροτικές του επιχειρήσεις, κυρίως Αλβανούς, Βούλγαρους και Ρουμάνους. Δεν του έχουν δημιουργήσει προβλήματα, όπως είπε, αν και πρόσθεσε ότι κατά καιρούς ακούγονται διάφορα. Ο ίδιος δεν έχει απασχολήσει Αφρικανούς εργάτες και στην ερώτηση αν έχει ακούσει αρνητικά σχόλια για αυτούς, απάντησε αρνητικά κουνώντας με χαρακτηριστικό τρόπο το δάχτυλό του.

Κατά τον ίδιο, αν υπάρχουν προβλήματα, οφείλονται στο γεγονός ότι κάποιοι εργοδότες δεν είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους,
ενώ τόσο ο ίδιος όσο και ο κ. Γαλανόπουλος θυμήθηκαν περιστατικά του παρελθόντος, οπότε εργοδότες απασχολούσαν αλλοδαπούς και για να μην τους πληρώσουν, τους κατέδιδαν στην Αστυνομία.
Ανέφερε- και αυτός- ότι η παρουσία των Αφρικανών μεταναστών στην πλατεία είναι εκείνη που ενοχλεί τους κατοίκους, χωρίς όμως οι πρώτοι να έχουν δώσει δικαίωμα.
Στην παρέα προστέθηκε και ο Μπάμπης Καλογερόπουλος από τους Χριστιάνους, ο οποίος θυμήθηκε ανάλογη αντίδραση των Φιλιατρινών πριν χρόνια, τότε που έρχονταν να βοηθήσουν στην ελαιοσυγκομιδή κάτοικοι των Τρικάλων: «Δεν έχουμε μάθει να δεχόμαστε το διαφορετικό. Από εκεί ξεκινούν όλα για μένα. Είναι ζήτημα Παιδείας». Αναρωτήθηκε δε, αν ο τοπικισμός λειτουργεί και ως ρατσισμός.



Α. Ξύγκας: «Τα Φιλιατρά δεν είναι Ηλεία»

Σύμφωνα με το δήμαρχο Άλκη Ξύγκα, μετά τη λήξη της συγκομιδής του καρπουζιού οι περισσότεροι παράνομοι μετανάστες (Αφρικανοί) έχουν πάει στην Ηλεία: «Με τους υπόλοιπους δεν έχουμε προβλήματα. Οι Ρουμάνοι είναι λίγο επιρρεπείς στις κλοπές, αλλά συλλαμβάνονται. Ούτε με τους Βούλγαρους έχουμε πρόβλημα, αλλά ούτε και με τους Αλβανούς, Το πρόβλημα είναι στις ορδές των μαύρων μεταναστών. Η κατάσταση είναι μια παλάντζα. Από τη μια πλευρά, χρειάζονται εργατικά χέρια και, από την άλλη, δεν μπορούν να είναι παράνομοι. Ελέγχουμε τους χώρους που μένουν, δεν τους εκμεταλλεύονται οι εργοδότες και οι Αφρικανοί είναι πολύ ευχαριστημένοι από τη συμπεριφορά των κατοίκων, που τους δίνουν φαΐ ή ρούχα μέσω της εκκλησίας».
Ο δήμαρχος διευκρίνισε πως το πρόβλημα εντοπίζεται στο μεγάλο αριθμό τους: «Για να πούμε την αλήθεια, ούτε επιρρεπείς σε κλοπές είναι ούτε τίποτε. Απλώς, επειδή δεν έχουν πού να πάνε, τους ενημερώνουν οι δικοί τους με τα κινητά κι έχουν μαζευτεί εδώ. Το επόμενο κύμα θα έρθει με τις ελιές. Τα Φιλιατρά είναι η πέμπτη πόλη στην Ελλάδα, όσον αφορά στη συγκέντρωση μεταναστών».
Και συνέχισε λέγοντας: «Μόνο οι νόμιμοι μετανάστες είναι 1.017. Τα προβλήματα που υπάρχουν είναι ότι αφοδεύουν ή ουρούν ακόμη και μέσα στο δρόμο, καθώς δεν έχουν κάποιον χώρο να κατοικήσουν, αλλά σιγά σιγά εξοικειώνονται».
Ο κ. Ξύγκας επισήμανε, τέλος, την καλή συμπεριφορά των Φιλιατρινών απέναντι στους μετανάστες, παρατηρώντας: «Εμείς εδώ δεν είμαστε Ηλεία», για να προσθέσει πως μόνο η παρουσία τους είναι εκείνη που προκαλεί φόβο. Έφερε δε ως παράδειγμα το εξής: «Γυρίζει κάποιο κοριτσάκι από το φροντιστήριο το βράδυ, αν δει και 10 άτομα να έρχονται κατά πάνω της, “κοκάλωσε”, καθώς δεν ξέρει αν είναι παραβατικοί στη συμπεριφορά τους». Κατά τον ίδιο, πρέπει να προετοιμαζόμαστε πριν μας βρει το κακό.



Αφρικανοί μετανάστες

Ο Κάφι είναι από την Ερυθραία και βρίσκεται στην περιοχή για περισσότερο από ένα χρόνο. Ήρθε στην Ελλάδα να βρει την τύχη του, αλλά μέχρι στιγμής έχει καταφέρει να εργάζεται τρεις φορές το μήνα, μία ανά δέκα ημέρες. «Είναι πολύ δύσκολο να βρεις συνεχόμενη δουλειά», παρατηρεί, λέγοντας πως κερδίζει 20 ευρώ κάθε φορά που δουλεύει για 10 ώρες. Όπως είπε, δεν έχει πρόβλημα με τους κατοίκους, οι οποίοι του συμπεριφέρονται πολύ καλά, αλλά με το γεγονός ότι δε βρίσκει καθημερινά εργασία. Ο ίδιος κατοικεί σε μια αποθήκη, μαζί με άλλους πατριώτες του.

Ο Αμπντούλ είναι από το Μαρόκο και ήρθε στην Ελλάδα για να βελτιώσει τη ζωή του, όσο και των συγγενών του, ενώ ξενιτεμένος είναι και ένας αδελφός του, ο οποίος κατοικεί στην Ισπανία. Θέλει να συνεχίσει τις σπουδές του, έχει σπουδάσει οικονομικές επιστήμες και ελπίζει σε μια καλύτερη λύση και διαβίωση.
Ούτε κι αυτός αντιμετωπίζει πρόβλημα με τους κατοίκους της περιοχής, η πλειοψηφία των οποίων του έχει συμπεριφερθεί πολύ καλά.
Αναρτήθηκε από filiatranet blog στις 12:25



Διαβάστε περισσότερα...

Το νερό είναι πλούτος και ανήκει σε όλους

Tι κι αν έχουν ποτάμια, βουνά και βροχές, στις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις όπως το Λονδίνο και το Παρίσι, το νερό της βρύσης δεν το πίνουν, πράγμα που σημαίνει πως το εμφιαλωμένο νερό κάνει θραύση στην καθημερινότητα κατοίκων και τουριστών.
Δεν ξέρω αν είναι η ευρωπαϊκή «προοπτική» που μας παρασύρει, η μόδα, ο παράξενος φετιχισμός προς το κέρδος των άλλων ή απλά ένα σπάνιο είδος ντόπιας κουτουράδας.
Στο Πήλιο...
Γιατί πώς μπορεί κανείς αλλιώς να χαρακτηρίσει το γεγονός του να βρίσκεσαι στο μαγευτικό Πήλιο, που διαθέτει ένα από τα καλύτερα νερά του κόσμου, κι εσύ να ζητάς εμφιαλωμένο και μάλιστα με καπέλο μεξικανικής προέλευσης;
Nα είσαι σε ένα νησί με πηγάδια, σε ένα μέρος με υφάλμυρο νερό, σε έναν τόπο που τροφοδοτείται με βυτία, να το καταλάβω. Aλλά στο Πήλιο
Mα και το νερό στην Aθήνα, που χλωριώνεται και ελέγχεται επισταμένως από την EYΔAΠ, και που στο κάτω - κάτω δεν έχει δείξει μέχρι σήμερα τίποτε το ανησυχητικό, γιατί να το σνομπάρουμε;

Kαι στο τέλος - τέλος, αφού στην πρωτεύουσα δεν έχουμε πολλές βροχές και πάρκα, αφού έχουμε μπαζώσει τα ποτάμια της, αφού την έχουμε καταντήσει άσχημο συγγενή των ευρωπαϊκών, ας διαφημίσουμε τουλάχιστον το καθαρό, δροσερό νεράκι της. Kαι που και που, ας λέμε κι ένα δόξα τω Θεώ που έτυχε να γεννηθούμε σε αυτό τον ευλογημένο χώρο και όχι σε καμιά άνυδρη γωνιά του πλανήτη, που με ένα, έστω και εμφιαλωμένο, μπουκάλι νερό θα γλιτώνανε τον θάνατο ένα τσούρμο παιδιά...

Πλούτος
Aς ξεφύγουμε επιτέλους από τον μικρόκοσμό μας, όπου ό,τι ένδοξο διέθετε και διαθέτει, το έχουμε απαξιώσει κι από τον κόσμο γύρω μας ας διαλέξουμε ως παραδείγματα μονάχα τα καλά, αυτά δηλαδή που θα μας κάνουν να συνειδητοποιήσουμε τον κάθε λογής πλούτο που κατέχουμε και τόσο αβίαστα σπαταλάμε.

Kι αν το πετρέλαιο θεωρείται πλούτος, άλλο τόσο είναι και το πόσιμο νερό, μονάχα που αυτό ανήκει σε όλους...



Διαβάστε περισσότερα...

Tο νερό που χάνεται στη γεωργία

H γεωργία χρησιμοποιεί 24% των αντληθέντων υδάτων στην Eυρώπη και παρά το γεγονός ότι το ποσοστό αυτό μπορεί να μην είναι τόσο μεγάλο όσο το 44% που χρησιμοποιείται ως νερό ψύξης στην παραγωγή ενέργειας, οι επιπτώσεις στα αποθέματα είναι πολύ μεγαλύτερες. Eνώ όλο σχεδόν το νερό ψύξης επανέρχεται σε κάποιο υδάτινο σύστημα, σε ό,τι αφορά τη γεωργία η αντίστοιχη ποσότητα του νερού ανέρχεται περίπου στο ένα τρίτο.

Eπιπλέον, η χρήση υδάτινων πόρων στη γεωργία παρουσιάζει ανομοιόμορφη εξάπλωση. Σε ορισμένες περιοχές της νότιας Eυρώπης, η γεωργία απορροφά ποσοστό μεγαλύτερο από 80% των αντληθέντων υδάτων, με την κορύφωση της άντλησης να παρατηρείται συνήθως το καλοκαίρι, όπου το νερό είναι λιγότερο, γεγονός που μεγιστοποιεί τις βλαπτικές επιπτώσεις.
Σε πρόσφατη έκθεση του Eυρωπαϊκού Oργανισμού Περιβάλλοντος με τον τίτλο «Yδάτινοι πόροι σε ολόκληρη την Eυρώπη -αντιμετώπιση της λειψυδρίας και της ξηρασίας» επισημαίνονται οι δυσοίωνες επιπτώσεις της υπερβολικής άντλησης.

H υπερεκμετάλλευση των πόρων αυξάνει την πιθανότητα σοβαρής λειψυδρίας κατά τη διάρκεια περιόδων ξηρασίας, ενώ παράλληλα συνεπάγεται υποδεέστερη ποιότητα νερού (επειδή οι ρύποι διαλύονται σε μικρότερο βαθμό) και κίνδυνο εισχώρησης θαλασσινού νερού στα υπόγεια ύδατα των παράκτιων περιοχών.

Eπίσης, τα ποτάμια και λιμναία οικοσυστήματα μπορεί να επηρεαστούν σε σημαντικό βαθμό, με αποτέλεσμα την πρόκληση βλαβών ή την καταστροφή φυτών και ζώων, σε περιπτώσεις που η στάθμη των υδάτων μειώνεται ή το νερό εξαντλείται πλήρως.

Αποτελέσματα
Tα αποτελέσματα είναι εμφανή σε πολλές περιοχές της νότιας Eυρώπης. Για παράδειγμα, στην κοιλάδα του Iκονίου στην Tουρκία, η άντληση για σκοπούς άρδευσης, η οποία στις περισσότερες περιπτώσεις πραγματοποιείται παράνομα από πηγάδια, έχει μειώσει σε σημαντικό βαθμό την επιφάνεια της δεύτερης μεγαλύτερης λίμνης της χώρας, της λίμνης Tουζ.

Oπως επισημαίνεται στην έκθεση, στην Eλλάδα στον κάμπο της Aργολίδας η τοξικότητα χλωριούχων αλάτων, λόγω της εισχώρησης αλμυρού νερού, είναι έκδηλη στο κάψιμο των φύλλων και στη φυλλόπτωση. Oι γεωτρήσεις έχουν στερέψει ή έχουν εγκαταλειφθεί λόγω υπερβολικής αλατότητας. Στην Kύπρο, οι σοβαρές λειψυδρίες του 2008 κατέστησαν αναγκαία την εισαγωγή νερού με υδατοδεξαμενές, τον περιορισμό της οικιακής παροχής και τη σημαντική αύξηση των τιμών.

H κατασπατάληση υδάτινων πόρων προκαλεί έκπληξη. H περιβαλλοντική οργάνωση WWF ανέλυσε την άρδευση τεσσάρων καλλιεργειών στην Iσπανία κατά τη διάρκεια του 2004 και διαπίστωσε ότι σχεδόν 1 δισεκατομμύριο κυβικά μέτρα νερού χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή πλεονασματικών ποσοτήτων πέρα από τις ποσοστώσεις της E.E. Aυτό ισοδυναμεί με την οικιακή κατανάλωση περισσοτέρων από 16 εκατομμυρίων ανθρώπων.

Δυσκολίες
H κλιματική αλλαγή ενδέχεται να δυσχεράνει την κατάσταση. Πρώτον, τα θερμότερα και ξηρότερα καλοκαίρια θα ενισχύσουν τις πιέσεις στους υδάτινους πόρους. Δεύτερον, η Eυρωπαϊκή Eνωση και τα κράτη μέλη της έχουν δεσμευθεί ότι μέχρι το 2020 ποσοστό 10% των καυσίμων που χρησιμοποιούνται για τις μεταφορές θα προέρχονται από βιοκαύσιμα.

Eάν η αυξανόμενη ανάγκη για βιοενέργεια αντιμετωπιστεί με τη χρήση των υπαρχόντων ενεργειακών καλλιεργειών πρώτης γενιάς, τότε η ποσότητα των υδάτινων πόρων για τη γεωργία θα αυξηθεί.

Tιμή για το νερό σε πραγματικό κόστος
H αρδευόμενη γεωργία αποτελεί κεντρικό στοιχείο των τοπικών και εθνικών οικονομιών σε διάφορες περιοχές της Eυρώπης. Σε κάποιες από αυτές, η διακοπή της άρδευσης θα μπορούσε να προκαλέσει εγκατάλειψη της γης και σοβαρή οικονομική δυσχέρεια.

Συνεπώς, η χρήση υδάτινων πόρων για τη γεωργία πρέπει να πραγματοποιείται με αποτελεσματικότερο τρόπο, όχι μόνο για να διασφαλίζονται επαρκείς ποσότητες ύδατος για σκοπούς άρδευσης, αλλά επίσης για τους ντόπιους πληθυσμούς, για ένα υγιές περιβάλλον και άλλους οικονομικούς τομείς.

H διαμόρφωση των τιμών για το νερό αποτελεί τον βασικό μηχανισμό για την παροχή κινήτρων σε ό,τι αφορά τη χρήση των υδάτινων πόρων, με γνώμονα την εξισορρόπηση οικονομικών, περιβαλλοντικών και κοινωνικών στόχων. H έρευνα καταδεικνύει ότι εφόσον οι τιμές αντανακλούν το πραγματικό κόστος, η παράνομη απόληψη υδάτων αστυνομεύεται αποτελεσματικά και η χρέωση του νερού είναι ανάλογη με τον όγκο που καταναλώνεται, τότε οι αγρότες θα περιορίσουν την άρδευση ή θα υιοθετήσουν μέτρα για να βελτιώσουν την απόδοση της χρήσης ύδατος. Oι εθνικές επιδοτήσεις και οι επιδοτήσεις της E.E. μπορούν να παράσχουν πρόσθετα κίνητρα για την υιοθέτηση τεχνικών εξοικονόμησης νερού.

Πηγή: Eυρωπαϊκός Oργανισμός Περιβάλλοντος



Διαβάστε περισσότερα...

Η «ανυπακοή» της Λήμνου

Στη Λήμνο πήγε πριν από λίγες μέρες η ειδική Υπηρεσία Οικονομικών Ελέγχων του υπουργείου Οικονομίας (πρώην ΣΔΟΕ), για να κάνει τους σχετικούς ελέγχους. Οι επαγγελματίες του νησιού εξεμάνησαν και αφού κυριολεκτικά τους προπηλάκισαν και τους κυνήγησαν, τους έστειλαν αμέσως πίσω στην Αθήνα με το... επόμενο πλοίο, χωρίς να δεχθούν κανέναν έλεγχο!
Η είδηση είναι πολλαπλά εντυπωσιακή. Ως προς τη «λειτουργία» και το «κύρος» της διοίκησης, ως προς την καθολική αντίδραση όλων των επαγγελματιών ενός νησιού κ.ο.κ. Το κυριότερο, όμως, που πρέπει να μας προβληματίσει είναι η «απονομιμοποίηση» βασικών λειτουργιών του κράτους σε εκτεταμένα κοινωνικά υποσύνολα. Αυτό σημαίνει κατάρρευση ενός σημαντικού μέρους πολιτειακών αξιών σε μια σειρά τμημάτων της κοινωνίας, που έχει σχέση με το τι είναι νόμιμο, ηθικό και δίκαιο.

Οταν έχεις ήδη εδώ και πολύ καιρό καταργήσει, εν τοις πράγμασι, τους φορολογικούς ελέγχους, διαλύοντας τους σχετικούς μηχανισμούς, αυτοί δεν ξαναπαίρνουν μπροστά αυτόματα. Το κυριότερο, όμως, είναι το ευρύτερο πλαίσιο. Μια κυβέρνηση που βουλιάζει στα σκάνδαλα και στη ρεμούλα, η ατιμωρησία να κυριαρχεί, ενώ το πολιτικό σύστημα να θεωρείται ο κύριος παραγωγός της σήψης. Προσθέστε και την οικονομική κρίση που ταλαιπωρεί όλους μας, αλλά ιδιαίτερα τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, και έχουμε όλο το παζλ που δημιουργεί συνθήκες απονομιμοποίησης κλασικών κρατικών λειτουργιών.

Για τη Λήμνο υπάρχουν, βέβαια, και τα ειδικά θέματα. Δεν υπάρχουν επαρκή δρομολόγια. Τα ναύλα έχουν γίνει πανάκριβα, ο τουρισμός βρίσκεται σε σημαντική κάμψη κ.λπ. Η ουσία βρίσκεται στο ότι ομάδες του πληθυσμού βρίσκουν εύλογα επιχειρήματα αποσύνθεσης της νομιμοποιητικής βάσης του συστήματος, που τους οδηγούν κατά περίπτωση σε φαινόμενα «ανυπακοής» μαζικού κοινωνικού χαρακτήρα.

Ας το προσέξουμε αυτό. Το «στυλάκι Παπαθανασίου» του τύπου «οι έλεγχοι θα γίνουν, θέλετε δεν θέλετε» και ότι «αφού δεν θέλετε να ελεγχθείτε, είστε φοροφυγάδες» κ.λπ. εξαντλείται σε «ρητορεία πυγμής» ασήμαντης επί της ουσίας αξίας. Το ζητούμενο είναι η επανανομιμοποίησή τους.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας είναι πολλά και με πολλές πλευρές. Αυτή την περίοδο δεσπόζει η οικονομικοκοινωνική κρίση. Η αντιμετώπισή της όμως, επιμένω, έχει ένα αξιακό προαπαιτούμενο. Τη δημιουργία μιας «νέας εμπιστοσύνης». Η ανυπακοή της Λήμνου το υπογραμμίζει με τον πιο εύγλωττο τρόπο.

Παναγιώτης Δ. Παναγιώτου



Διαβάστε περισσότερα...

«Μεγάλος αδερφός» στα σκαριά

Εφιαλτικής λογικής είναι τα τρομολαγνικά μέτρα που θα προωθήσει μέσα στις επόμενες εβδομάδες η κυβέρνηση, καθώς, πέρα από τις κάμερες που θα παρακολουθούν σε συνεχή βάση τους πάντες και τα πάντα, σχεδιάζει να δημιουργήσει αρχείο DNA με γενετικό υλικό πολιτών που έχουν εμπλακεί ποινικά ακόμα και σε ήσσονος σημασίας υποθέσεις όπου επαπειλείται ποινή φυλάκισης μόλις 3 μηνών.
Ο κυβερνητικός στόχος είναι η δημιουργία ενός απόλυτου «Μεγάλου Αδελφού», που θα έχει φακελωμένους τους πολίτες ακόμα και για μικροπαραβάσεις, όπως μπορεί να είναι ένα τροχαίο με τραυματίες.

Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση έχει έτοιμη ρύθμιση για να μπορεί να αρθεί το απόρρητο κάθε είδους επικοινωνιών, όταν υπάρχουν υπόνοιες διάπραξης κακουργημάτων, ενώ οι αστυνομικές Αρχές πιέζουν ώστε αυτό το μέτρο να επεκταθεί και σε πλημμελήματα, ώστε να υπάρχει ένα πιο ολοκληρωμένο φακέλωμα.

Με επιχείρημα την πάταξη της τρομοκρατίας και της εγκληματικότητας, καθώς η κυβέρνηση αναγορεύει τη δημόσια ασφάλεια σε ύψιστο αγαθό, ανώτερο και του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, είναι έτοιμα και άλλα νομοθετικά μέτρα που καθιστούν διάτρητες τις κάθε είδους επικοινωνίες.

Στοιχεία για 1 χρόνο
Ετσι η κυβέρνηση θα περάσει νόμο με τον οποίο θα διατηρούνται τουλάχιστον για 1 χρόνο όλα τα στοιχεία για τα επικοινωνιακά δεδομένα μεταξύ όλων των πολιτών, μήπως χρειαστεί στο διάστημα αυτό να εξιχνιαστεί κάποιο έγκλημα.

Αντιμετωπίζοντας, δηλαδή, όλους τους πολίτες ως εν δυνάμει ύποπτους τέλεσης αξιόποινων πράξεων, η κυβέρνηση θα γνωρίζει μέσω της κινητής τηλεφωνίας ποιος μίλησε με ποιον, πότε ακριβώς, από ποια θέση και τόπο, για πόσο χρόνο κ.λπ., αδιαφορώντας για το γεγονός ότι έτσι παραβιάζεται κατάφωρα όχι μόνο η ιδιωτική αλλά και η επαγγελματική ζωή.

Στον τομέα του DNA τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα, καθώς το πάνω χέρι παίρνουν οι αστυνομικές Αρχές, χωρίς τις δικαστικές εγγυήσεις που υποχωρούν και στον τομέα των καμερών. Για τη δημιουργία αρχείου DNA υπόπτων εγκαταλείπεται η λήψη δείγματος και η αξιοποίηση γενετικού υλικού ύστερα από άδεια που δίνεται με δικαστικό βούλευμα και η διαδικασία αυτοματοποιείται (όπως γίνεται με τα δαχτυλικά αποτυπώματα) και εκχωρείται στην ΕΛ.ΑΣ.

Η ανάγκη συλλογής στοιχείων DNA για ταυτοποιήσεις υπόπτων σε υποθέσεις βαριάς εγκληματικότητας οδηγεί σε κατάφωρη παραβίαση θεμελιωδών συνταγματικών δικαιωμάτων και προσωπικών δεδομένων.

Ωστόσο, η κυβέρνηση αδιαφορεί αυτήν τη στιγμή για τα δικαιώματα, αφού θέλει επικοινωνιακά να δείξει έργο στον τομέα της ασφάλειας, έστω και με αυταρχικά μέτρα, αφού οι δημοσκοπήσεις και τα εκλογικά αποτελέσματα επιβεβαίωσαν ότι υστερεί στον τομέα αυτό.

Ομως, η υστέρηση έγκειται στην αναποτελεσματικότητα της αστυνομίας και όχι στην έλλειψη νέων δρακόντειων και αντισυνταγματικών μέτρων, αλλά η κυβέρνηση βλέποντας τις διαρροές προς τον ΛΑΟΣ σπεύδει να υιοθετήσει κάποιες από τις ακραίες προτάσεις.

Για το DNA και τις κάμερες πρόκειται να εκφέρει γνώμη η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (ΑΠΠΔ), της οποίας τις αντιρρήσεις (που έχουν διατυπωθεί εδώ και καιρό) προσπαθεί πάση θυσία να κάμψει η κυβέρνηση.

Στο Μαξίμου γνωρίζουν πολύ καλά τις επιφυλάξεις για τη συνεχή καταγραφή των πάντων χωρίς κανένα έλεγχο νομιμότητας, αλλά θέλουν οπωσδήποτε να υπάρχουν κάμερες που θα παρακολουθούν σε 24ωρη βάση όλο τον χρόνο όσο το δυνατό μεγαλύτερες περιοχές και θα καταγράφουν προληπτικά όλα τα πρόσωπα (με καταγραφή όχι μόνο εικόνας αλλά και ήχου) και τα στοιχεία θα διατηρούνται για δύο εβδομάδες μήπως στο μεταξύ διαπιστωθεί η τέλεση κάποιου αδικήματος ή η ανάγκη χρήσης του υλικού σε σχετικές έρευνες.

Αλέξανδρος Αυλωνίτης



Αρ. Σπηλιωτόπουλος
Προτείνει να συσταθεί τμήμα για την εγκληματικότητα

Τμήμα εγκληματολογικών επιστημών προτείνει να γίνει σε κάποιο πανεπιστημιακό ίδρυμα ο υπουργός Παιδείας, Αρης Σπηλιωτόπουλος. Ο υπουργός χθες το απόγευμα, κατά τη διάρκεια της Συνόδου των Πρυτάνεων που γίνεται στα Ιωάννινα, ζήτησε από τους πρυτάνεις, εφόσον το επιθυμούν και κρίνουν ότι αυτό είναι εφικτό, να δημιουργήσουν ένα τέτοιο τμήμα. Ο ίδιος είπε ότι ανάλογο επιστημονικό αντικείμενο δεν υπάρχει στα ιδρύματα της χώρας, παρά το γεγονός ότι η σημερινή κατάσταση ευνοεί την εξειδίκευση στελεχών για την καταπολέμηση της εγκληματικότητας.
ΕΘΝΟΣ

Διαβάστε περισσότερα...