ΟΙ ΝΕΟΙ ΦΟΡΟΙ που ανακοινώνει ο υπουργός Οικονομίας Γιάννης Παπαθανασίου οσονούπω δεν είναι το τίμημα της διεθνούς οικονομικής κρίσης για τους Έλληνες πολίτες, όπως πιθανότατα θα θελήσει να μας πει. Είναι το τίμημα των λαθών της οικονομικής πολιτικής των προηγούμενων ετών. Λάθη που άρχισαν από τη δημοσιονομική απογραφή του 2004 και από τη διάλυση του ΣΔΟΕ και συνεχίστηκαν με τις ευνοϊκές φορολογικές ρυθμίσεις μόνο για τα υψηλά εισοδήματα και τα κέρδη και με την «επανίδρυση του κράτους» προς το χειρότερο, προς την κατεύθυνση της μεγαλύτερης αναξιοκρατίας και σπατάλης. Λάθη που συνοδεύθηκαν από την απουσία διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και τη συνεχή διολίσθηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας σε χαμηλότερα επίπεδα.Όλα αυτά είναι που οδήγησαν στην κατάρρευση των φοροεισπρακτικών μηχανισμών, στην αδυναμία είσπραξης εσόδων, στην εκτίναξη των δαπανών του κράτους και στη δημιουργία υπερβολικού ελλείμματος από το 2007, όταν ακόμη η κρίση δεν είχε κάνει την εμφάνισή της. Άλλωστε, το λέει και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με κάθε ευκαιρία. Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι συγκυριακό, είναι διαρθρωτικό, υποστηρίζει. Γι΄ αυτό και περιμένει μέτρα περιοριστικού και όχι επεκτατικού χαρακτήρα, όπως παίρνουν οι περισσότερες άλλες χώρες για να περιορίσουν τις συνέπειες της ύφεσης.
Με άλλα λόγια, για τα 10-20 λεπτά επιπλέον το λίτρο τη βενζίνη που θα πληρώνουμε σύντομα, η χρεοκοπία της Lehman Βrothers ουδεμία ευθύνη φέρει. Είναι το τίμημα δικής μας χρεοκοπίας.
Της Ειρήνης Χρυσολωρά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου